Αυστηρές κυρώσεις για τη μη βιώσιμη αλιεία

«Νέους κανόνες που εξουσιοδοτούν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να απαγορεύει εισαγωγές ψαριών στην ΕΕ από υπεραλιευόμενα αποθέματα ενέκρινε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Οι απαγορεύσεις αναμένεται να πρέπει να αποθαρρύνουν τη μαζική υπεραλίευση σκουμπριού από την Ισλανδία και τις Νήσους Φερόε.

Ο κανονισμός που εγκρίθηκε με 659 ψήφους υπέρ, 11 κατά και 7 αποχές ανοίγει το δρόμο για εμπορικές κυρώσεις εναντίον τρίτων χωρών που επιτρέπουν τη μη βιώσιμη αλιεία ψαριών και αλιευτικών προϊόντων από τα αποθέματα κοινού ενδιαφέροντος (π.χ. αλιευτικά αποθέματα στη διάθεση των στόλων της ΕΕ και τρίτων χωρών η διαχείριση των οποίων απαιτεί τη συνεργασία μεταξύ τους).» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Στο ζήτημα της θέσπισης κανόνων αλίευσης, διακίνησης και εμπορίας αλιευτικών προϊόντων,  έχει αποδειχθεί περίτρανα ότι η ΕΕ δεν  πέτυχε τους στόχους της, αλλά πολύ περισσότερο δεν εξασφάλισε την εφαρμογή τους από τα κράτη μέλη. Αυτός είναι εξάλλου και ο βασικός λόγος αναθεώρησης της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής.

Δεν διαφωνώ στην λήψη μέτρων απέναντι σε τρίτες χώρες που εκμεταλλεύονται αλιευτικά αποθέματα κοινού ενδιαφέροντος με την ΕΕ. Πιστεύω όμως ότι σε κάθε περίπτωση ο «καλός νοικοκύρης» πρώτα φροντίζει για την καθαριότητα της οικίας του και μετά του κοινόχρηστου χώρου. Με απλά λόγια ας μεριμνήσει η ΕΕ πρωτίστως για την θέσπιση και εφαρμογή κανόνων διαχείρισης των ιχθυαποθεμάτων της, δίνοντας ιδιαίτερη βάση στην επιλεκτικότητα των χρησιμοποιούμενων αλιευτικών εργαλείων και τις ποσοστώσεις των αλιευμάτων. Δεν είναι δυνατόν να μιλάμε στις μέρες μας για πιθανή κατάρρευση ιχθυαποθεμάτων και την ίδια στιγμή ο κάθε επαγγελματίας να έχει την δυνατότητα να αλιεύει απεριόριστες ποσότητες της πλειοψηφίας των αλιευτικών προϊόντων.   

Η Λέσβος στο Παγκόσμιο Δίκτυο Γεωπάρκων

«Ολόκληρο το νησί της Λέσβου εντάχθηκε στο Παγκόσμιο Δίκτυο Γεωπάρκων, που προστατεύονται από την Ουνέσκο, σύμφωνα με απόφαση στη σημερινή συνεδρίαση, στο Πόρτο της Πορτογαλίας, της αρμόδιας επιτροπής του διεθνή οργανισμού. Σημειώνεται ότι, μέχρι σήμερα, προστατευόταν από την Ουνέσκο, μόνον η περιοχή των απολιθωμένων δένδρων στο Σίγρι, στο δυτικό τμήμα της νήσου.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Ευτυχώς που μέσα σ' αυτό το κλίμα οικονομικής και ψυχικής τρομοκρατίας έχουμε την δυνατότητα να ακούμε και κάποια ευχάριστα νέα.  Το νησί είναι προικισμένο από την φύση σε πολλούς τομείς που μέχρι σήμερα παραμένουν ανεκμετάλλευτοι λόγω της αδιαφορίας ή και ανικανότητας των τοπικών παραγόντων επί σειρά πολλών δεκαετιών, αλλά και της πλειοψηφίας των ίδιων των κατοίκων, που δείχνουν να βολεύονται σε ένα συγκεκριμένο οικονομικό και κοινωνικό status αρνούμενοι να κάνουν μακροπρόθεσμους ανοιχτόμυαλους εναλλακτικούς σχεδιασμούς. Η ένταξη της Λέσβου στο παγκόσμιο δίκτυο γεωπάρκων παρέχει μία πρώτης τάξεως ευκαιρία  για την ανάπτυξη εναλλακτικού ποιοτικού τουρισμού.  Άραγε θα υπάρξουν οι άνθρωποι που θα δείξουν το ενδιαφέρον και θα έχουν το μεράκι να δουλέψουν προς αυτή την κατεύθυνση;