«Έπειτα από 5 χρόνια δικαστικής διαμάχης, η BP καλείται να πληρώσει το υψηλότερο πρόστιμο που έχει επιδικαστεί ποτέ στην Αμερική για περιβαλλοντική καταστροφή
Σε μία τελική συμφωνία με τα αμερικάνικα δικαστήρια, το τελικό πρόστιμο στην BP για τις καταστροφές που προκλήθηκαν στον Κόλπο του Μεξικού το 2010, ορίστηκε στο ποσό των 18,7 δις δολαρίων. Η απόφαση αυτή και το ύψος του ποσού είναι τελεσίδικο και ολοκληρώνει μια μακρά δικαστική διαμάχη για αυτό που αποκλήθηκε η χειρότερη πετρελαϊκή μόλυνση στην ιστορία των ΗΠΑ.
Η καταστροφή ξεκίνησε από την έκρηξη στην πλατφόρμα "Deepwater Horizon" της ΒP και την διαρροή 134 εκατομμυρίων γαλονιών πετρελαίου σε ολόκληρη την περιοχή του Κόλπου του Μεξικού. Οι επιπτώσεις στο οικοσύστημα όλης της περιοχής ήταν ιδιαίτερα σημαντικές. Και ακόμα και σήμερα, 5 χρόνια μετά, οι επιπλοκές είναι ιδιαίτερα σημαντικές, παρά τις μεγάλες προσπάθειες που έχουν γίνει για καθαρισμό των ακτών.
Το προαναφερθέν ποσό θα πληρωθεί μέσα σε ένα χρονικό διάστημα της τάξεως των 18 ετών, και είναι το μεγαλύτερο που έχει επιδικασθεί ποτέ για να πληρωθούν περιβαλλοντικές διενέξεις. Το ποσό θα μοιραστεί στην κεντρική κυβέρνηση των ΗΠΑ, σε πέντε πολιτείες που πλήγηκαν περισσότερο από την καταστροφή (Αλαμπάμα, Φλόριδα, Μισισίπι, Λουιζιάνα και Τέξας), καθώς και σε πάνω από 400 τοπικούς οργανισμούς.
Η νέα απόφαση έρχεται να προστεθεί σε όλα όσα έχει πληρώσει ο πετρελαϊκός κολοσός τα τελευταία χρόνια. Η ίδια η ΒP υπολογίζει ότι από την έναρξη της καταστροφής έχει εκταμιεύσει ποσά που ξεπερνούν τα 42 δις δολάρια. Όμως όπως δηλώνει ο Fred Krupp, πρόεδρος του Environmental Defense Fund, "καμία αποζημίωση δεν μπορεί να επαναφέρει την καταστροφή που έγινε στον Κόλπο του Μεξικού. Παρ' όλα αυτά, η σημερινή συμφωνία, η μεγαλύτερη αποζημίωση για περιβαλλοντικά θέματα στην αμερικάνικη ιστορία, αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς την δικαίωση όλων όσων καταστράφηκαν κατά την διάρκεια των γεγονότων του 2010".» (πηγή:www.protothema.gr.)
Το θέμα είναι τα πρόστιμα και αποζημιώσεις τέτοιου ύψους να δρουν ως προληπτικό μέτρο ώστε να αποφεύγονται μελλοντικά παρόμοιες ή και χειρότερες καταστροφές. Μόνο όταν επιτευχθεί αυτός ο στόχος θα μπορούμε να μιλάμε για επιτυχία του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου και κατ' επέκταση του δικονομικού συστήματος.
