Microplastics have been found in humans for the first time. It's a worry

«London: Microplastics have been found in humans for the first time leading to fears they could be causing a raft of health and fertility problems. Although previous studies have calculated that Europeans could ingest as many as 11,000 tiny pieces of plastic a year, through consuming seafood or accidentally eating bits of packaging, it has never been proven until now.Scientists at the Austrian Environment Agency and the University of Vienna analysed stool samples of people from eight countries and found every one contained microplastics. In some cases nine different types of plastic were found in a single sample. On average, 20 microplastic particles per 10g of human waste were found.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Η συγκεκριμένη μελέτη ουσιαστικά επιβεβαιώνει αυτό που ούτως ή άλλως η επιστημονική κοινότητα υποπτευόταν εδώ και πολύ καιρό. Πάρα πολλές φορές είχαν εκφραστεί φόβοι για την εισαγωγή μικροπλαστικών στον ανθρώπινο οργανισμό μέσω της τροφικής αλυσίδας ή των καθημερινών μας καταναλωτικών συνηθειών (π.χ. πλαστικά μπουκάλια νερού). Παρόλα αυτά πιστεύω ότι μπροστά στο μέγεθος της περιβαλλοντικής ρύπανσης που συντελείται από την εισαγωγή πλαστικών απορριμάτων στο περιβάλλον, οι πρωτοβουλίες που έχουν αναπτυχθεί για τον περιορισμό χρήσης πλαστικού στην καθημερινότητά μας δεν είναι αντίστοιχου μεγέθους. Ακόμα περισσότερο δε θα έπρεπε  να προβληματίζει η ανταπόκριση του καταναλωτικού κοινού σε αυτές τις πρωτοβουλίες σε χώρες όπως η δική μας για παράδειγμα (αποτέλεσμα της κακής περιβαλλοντικής παιδείας και της πλημμελούς ενημέρωσης).

Από την άλλη μεριά, η  ύπαρξη μικροπλαστικών σε προϊόντα όπως καλλυντικά και ρούχα, διογκώνει το πρόβλημα και καθιστά επιτακτική την ανάγκη εξεύρεσης εναλλακτικών στη χρήση των πρώτων υλών στις αντίστοιχες βιομηχανίες και βιοτεχνίες. Εδώ πρέπει να επισημάνουμε ότι «παρόλο το γεγονός ότι μεγάλος όγκος μικροπλαστικών καταλήγει σε εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων η αποκομιδή τους δεν είναι εφικτή με την σημερινή τεχνολογία».(http://archipelago.gr/ti-kanoume/ergastiriaki-erevna/mikroplastika/).

Επειδή ακόμα έχουμε αρκετό δρόμο μπροστά μας μέχρι να κατορθώσουμε να περιορίσουμε στο ελάχιστο ή και να υποκαταστήσουμε την χρήση πλαστικών, προέχει να επιδείξουμε υπεύθυνη συμπεριφορά ως προς την διαχείριση τους ώστε  να ελαχιστοποιήσουμε την επίδρασή τους στο φυσικό περιβάλλον και κατ' επέκταση στην υγεία μας.

Just some of the microplastics that can be found in the world's oceans.CREDIT:BOOMERANG ALLIANCE

Πώς μία σακούλα από ένα μαγαζί με κεμπάπ στη Θεσσαλονίκη, σκότωσε φάλαινα στη Μύκονο

«Οι περισσότερες φάλαινες - φυσητήρες που έχουν βρει τραγικό θάνατο στα νερά της ανατολικής Μεσογείου από το 2001 και μετά, έχουν πεθάνει από την κατανάλωση πλαστικού.

Μετά από νεκροψίες, 9 από τα 24 κήτη τα οποία βρέθηκαν νεκρά σε ελληνικά νερά έχουν βρει αργό και επώδυνο θάνατο. Το στομάχι όλων είχε «φρακάρει» από πλαστικό. Τα στοιχεία αυτά προκύπτουν από τις έρευνες που διεξάγει το Ινστιτούτο Κητολογικών Ερευνών, «Πέλαγος». 

Ο επικεφαλής των θαλάσσιων βιολόγων στο Ινστιτούτο, Αλέξανδρος Φραντζής, αναφέρει πως έχει βρεθεί φάλαινα-φυσητήρας γένους αρσενικού κοντά στη Μύκονο η οποία είχε καταπιεί περισσότερα από 100 πλαστικά αντικείμενα, ανάμεσα σε αυτά και πλαστικές σακούλες σαν κι εκείνες του σούπερ μάρκετ. Μάλιστα μία από αυτές ήταν από ένα μαγαζί που σέρβιρε κεμπάπ στη Θεσσαλονίκη, δηλαδή περίπου 500 μίλια μακριά.» (Βλ. σχετικό άρθρο).

Δεκάδες τόνοι πλαστικών, χιλιάδες λίτρα πετρελαιοειδών και ανεπεξέργαστων λυμάτων, καθώς και οποιαδήποτε άλλα ρυπογόνα υλικά μπορεί να φανταστεί κανείς, καταλήγουν καθημερινά στις θάλασσές μας. Μόνα τους; Όχι βεβαίως...
Δυστυχώς και παρά τα τεράστια άλματα προόδου που έχει πραγματοποιήσει η επιστημονική κοινότητα κατά τις τελευταίες δεκαετίες σε εκατοντάδες τομείς, το ανθρώπινο είδος σε κάποιους πτυχές της καθημερινότητάς του συμπεριφέρεται σαν να κατέβηκε προσφάτως από τα δέντρα και ήρθε σε επαφή με τον πολιτισμό.
Το υψηλότερο(;) εκπαιδευτικό επίπεδο των τελευταίων δεκαετιών και η αντίστοιχη αύξηση του βιοτικού επιπέδου δυστυχώς δεν συνοδεύτηκε με την αντίστοιχη παιδεία σε βασικούς τομείς της καθημερινότητάς μας όπως είναι η περιβαλλοντική διαχείριση και προστασία. Με απλά λόγια αρκετά μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού στερείται ουσιώδους περιβαλλοντικής παιδείας, κάτι που αποτυπώνεται εμπράκτως στην καθημερινότητά μας. Ο τρόπος που ένας λαός αντιμετωπίζει το περιβάλλον που τον φιλοξενεί  είναι δείκτης πολιτισμού, ο δε τρόπος που διαχειρίζεται τα απορρίματά του είναι βασικός δείκτης περιβαλλοντικής παιδείας. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, πάσχουμε γενικότερα στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε το περιβάλλον, κάτι που το βιώνουμε καθημερινά και τα αποτελέσματα είναι κάτι περισσότερο από ορατά.
Το ουσιαστικό πρόβλημα λοιπόν δεν είναι η πλαστική σακούλα ή οποιοδήποτε άλλο ρυπογόνο αντικείμενο από μόνο του...το πρόβλημα είναι το πως θα το διαχειριστεί ο απαίδευτος και με κακή νοοτροπία πολίτης. Καλώς ή κακώς, όσα μέτρα περιορισμού των πλαστικών αντικειμένων και να παρθούν, η πλήρης κατάργηση και απόσυρση αυτού του υλικού είναι ακόμα πολύ μακριά και μέχρι τότε θα πρέπει εμείς να επιδείξουμε υπεύθυνη και ώριμη συμπεριφορά ως προς την διαχείρισή του, ανταποκρινόμενοι κατ' ελάχιστο στην ποιότητα του εγκεφάλου με την οποία έχει προικίσει η φύση το είδος μας.