Αλιεία: διαφορετική αποτίμηση των διαπραγματεύσεων στις Βρυξέλλες από WWF και Greenpeace

«Ως “θετικά” χαρακτηρίζει τα μέτρα για την ευρωπαϊκή αλιεία που προέκυψαν από τις διαπραγματεύσεις υπουργών Αλιείας και Ευρωβουλευτών που έλαβαν χώρα στις 29 Μαΐου το ελληνικό γραφείο της Greenpeace, ενώ αντίθετα το WWF Ελλάς κάνει λόγο για “απογοητευτική απόφαση”.

—Τι υποστηρίζει η Greenpeace

Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Greenpeace “oι διαπραγματεύσεις μεταξύ Υπουργών Αλιείας και Ευρωβουλευτών για τη μεταρρύθμιση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής κατέληξαν σε συμφωνία θετικών μέτρων για τη διαχείριση της ευρωπαϊκής αλιείας. Οι φωνές των χιλιάδων Ευρωπαίων πολιτών, παράκτιων ψαράδων και της Greenpeace εισακούστηκαν, παρά την αντίσταση των Υπουργών Αλιείας μεγάλων αλιευτικών κρατών, αλλά και του Έλληνα Υπουργού, Αθ. Τσαυτάρη........

—Απογοήτευση WWF

“Απογοητευτική για το μέλλον της αλιείας η απόφαση της χτεσινοβραδινής θυελλώδους συνεδρίασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου των Υπουργών” αναφέρει το WWF Ελλάς.

“Παρά τις προσπάθειες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για ένα βήμα προς την ανάκαμψη των ιχθυαποθεμάτων, το Συμβούλιο των Υπουργών υπερψήφισε μια συμφωνία που δεν εγγυάται το ζητούμενο. Απογοητευτικό είναι το γεγονός ότι η απόφαση αυτή ελήφθη υπό την πίεση χωρών με σημαντική αλιευτική βιομηχανία”.........................» (Βλ. σχετικά...).

Και μόνο το γεγονός ότι οι δύο μεγάλες Μ.Κ.Ο.  διαφωνούν ως προς τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων μεταξύ των Υπουργών Αλιείας και Ευρωβουλευτών  για την μεταρρύθμιση της ΚΑΛΠ δείχνει ότι τα πράγματα δεν είναι καθόλου ξεκάθαρα. Από εκεί και πέρα έχει βέβαια να κάνει και με την διαφορετική προσέγγιση που η κάθε μία ΜΚΟ έχει πάνω στο ζήτημα της αλιευτικής διαχείρισης. Ειδικά η greenpeace, τα τελευταία χρόνια σε οποιοδήποτε θέμα αλιευτικής διαχείρισης αναφέρεται πάντα θέτει έναν κοινό παρονομαστή που λέγεται ΄΄θαλάσσια καταφύγια``. Από την άλλη μεριά η WWF ως οργάνωση δεν δείχνει στα  ζητήματα αλιείας την ίδια βαρύτητα όπως σε άλλα περιβαλλοντικά θέματα, πλην όμως δεν μπορώ όμως να μην ασπαστώ τον προβληματισμό της για τον τρόπο που θα διαχειρίζονται στο εξής τα αλιεύματα μικρών διαστάσεων, καθώς η πολιτική παύσεως των απορρίψεων που θέλει να υιοθετήσει η ΕΕ δεν παρέχει διευκρινήσεις για την τύχη των εν λόγω αλιευμάτων.

Έλληνες φοιτητές ζητούν την αναγνώριση του παθητικού καπνίσματος ως μορφή βίας

«Σύμφωνα με όλες τις μετρήσεις ο επιπολασμός του καπνίσματος και η κατανάλωση τσιγάρων στην Ελλάδα έχει μειωθεί σημαντικά από το 2007 μέχρι σήμερα.

Επίσης, παρά τη μη εφαρμογή της σχετικής νομοθεσίας έχει μειωθεί και η ρύπανση από το κάπνισμα στους κλειστούς χώρους εστίασης και διασκέδασης, γεγονός που αντικατοπτρίζει τη γενικότερη μείωση του καπνίσματος αλλά και τη μεταστροφή της κουλτούρας  πολλών καπνιστών που σέβονται το δικαίωμα του κάθε πολίτη να αναπνέει καθαρό αέρα σε αυτούς τους χώρους.

Με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας κατά του Καπνίσματος 20.000 Έλληνες φοιτητές συμμετείχαν σε έρευνα γνώμης που διεξήχθη Πανελλαδικά από την Εθνική Επιτροπή  σε συνεργασία με το Εθνικό Δίκτυο Έρευνας και Τεχνολογίας (ΕΔΕΤ) σύμφωνα με την οποία το 90% των φοιτητών πιστεύει ότι η κατάσταση στην Ελλάδα εμφανίζεται ανεξέλεγκτη και το κράτος δεν κάνει ό,τι πρέπει για την εφαρμογή του νόμου κατά του καπνίσματος καθώς επίσης και ότι μόνο το 10 % των ερωτηθέντων  αντιμετώπισε δυσκολία να αγοράσει τσιγάρα κατά την παιδική ηλικία.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Ελλάδα. H χώρα που τα χωράει όλα. Η χώρα που τα ανέχεται όλα. Η χώρα της πολυνομίας και της ανομίας. Η χώρα της επιλεκτικής εφαρμογής των νόμων. Η χώρα που δίνει βάση τον τύπο αλλά όχι στην ουσία του νόμου.  Η χώρα που στα «χαρτιά» σέβεται τα δικαιώματα των πολιτών της και στην ουσία καταπατά τις προσωπικές τους ελευθερίες. Η χώρα που οι πολίτες της μόλις ζοριστούν ανατρέχουν στα συνταγματικώς κατοχυρωμένα δικαιώματά τους, ασχέτως εάν στην καθημερινότητά τους παραβιάζουν  την ουσία του συντάγματος. Η χώρα που ο μη καπνιστής για να απολαύσει τον καφέ ή το φαγητό του σε καφετέριες ή ταβέρνες  θα πρέπει να περιμένει την θερινή σεζόν διαφορετικά καθίσταται παθητικός καπνιστής με το ζόρι.

Πραγματικά είναι πολύ ενθαρρυντικό ότι πολλοί νέοι άνθρωποι δείχνουν να έχουν αλλάξει νοοτροπία και πραγματικά δεν μου φαίνεται καθόλου ακραίο το ότι ζητούν να αναγνωριστεί το παθητικό κάπνισμα ως μορφή βίας. Το να στερείς σε κάποιον παρά την θέλησή του την πρόσβαση σε καθαρό αέρα και να του επιβαρύνεις την υγεία του αποτελεί μορφής τόσο ψυχολογικής όσο και σωματικής βίας. Δυστυχώς σε αυτή την χώρα μόνο με αλλαγή νοοτροπίας μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά καθώς στο κομμάτι της εφαρμογής των θεσμών έχουμε αποτύχει παταγωδώς. 

Θα κλείσω με το - κλεμμένο από τηλεοπτική σειρά - απόσπασμα ενός διαλόγου που πραγματοποιείται μέσα σε ένα ταξί. Ενδεικτικό της βαθιά ριζωμένης κακής νοοτροπίας μας.

Πελάτης: «Μπορώ να καπνίσω; Επιτρέπεται;»

Ταξιτζής: «Φίλε είσαι στην Ελλάδα. Εδώ όλα επιτρέπονται!!»