«Έχετε στοιχεία για τα περιβαλλοντικά εγκλήματα που διαπράττονται στις ελληνικές θάλασσες στον τομέα της αλιείας, εις βάρος του θαλάσσιου πλούτου μας;
Επικοινωνήστε με την Greenpeace και βοηθήστε μας να τα «ξεσκεπάσουμε»! Από τα αλιευτικά σκάφη στη θάλασσα μέχρι την τελική διάθεση των αλιευμάτων στην ψαραγορά, συγκεντρώνουμε πληροφορίες για παρανομίες που θέτουν σε κίνδυνο τις θάλασσές μας και τα ελληνικά ψάρια.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).
Μα τι ακριβώς θέλουν να ξεσκεπάσουν οι ιθύνοντες της ελληνικής greenpeace; Ποιά είναι αυτά τα στοιχεία που δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας κατά την διάρκεια των τελευταίων ετών ώστε να χρειάζεται η «μαρτυρία» - που σε αρκετές περιπτώσεις θα λάβει τον χαρακτήρα ρουφιανιάς - των Ελλήνων που ασχολούνται ενεργά με την θάλασσα (γιατί οι υπόλοιποι ούτως ή άλλως δεν πρόκειται να δώσουν σημασία, εκτός και αν έχουν ιδιαίτερες περιβαλλοντικές ευαισθησίες και γνώσεις αλιευτικής νομοθεσίας).
Οι περισσότεροι που ασχολούνται ενεργά με το θαλάσσιο περιβάλλον και την αλιεία γνωρίζουν ότι κατά την διάρκεια των τελευταίων ετών υπάρχει πληθώρα επιστημονικών ερευνών που αφορούν στην προβληματική κατάσταση της θαλάσσιας πανίδας ενώ έχουν δημοσιευθεί πάρα πολλές φωτογραφίες και βίντεο που αφορούν στην παραβατική συμπεριφορά αλιευτικών σκαφών μέσης αλιείας ή στην ζημιά που αυτά προκαλούν με τον τρόπο που αλιεύουν. Ακόμα και από τα στατιστικά στοιχεία που κατά καιρούς δημοσιεύονται από το Λιμενικό Σώμα παρουσιάζεται ένα μέρος των παραβάσεων συγκεκριμένων επαγγελματιών αλιέων. Επίσης εάν σε αυτά προσθέσουμε και τις καταγγελίες διαφόρων Μ.Κ.Ο., πολιτών κ.λ.π. αμέσως αντιλαμβανόμαστε ότι συγκεντρώνεται ένα ογκώδες υλικό που αφορά στα «θαλάσσια εγκλήματα» που συντελούνται από την επαγγελματική αλιεία.
Το ερώτημα λοιπόν που εύλογα τίθεται, αφορά στο τι καινούριο σκοπεύει να μας παρουσιάσει η greenpeace που θα μας κεντρίσει τον ενδιαφέρον και θα μας δώσει νέα στοιχεία που θα ανατρέψουν την κατάσταση που ήδη είναι γνωστή. Μήπως έναν ακόμη φάκελο και άλλη μία παρέμβαση προς τους αρμοδίους προκειμένου να δικαιολογήσει το έργο της;
Γιατί όλη αυτή η εμμονή της συγκεκριμένης ΜΚΟ με τις Μηχανότρατες; Κανείς δεν αμφισβητεί ότι τα συγκεκριμένα εργαλεία κατέχουν τα πρωτεία στην παραβατική συμπεριφορά και καταστροφή του θαλάσσιου οικοσυστήματος, αλλά υπάρχουν και άλλα εργαλεία μέσης και παράκτιας αλιείας που - είτε αλιεύοντας νόμιμα είτε παράνομα - επιβαρύνουν σε μεγάλο βαθμό τα ιχθυαποθέματα. Αυτό βέβαια μπορεί να είναι γνωστό στις Λιμενικές Αρχές, στους κύκλους των επαγγελματιών αλιέων και εν γένει των ανθρώπων της θάλασσας, αλλά η greenpeace δεν κάνει ουδεμία αναφορά, κατευθύνοντας τα βέλη της αποκλειστικά στις Μηχανότρατες.
Η αναλγησία του κρατικού μηχανισμού απέναντι στο θαλάσσιο περιβάλλον και ειδικά την αλιεία δεν αλλάζει με την μονόπλευρη παρουσίαση στοιχείων που είναι ήδη γνωστά. Όταν προτείνεις μέτρα προστασίας θαλασσίου περιβάλλοντος και ιχθυαποθεμάτων οφείλεις να παρουσιάζεις ολοκληρωμένες προτάσεις που αφορούν συνολικά στην διαχείριση της αλιείας από κάθε τύπο αλιευτικού εργαλείου και όχι μόνο ενός. Την ίδια ώρα που αφαιρείς από κάποιον ένα κομμάτι της αλιευτικής του προσπάθειας, οφείλεις ταυτόχρονα να του δίνεις μία εναλλακτική.
Η καθημερινή μας ζωή είναι ένα άτυπο παιχνίδι δοσοληψιών υλικών και άυλων αγαθών. Η αλιευτική δραστηριότητα, ως ένα κομμάτι της Ελληνικής κοινωνικοοικονομικής πραγματικότητας - ειδικά της νησιωτικής - δεν μπορεί να αποτελέσει εξαίρεση στον κανόνα.
Μα τι ακριβώς θέλουν να ξεσκεπάσουν οι ιθύνοντες της ελληνικής greenpeace; Ποιά είναι αυτά τα στοιχεία που δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας κατά την διάρκεια των τελευταίων ετών ώστε να χρειάζεται η «μαρτυρία» - που σε αρκετές περιπτώσεις θα λάβει τον χαρακτήρα ρουφιανιάς - των Ελλήνων που ασχολούνται ενεργά με την θάλασσα (γιατί οι υπόλοιποι ούτως ή άλλως δεν πρόκειται να δώσουν σημασία, εκτός και αν έχουν ιδιαίτερες περιβαλλοντικές ευαισθησίες και γνώσεις αλιευτικής νομοθεσίας).
Οι περισσότεροι που ασχολούνται ενεργά με το θαλάσσιο περιβάλλον και την αλιεία γνωρίζουν ότι κατά την διάρκεια των τελευταίων ετών υπάρχει πληθώρα επιστημονικών ερευνών που αφορούν στην προβληματική κατάσταση της θαλάσσιας πανίδας ενώ έχουν δημοσιευθεί πάρα πολλές φωτογραφίες και βίντεο που αφορούν στην παραβατική συμπεριφορά αλιευτικών σκαφών μέσης αλιείας ή στην ζημιά που αυτά προκαλούν με τον τρόπο που αλιεύουν. Ακόμα και από τα στατιστικά στοιχεία που κατά καιρούς δημοσιεύονται από το Λιμενικό Σώμα παρουσιάζεται ένα μέρος των παραβάσεων συγκεκριμένων επαγγελματιών αλιέων. Επίσης εάν σε αυτά προσθέσουμε και τις καταγγελίες διαφόρων Μ.Κ.Ο., πολιτών κ.λ.π. αμέσως αντιλαμβανόμαστε ότι συγκεντρώνεται ένα ογκώδες υλικό που αφορά στα «θαλάσσια εγκλήματα» που συντελούνται από την επαγγελματική αλιεία.
Το ερώτημα λοιπόν που εύλογα τίθεται, αφορά στο τι καινούριο σκοπεύει να μας παρουσιάσει η greenpeace που θα μας κεντρίσει τον ενδιαφέρον και θα μας δώσει νέα στοιχεία που θα ανατρέψουν την κατάσταση που ήδη είναι γνωστή. Μήπως έναν ακόμη φάκελο και άλλη μία παρέμβαση προς τους αρμοδίους προκειμένου να δικαιολογήσει το έργο της;
Γιατί όλη αυτή η εμμονή της συγκεκριμένης ΜΚΟ με τις Μηχανότρατες; Κανείς δεν αμφισβητεί ότι τα συγκεκριμένα εργαλεία κατέχουν τα πρωτεία στην παραβατική συμπεριφορά και καταστροφή του θαλάσσιου οικοσυστήματος, αλλά υπάρχουν και άλλα εργαλεία μέσης και παράκτιας αλιείας που - είτε αλιεύοντας νόμιμα είτε παράνομα - επιβαρύνουν σε μεγάλο βαθμό τα ιχθυαποθέματα. Αυτό βέβαια μπορεί να είναι γνωστό στις Λιμενικές Αρχές, στους κύκλους των επαγγελματιών αλιέων και εν γένει των ανθρώπων της θάλασσας, αλλά η greenpeace δεν κάνει ουδεμία αναφορά, κατευθύνοντας τα βέλη της αποκλειστικά στις Μηχανότρατες.
Η αναλγησία του κρατικού μηχανισμού απέναντι στο θαλάσσιο περιβάλλον και ειδικά την αλιεία δεν αλλάζει με την μονόπλευρη παρουσίαση στοιχείων που είναι ήδη γνωστά. Όταν προτείνεις μέτρα προστασίας θαλασσίου περιβάλλοντος και ιχθυαποθεμάτων οφείλεις να παρουσιάζεις ολοκληρωμένες προτάσεις που αφορούν συνολικά στην διαχείριση της αλιείας από κάθε τύπο αλιευτικού εργαλείου και όχι μόνο ενός. Την ίδια ώρα που αφαιρείς από κάποιον ένα κομμάτι της αλιευτικής του προσπάθειας, οφείλεις ταυτόχρονα να του δίνεις μία εναλλακτική.
Η καθημερινή μας ζωή είναι ένα άτυπο παιχνίδι δοσοληψιών υλικών και άυλων αγαθών. Η αλιευτική δραστηριότητα, ως ένα κομμάτι της Ελληνικής κοινωνικοοικονομικής πραγματικότητας - ειδικά της νησιωτικής - δεν μπορεί να αποτελέσει εξαίρεση στον κανόνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου