«Όποιος προσπάθησε ποτέ να ζήσει τη ζωή του με σεβασμό προς στο περιβάλλον και με γνώμονα την αειφορία γνωρίζει ότι είναι σχεδόν αδύνατο να τα κάνει όλα σωστά. Εξάλλου, δεν υπάρχει μόνο μια “συνταγή” στην οικολογία. Η μικρή συνεισφορά στην προστασία του περιβάλλοντος είναι προτιμότερη από την απραγία. Πώς όμως θα διακρίνουμε εκείνους που πραγματικά ακολουθούν έναν “πράσινο” τρόπο ζωής από τους φανατικούς “οικο-υποκριτές” που λένε πολλά αλλά επί της ουσίας δεν κάνουν τίποτα;» (Βλ. σχετικό άρθρο..).
...και ενώ το συγκεκριμένο άρθρο του eco news ξεκινά με μια λογική εισαγωγή, στην πορεία προσπαθεί - εντελώς υποκειμενικά - να σκιαγραφήσει το προφίλ των «οικο-υποκριτών», παραθέτοντας μια σειρά δειγμάτων συμπεριφοράς τους. Ο τρόπος παρουσίασης και ανάλυσής τους δείχνει ότι ο συντάκτης του εν λόγω άρθρου μάλλον αγνοεί βασικά κοινωνικοοικονομικά στοιχεία που καθορίζουν την καθημερινότητά μας, ενώ ταυτόχρονα έρχεται σε αντίθεση με τα όσα αναφέρει στην εισαγωγή που παρατίθεται παραπάνω.
Σαφέστατα και δεν υπάρχει μία μόνο συνταγή για την ορθή οικολογική συμπεριφορά. Σε κάθε περίπτωση το ζητούμενο είναι να υπάρχει θέληση για αλλαγή τρόπου ζωής και καθημερινών συνηθειών που θα μειώσουν το ατομικό ή οικογενειακό μας ενεργειακό αποτύπωμα όσο το δυνατόν περισσότερο. Εάν η καθημερινότητά μου π.χ. μου «επιβάλλει» την χρήση πλαστικών ή άλλων συσκευασιών, τότε το λιγότερο που μπορώ να κάνω είναι να τις ανακυκλώσω. Εάν η οικονομική μου κατάσταση μου επιτρέπει να αγοράσω οικολογικό αυτοκίνητο θα το κάνω. Εάν ο πρωτογενής τομέας στην Ελλάδα παρουσιάσει ανάπτυξη τότε θα αγοράζω μόνο εγχώρια προϊόντα. Εάν γενικά οι καθημερινές μου ανάγκες μπορούν να ικανοποιηθούν χωρίς να υπάρχει καμία επιβάρυνση στο περιβάλλον τότε θα υιοθετήσω την απόλυτη οικολογική συμπεριφορά. Μέχρι όμως να γίνει αυτό, εγώ θα κάνω για το περιβάλλον ότι καλύτερο μου επιτρέπει το κοινωνικοοικονομικό μου status και η ανθρώπινη φύση μου.
Και κάτι τελευταίο. Ελπίζω κάποιοι να έχουν την δυνατότητα να διακρίνουν την λεπτή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην οικολογία και την οικολογική υστερία.
...και ενώ το συγκεκριμένο άρθρο του eco news ξεκινά με μια λογική εισαγωγή, στην πορεία προσπαθεί - εντελώς υποκειμενικά - να σκιαγραφήσει το προφίλ των «οικο-υποκριτών», παραθέτοντας μια σειρά δειγμάτων συμπεριφοράς τους. Ο τρόπος παρουσίασης και ανάλυσής τους δείχνει ότι ο συντάκτης του εν λόγω άρθρου μάλλον αγνοεί βασικά κοινωνικοοικονομικά στοιχεία που καθορίζουν την καθημερινότητά μας, ενώ ταυτόχρονα έρχεται σε αντίθεση με τα όσα αναφέρει στην εισαγωγή που παρατίθεται παραπάνω.
Σαφέστατα και δεν υπάρχει μία μόνο συνταγή για την ορθή οικολογική συμπεριφορά. Σε κάθε περίπτωση το ζητούμενο είναι να υπάρχει θέληση για αλλαγή τρόπου ζωής και καθημερινών συνηθειών που θα μειώσουν το ατομικό ή οικογενειακό μας ενεργειακό αποτύπωμα όσο το δυνατόν περισσότερο. Εάν η καθημερινότητά μου π.χ. μου «επιβάλλει» την χρήση πλαστικών ή άλλων συσκευασιών, τότε το λιγότερο που μπορώ να κάνω είναι να τις ανακυκλώσω. Εάν η οικονομική μου κατάσταση μου επιτρέπει να αγοράσω οικολογικό αυτοκίνητο θα το κάνω. Εάν ο πρωτογενής τομέας στην Ελλάδα παρουσιάσει ανάπτυξη τότε θα αγοράζω μόνο εγχώρια προϊόντα. Εάν γενικά οι καθημερινές μου ανάγκες μπορούν να ικανοποιηθούν χωρίς να υπάρχει καμία επιβάρυνση στο περιβάλλον τότε θα υιοθετήσω την απόλυτη οικολογική συμπεριφορά. Μέχρι όμως να γίνει αυτό, εγώ θα κάνω για το περιβάλλον ότι καλύτερο μου επιτρέπει το κοινωνικοοικονομικό μου status και η ανθρώπινη φύση μου.
Και κάτι τελευταίο. Ελπίζω κάποιοι να έχουν την δυνατότητα να διακρίνουν την λεπτή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην οικολογία και την οικολογική υστερία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου