Τα ψάρια της Μεσογείου μειώνονται λόγω υπεραλίευσης

«Οι πληθυσμοί των ψαριών στη Μεσόγειο θάλασσα εμφανίζουν συνεχή και ανησυχητική μείωση κατά τα τελευταία 20 χρόνια, σύμφωνα με μια νέα ελληνική επιστημονική έρευνα, που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ότι, ενώ σε άλλες περιοχές της Ευρώπης, ιδίως στον Ατλαντικό, έχει υπάρξει σταθεροποίηση ή ακόμη και αύξηση των αλιευτικών αποθεμάτων κατά την τελευταία δεκαετία, στη Μεσόγειο η κατάσταση επιδεινώνεται διαχρονικά.

Οι ερευνητές του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ), με επικεφαλής τον Παρασκευά Βασιλακόπουλο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο διεθνούς κύρους περιοδικό βιολογίας «Current Biology», αναλύουν τη (δυσοίωνη) κατάσταση για εννέα είδη ψαριών και εισηγούνται αυστηρότερα μέτρα επιτήρησης της αλιευτικών δραστηριοτήτων στη Μεσόγειο και καλύτερη εφαρμογή των υπαρχόντων κανονισμών.
Η νέα μελέτη δείχνει ότι η πίεση της αλιείας στους πληθυσμούς των ψαριών συνεχώς εντείνεται μετά το 1990 και μέχρι σήμερα, καθώς όλο και περισσότερα ψάρια πιάνονται σε πολύ μικρή ηλικία στα δίχτυα των αλιέων. Αν αυτά τα νεαρά ψάρια αφήνονταν να φθάσουν σε ώριμη ηλικία, ώστε να γεννήσουν έστω μια φορά, τότε θα υπήρχε σημαντική βελτίωση στα αλιευτικά αποθέματα της Μεσογείου. Με άλλα λόγια, οι ίδιοι οι ψαράδες ακολουθούν μία αυτοκαταστροφική τακτική.» (Βλ. σχετικά..).

Μάλλον αυτές τις επιστημονικές μελέτες έλαβαν υπόψη τους αρκετοί ιδιοκτήτες σκαφών μέσης αλιείας και  ετοιμάζονται από την επόμενη εβδομάδα να δραστηριοποιηθούν στα Διεθνή ύδατα, σκουπίζοντας πρωτίστως την αυλή του σπιτιού τους, πριν αρχίσουν το σκούπισμα των εσωτερικών χώρων από 1 Οκτωβρίου. Βέβαια, από την άλλη μεριά το επίσημο κράτος με τους αρμόδιους φορείς του τι να πρωτοκάνει; 

α) Να πάει κόντρα στα ισχυρά συμφέροντα της  ΠΕΠΜΑ (Πανελλήνια Ένωση Πλοιοκτητών Μέσης Αλιείας); Ήδη τους έκοψε σχεδόν ένα δίμηνο και έγινε χαμός. 

β) Να ελέγξει τον Τούρκικο αλιευτικό στόλο που δρα ανενόχλητος εκτός από τα Διεθνή και στα χωρικά μας ύδατα, επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο την ήδη βεβαρυμένη κατάσταση; Δυστυχώς τα πλωτά του Λιμενικού, στο πλαίσιο φύλαξης των συνόρων, έχουν μετατραπεί - άθελά τους βέβαια - σχεδόν αποκλειστικά σε φέριμποτ μεταφοράς μεταναστών.

γ) Να ελέγξει τον πολυάριθμο στόλο παράκτιας επαγγελματικής αλιείας που χρησιμοποιεί κάθε απίθανο τρόπο (εργαλεία ή  μέθοδο) για να επιβιώσει, αδιαφορώντας για απαγορευμένες περιόδους, εργαλεία, περιοχές κ.λ.π.;

δ) Να ελέγξει την παράνομη ερασιτεχνική αλιευτική δραστηριότητα; Μα το ίδιο το κράτος έδωσε χείρα βοηθείας σε πολλούς ερασιτέχνες ώστε να παρανομούν ακόμα περισσότερο, γνωρίζοντας ότι, μετά την κατάργηση των ερασιτεχνικών αδειών αλιείας, ακόμα και στην περίπτωση βεβαίωσης παράβασης, δεν πρόκειται να στερηθούν την πρόσβασή τους στους αλιευτικούς πόρους.

ε) Να διδάξει ήθος στις «κεφαλές» όλων των άμεσα ή έμμεσα εμπλεκομένων με την αλιευτική δραστηριότητα φορέων, ώστε να μην παρεμβαίνουν στην λειτουργία των ελεγκτικών μηχανισμών (όπου και όταν αυτοί λειτουργούν); Δυστυχώς το ήθος δεν διδάσκεται και ειδικά σε κάποιους ανθρώπους που έχουν μάθει να μετατρέπουν τις παρεμβάσεις σε ψήφους ή πάσης φύσεως άλλα ανταλλάγματα!

στ) Να ψηφίσει νόμους χωρίς παραθυράκια; Μα το παραθυράκι αποτελεί μια από τις «θεμελιώδεις αρχές» του δικονομικού συστήματος της χώρας. Χωρίς αυτό κάποιοι σήμερα θα ήταν άνεργοι.

Ας λύσει το επίσημο κράτος τα περισσότερα  από τα παραπάνω προβλήματα και μετά ίσως να μπορέσουμε να μιλήσουμε για αλιευτική διαχείριση και προστασία θαλασσίου περιβάλλοντος.