Λέσβος: «μεγαλώνει» το απολιθωμένο δάσος

«Μεγαλύτερο γίνεται το απολιθωμένο δάσος της Λέσβου χάρη στα εντυπωσιακά νέα ευρήματα απολιθωμένων κορμών λεύκας, κανέλας και δάφνης που ανακαλύφθηκαν στην ευρύτερη περιοχή της Αγίας Παρασκευής, στο πλαίσιο των ερευνητικών εργασιών που πραγματοποιεί το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου.

Όπως επισημαίνεται σε σχετική ανακοίνωση, τα νέα ευρήματα δίνουν μια νέα διάσταση στην εικαζόμενη έκταση του Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου, τεκμηριώνοντας την παρουσία απολιθωμάτων σε μεγάλη απόσταση από τις γνωστές ιστορικά απολιθωματοφόρες θέσεις στην ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Λέσβου.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Κόντρα στις ανεπαρκείς τοπικές αυτοδιοικήσεις, κόντρα στην αδιαφορία των πολιτών, ακόμα και κόντρα σ' αυτή την κρίση που μαστίζει την Ελληνική κοινωνία, η Λεσβιακή φύση έχει την ικανότητα να μας ξαφνιάζει ευχάριστα, ειδικά όταν υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι με μεράκι που εργάζονται προς αυτή την κατεύθυνση. Κάποιοια πράγματα στην ζωή δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως τυχαία...

Βιολογικός «εκτός»...Λύματα «εντός»

Η αλήθεια είναι πως τις τελευταίες δύο εβδομάδες η διάθεσή μου δεν βρίσκεται στα φόρτε της και όσο πλησιάζουν οι μέρες των εκλογών αισθάνομαι όλο και μεγαλύτερη ψυχική φόρτιση. Λίγο το αλαλούμ που επικρατεί στην Ελληνική κοινωνία, λίγο η αβεβαιότητα για το αύριο της χώρας μας είναι αρκετά για να διαταραχτεί η καθημερινότητά μου, όπως και των περισσοτέρων από εμάς φαντάζομαι.
Στις 4 Ιουνίου βρίσκομαι στο Μόλυβο  κάνοντας μία από τις αγαπημένες μου θαλασσινές βόλτες παρέα με την φωτογραφική μου μηχανή. Ήθελα να ρουφήξω λίγο φρέσκο θαλασσινό αέρα και να αποθανατίσω το υπέροχο ηλιοβασίλεμα.  Στην περιοχή της Αρχαίας Μήθυμνας και συγκεκριμένα πάνω από τον όρμο του Πλατύ Γιαλού  υπήρχε μία πολύ έντονη δυσοσμία που με παρέπεμπε σε αστικά λύματα, αλλά γνωρίζοντας ότι 500 μέτρα πιο κάτω βρίσκονται οι εγκαταστάσεις του βιολογικού καθαρισμού θεώρησα ότι η μυρωδιά προερχόταν από εκεί. Ταυτόχρονα όμως ο ήχος ροής υδάτων που προερχόταν από την παραλία του Πλατύ Γιαλού με παραξένεψε και η περιέργεια με ώθησε να ακολουθήσω ένα μικρό μονοπάτι που οδηγεί εκεί. Δυστυχώς λίγο πριν την παραλία διαπίστωσα ότι το μονοπάτι είχε πλέον μετατραπεί σε μικρό χείμαρρο από τον οποίο διαχέονταν αστικά λύματα προς την θάλασσα προερχόμενα από μία τάφρο που βρίσκεται ακριβώς λίγα μέτρα πάνω από την Αρχαία Μήθυμνα και παράλληλα προς την ακτογραμμή.
Όταν μετά από αρκετή προσπάθεια και διάφορες «αθλοπαιδιές» κατάφερα να κατέβω στην παραλία με περίμενε μία δυσάρεστη έκπληξη. Ένας από τους παλιούς «καλούς» αγωγούς αποχέτευσης της Μήθυμνας βρισκόταν σε πλήρη «λειτουργία», ρίχνοντας με μεγάλη ορμή αστικά λύματα εντός της θάλασσας.  Πριν λίγο καιρό, είχα ακούσει για τα προβλήματα λειτουργίας των εγκαταστάσεων του βιολογικού καθαρισμού του Μολύβου, αλλά πίστευα - εντελώς ουτοπικά προφανώς - ότι το πρόβλημα θα είχε αντιμετωπιστεί. Δυστυχώς η φωτογραφική μου μηχανή με πρόδωσε την συγκεκριμένη χρονική στιγμή μένοντας από μπαταρία.  Έφυγα από την περιοχή αποφασισμένος να γυρίσω κάποια από τις επόμενες  μέρες για την λήψη του φωτογραφικού υλικού. Το βραδάκι της ίδια μέρας έκανα κουβέντα με μία ψυχή που αγαπάει και νοιάζεται για τον Μόλυβο όσο λίγοι. Ήξερα ότι αυτά που της είπα θα μεταφερθούν στα «κατάλληλα αυτιά». 

Στις 10 του μηνός που επέστρεψα για τις φωτογραφίες η κατάσταση ήταν απλώς βελτιωμένη, αλλά βεβαίως το πρόβλημα παραμένει. Η ροή των λυμάτων προς την θάλασσα έχει μειωθεί στο 1/10 της αρχικής της. Αυτό βέβαια δεν εμπόδισε δύο ζευγάρια τουριστών που έκαναν τον περίπατό τους στην περιοχή, να κοιτάζουν με απορία τον αγωγό, σχολιάζοντας την «υπέροχη» μυρωδιά που αναδυόταν από αυτόν. Πιστεύω, ότι όσο ο Βιολογικός καθαρισμός παραμένει εκτός λειτουργίας είναι θέμα χρόνου να αντιμετωπίσουμε εκ νέου το «θέαμα» της 04/06/2012.

Υπάρχουν πάρα πολλοί που υποστηρίζουν ότι κάθε τόπος έχει τους ηγέτες που του αξίζουν. Έτσι ακριβώς είναι. Η Λέσβος ειδικά έχει πληρώσει πολύ ακριβά το τίμημα των ανεπαρκών τοπικών αυτοδιοικήσεων. Όμως και οι ίδιοι οι κάτοικοι που τους επιλέγουν πραγματικά δεν ξέρω τι απαιτήσεις έχουν από αυτούς και αν σε τελική ανάλυση νοιάζονται πραγματικά για τον τόπο τους ή αποκλειστικά για τα ατομικά μικροσυμφεροντάκια τους. Το παράδειγμα με τον βιολογικό καθαρισμό του Μολύβου είναι ένα από τα πολλά που υπάρχουν στο νησί και καταδεικνύουν την αδιαφορία της τοπικής αυτοδιοίκησης για το φυσικό περιβάλλον. Το αν και πόσο αυτό μπορεί να επηρεάσει την οικονομία του νησιού και ειδικά την τουριστική είναι ένα θέμα το οποίο δεν νομίζω ότι απασχολεί σε βάθος τους «αρμοδίους».