«Η Επιτροπή κρίνει ότι η Ελλάδα εξακολουθεί να μη συμμορφώνεται με τα
πρότυπα της ΕΕ, πέντε χρόνια μετά την πρώτη καταδικαστική απόφαση.
Tην
επιβολή προστίμου στην Ελλάδα, με ένα κατ’ αποκοπή ποσό ύψους
14.904.736 ευρώ και ημερήσια χρηματική ποινή 72.864 ευρώ, έως ότου
εκπληρωθούν οι υποχρεώσεις ζητά η Κομισιόν από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο
με νέα προσφυγή της για ανεπαρκή διαχείριση των επικίνδυνων αποβλήτων.
Πέντε χρόνια μετά την πρώτη καταδικαστική απόφαση, η Επιτροπή έκρινε ότι η Ελλάδα εξακολουθεί να μη συμμορφώνεται με τα πρότυπα της ΕΕ.
Η δικαστική απόφαση του 2009 σημείωνε την έλλειψη σχεδίου διαχείρισης για την αντιμετώπιση των διάφορων ειδών επικίνδυνων αποβλήτων, όπως τα ιατρικά απόβλητα και οι χημικές ουσίες, τα οποία παραμένουν στο περιβάλλον για μεγάλο χρονικό διάστημα και μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο πολυχλωριωμένα διφαινύλια (PCB)] και πολυχλωροτριφαινύλια (PCT).» (Βλ. σχετικό άρθρο..).
Πέντε χρόνια μετά την πρώτη καταδικαστική απόφαση, η Επιτροπή έκρινε ότι η Ελλάδα εξακολουθεί να μη συμμορφώνεται με τα πρότυπα της ΕΕ.
Η δικαστική απόφαση του 2009 σημείωνε την έλλειψη σχεδίου διαχείρισης για την αντιμετώπιση των διάφορων ειδών επικίνδυνων αποβλήτων, όπως τα ιατρικά απόβλητα και οι χημικές ουσίες, τα οποία παραμένουν στο περιβάλλον για μεγάλο χρονικό διάστημα και μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο πολυχλωριωμένα διφαινύλια (PCB)] και πολυχλωροτριφαινύλια (PCT).» (Βλ. σχετικό άρθρο..).
Το πρόβλημα δεν είναι πλέον η μη συμμόρφωση της χώρας ως προς μια τόσο σημαντική υποχρέωση όπως είναι αυτή της διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων. Ούτως ή άλλως επί δεκαετίες ολόκληρες έχουμε συνηθίσει σε τέτοιες πολιτικές συμπεριφορές, ειδικά όσον αφορά στο περιβάλλον. Το ζήτημα είναι ότι σε μια περίοδο που αιμορραγούμε οικονομικά και το επιτελείο του Υπουργείου Οικονομικών εφευρίσκει δεκάδες πατέντες για να κλείσει τις ανοιχτές πληγές - επιβαρύνοντας βασικά τους μικρομεσαίους - θεωρούμε ότι έχουμε την πολυτέλεια να πληρώνουμε πρόστιμα στην Ε.Ε. Πρόστιμα τα οποία προέρχονται από την αδιαφορία, αμέλεια, ανικανότητα ή σκόπιμη κωλυσιεργία κάποιου υπεύθυνου. Υπεύθυνου, ο οποίος κατά την συνήθη ελληνική πρακτική δεν θα κληθεί ούτε να λογοδοτήσει, αλλά ούτε και να επιβαρυνθεί με το πρόστιμο, το οποίο ως συνήθως θα μετακυλιστεί στους πολίτες. Εκτός τελικά και αν το κόστος συμμόρφωσης της χώρας προς την συγκεκριμένη υποχρέωση είναι πολύ μεγαλύτερο του προστίμου που μας επιβάλουν, οπότε τα σαΐνια του Υπουργείου Οικονομικών θεωρούν ότι για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα το εν λόγω project μπορεί να παραμείνει στο «ψυγείο»!
Τώρα βέβαια για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον και την υγεία μας από τέτοιου τύπου πολιτικές (παρ)ενέργειες δεν χρειάζεται καν να μπούμε στον κόπο να τις συζητάμε...!
