Το Αρχιπέλαγος Παρουσιάζει την Προσπάθεια Θεσμοθέτησης Συν-διαχειριζόμενης Ζώνης Αλιείας

«Η ελληνική αλιεία και η ορθολογική διαχείρισή της βρέθηκαν, μεταξύ άλλων, στο επίκεντρο της ημερίδας με θέμα «Ελληνική Αλιεία και Περιβάλλον: Πρότυπα, Τάσεις και Προοπτικές», η οποία διοργανώθηκε την Παρασκευή 17 Οκτωβρίου, από το Ινστιτούτο Θαλάσσιων Βιολογικών Πόρων και Εσωτερικών Υδάτων του Ελληνικού Κέντρου Θαλάσσιων Ερευνών και έλαβε χώρα στο Αμφιθέατρο του ΥΠΕΚΑ.

Το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας, Αρχιπέλαγος συμμετείχε στην ημερίδα με την παρουσίαση της διευθύντριας έρευνας, Αναστασίας Μήλιου με θέμα «Ανάπτυξη Πλαισίων Συν-διαχείρισης της Αλιείας, με την Ενεργό Συμμετοχή των Αλιευτικών Κοινωνιών».

Πιο συγκεκριμένα, η κα Μήλιου αναφέρθηκε στο γεγονός ότι δυστυχώς στην Ελλάδα καταγράφουμε πολλές αρνητικές πρωτιές:

– έξαρση σε περιστατικά παράνομης και καταστροφικής αλιείας τόσο από σκάφη της μέσης αλιείας – μηχανότρατες, ή γρι-γρι – αλλά και από βιντζότρατες που ψαρεύουν παράνομα κοντά στην ακτή, όσο και από παράνομες πρακτικές (αλιεία με τη χρήση εκρηκτικών, αλιεία με ψαροντούφεκο και μπουκάλες, κα) αλλά και από πρακτικές παράκτιας αλιείας. Εκτός από τα ελληνικά σκάφη που αλιεύουν παράνομα, έχουμε επίσης να αντιμετωπίσουμε τα τουρκικά αλλά και τα ιταλικά σκάφη, τα οποία εντοπίζονται στα ελληνικά χωρικά ύδατα, στο αν. Αιγαίο και στο Ιόνιο αντίστοιχα.

 - η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη και μία από τις ελάχιστες παγκοσμίως όπου δεν υπάρχουν διαχειριζόμενες ή προστατευόμενες περιοχές αλιείας, που να λειτουργούν ουσιαστικά. Όσες λίγες υπάρχουν στη χώρα μας, έχουν θεσμοθετηθεί στη πλειονότητά τους τη δεκαετία του ’60 και είναι ανεπαρκείς στο να προστατεύσουν τα ελληνικά ιχθυαποθέματα.» (Βλ. σχετικά...)

Επειδή ούτως ή άλλως είναι γνωστή η αδιαφορία της πολιτείας για θέματα που σχετίζονται με την προστασία του θαλάσσιου πλούτου της χώρας, νομίζω ότι η ανάληψη πρωτοβουλιών σε επίπεδο τοπικών κοινωνιών με την συνεργασία αλιέων, επιστημόνων και αρμοδίων αρχών, έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να αποδώσει καρπούς ως προς το θέμα της αειφόρου διαχείρισης των αλιευτικών πόρων. Για αυτό τον λόγο αξίζει ένα μπράβο στο Αρχιπέλαγος για την προσπάθεια θεσμοθέτησης συν-διαχειριζόμενης περιοχής αποκατάστασης ιχθυαποθεμάτων στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Λειψών, αλλά ένα μεγαλύτερο μπράβο αξίζουν οι ντόπιοι αλιείς και η Δημοτική Αρχή που συμμετέχουν ενεργά και έχουν αγκαλιάσει το συγκεκριμένο project. 

Εύχομαι το συγκεκριμένο εγχείρημα να στεφθεί με επιτυχία και να αποτελέσει οδηγό και για άλλες περιοχές της χώρας, στις οποίες η αλιεία αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι της τοπικής τους οικονομίας.

Άραγε στην Λέσβο, με τους ιδιαίτερους κόλπους Καλλονής και Γέρας, τον μεγάλο αλιευτικό στόλο και το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, υπάρχει κανείς ενδιαφερόμενος...;

Οι Παρεμβάσεις του Έλληνα Υπουργού στο Συμβούλιο Γεωργίας – Αλιείας

«Τη λήψη μέτρων για την στήριξη των αλιέων και των επιχειρήσεων ιχθυοκαλλιέργειας που πλήττονται από το ρωσικό εμπάργκο στις ελληνικές εξαγωγές, ζήτησε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Γιώργος Καρασμάνης, με παρέμβασή του στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας – Αλιείας, που πραγματοποιήθηκε στο Λουξεμβούργο.  Σύμφωνα με τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, οι εξαγωγές σε τσιπούρα και λαβράκι αξίας 11 εκατομμύριων ευρώ και 2.500 τόνους το 2013 υποχώρησαν στους 400 τόνους εξαιτίας του ρωσικού εμπάργκο.Επιπλέον, ο Έλληνας Υπουργός ζήτησε την αύξηση των επιτρεπόμενων αλιευμάτων (TAC) για τον κόκκινο τόνο επικαλούμενος επιστημονικά στοιχεία σύμφωνα με τα οποία τα αποθέματα παρουσιάζουν σημαντική αύξηση μετά την πολυετή εφαρμογή των περιορισμών στη Μεσόγειο. Στην πρόσφατη έκθεση της Υποεπιτροπής Στατιστικής και Έρευνας της ICCAT, καταγράφεται η σταθερή ανάκαμψη του αποθέματος του κόκκινου τόνου και αναφέρεται ότι ο στόχος επίτευξης της Μέγιστης Βιώσιμης Απόδοσης μέχρι το 2022, θα επιτευχθεί σύντομα. Ο Υπουργός ζήτησε να εξεταστεί το αίτημα αυτό στην επόμενη ετήσια Σύνοδο της ICCAT που έχει προγραμματιστεί για τις 10-17 Νοεμβρίου στην Ιταλία.» (πηγή: alieia.info)

...και επειδή μέχρι το 2022 αναμένεται να έχει επιτευχθεί η ΜΒΑ για τον ερυθρό τόνο, είπαμε και εμείς, ως γνήσιοι θαλασσινοί και «γνώστες» της αλιευτικής διαχείρισης, να αρχίσουμε να μαζεύουμε τους καρπούς λιγάκι νωρίτερα (μόλις 7 χρόνια). Πάντως για ακόμη μία φορά «ενθουσιάστηκα» με τις παρεμβάσεις  του Υπουργού μας. «Καίριες» και ακριβώς στην καρδιά του προβλήματος που μαστίζει την ελληνική αλιεία. Εάν δοθεί λύση στο πρόβλημα των εξαγωγών των υδατοκαλλιεργειών και αυξηθεί η ποσόστωση του ερυθρού τόνου τότε οι ελληνικές θάλασσες θα αρχίσουν και πάλι να «σφύζουν» από ζωή!  Αναρωτιέμαι όμως κύριε Καρασμάνη, με την μέση αλιεία τι γίνεται; Όλα καλά..;