Εξαφανίζεται η σαρδέλα Καλλονής

«Η ανατροπή της οικολογικής ισορροπίας στον κόλπο της Καλλονής είναι η αιτία που έχει μειωθεί δραματικά η παραγωγή της ονομαστής ανά την Ελλάδα σαρδέλας Καλλονής. Πέρα από τις γενικότερες κλιματικές αλλαγές, καταλυτικό ρόλο σε αυτήν την εξέλιξη φαίνεται πως έχουν οι ανθρώπινες παρεμβάσεις στον κόλπο της Καλλονής. Το μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου επαγγελματιών αλιέων παράκτιας αλιείας Δήμου Λέσβου Πέτρος Παπάζογλου τονίζει, μιλώντας στο «Ε», πως η σαρδέλα, όταν γεννάει, αφήνει τα αυγά της στις αβαθείς περιοχές του κόλπου Καλλονής, ανάμεσα στα φύκια και τα θαλάσσια φυτά που βρίσκονται στα σημεία αυτά. Αργότερα, όταν τα νεαρά ψάρια θα αναπτυχθούν, θα δημιουργήσουν κοπάδια και θα μεταφερθούν σε πιο βαθιά νερά κοντά στην έξοδο του κόλπου. Κι οπωσδήποτε ένα σημαντικό μέρος αυτών θα βγει έξω από τον κόλπο. Όμως εδώ και πολλά χρόνια τα χάβαρα έχουν κατακλείσει τις παράκτιες περιοχές του κόλπου Καλλονής, με αποτέλεσμα να εξαφανιστούν τα φύκια και τα άλλα φυτά που υπήρχαν εκεί. Έτσι οι σαρδέλες έχασαν τους χώρους αναπαραγωγής τους κι αυτό σταδιακά οδήγησε σε μεγάλη μείωση των αποθεμάτων τους.» (Βλ. σχετικό άρθρο..). 

Η αιτία του κακού

Χαίρομαι που μετά από πολλά χρόνια επιτέλους καταλήξαμε στην αιτία για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η πανίδα του κόλπου Καλλονής. Για όλα τα δεινά του κόλπου φταίνε τα χάβαρα και ουδείς άλλος. Μάλιστα αυτή η άποψη ενισχύεται και από επιστημονική έρευνα του παρελθόντος(!) που είχε γίνει από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Αυτό που μου αρέσει πάντως είναι ότι πουθενά δεν διαβάζω για την ευθύνη των αλιέων. Αυτών δηλαδή που βγάζουν τα αλιεύματα από το φυσικό τους περιβάλλον προκειμένου αυτά να καταλήξουν στο πιάτο μας. Αυτών που επί δεκαετίες ψαρεύουν με κάθε μέθοδο και εργαλείο (νόμιμο ή παράνομο) και χωρίς κανένα περιορισμό ως προς την ποσότητα. Αυτών που τρώγονται μεταξύ τους, αλληλοκαταγγέλοντας ο ένας τον άλλον για το ποιος ή ποιοι θα κάνουν τον κόλπο τσιφλίκι τους. Αυτών που τις εποχές των παχιών αγελάδων φρόντισαν να ξετινάξουν την πανίδα του κόλπου, κάνοντας περιουσίες, ενώ η λέξη διαχείριση ήταν και σε πολλές περιπτώσεις είναι άγνωστη για αυτούς. Αυτών που με επίσημο έγγραφο στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ζήτησαν την μεταβολή του ελάχιστου επιτρεπόμενου μεγέθους της σαρδέλας που αλιεύεται στον κόλπο Καλλονής με την αιτιολογία ότι αποτελεί ξεχωριστό είδος που δεν μπορεί να μεγαλώσει περισσότερο. Αναρωτιέμαι σε ποια επιστημονικά δεδομένα βασίστηκαν για αυτή τους την ενέργεια και εάν έλαβαν υπόψη τους ότι τα ελάχιστα μεγέθη αλιευμάτων έχουν θεσπιστεί με γνώμονα την σεξουαλική ωριμότητά τους. Αλλά από την στιγμή που βαφτίζουν το χαψί ως ξεχωριστό είδος, λες και δεν γνωρίζουν οι πάντες ότι πρόκειται για ελλιπομεγέθη άτομα του είδους γαύρος, τότε τι μπορεί να πει κανείς;
Σταματώ σε αυτό το σημείο την «επίθεση» προς τους αλιείς γιατί η λίστα με τις κατηγορίες εναντίον τους είναι πολύ μεγάλη και μπορώ να γράφω για ώρες. Εάν πραγματικά θέλουν να προστατέψουν τον κόλπο, ας  ζητήσουν την βοήθεια της επιστημονικής κοινότητας ώστε να γίνει μία φρέσκια μελέτη για τον κόλπο που θα αναδείξει τα προβλήματα στην πραγματική τους διάσταση και θα προτείνει βιώσιμες λύσεις. Όλα αυτά να προωθηθούν κατάλληλα στο ΥΠ.Α.Α.&Τ. και να απαιτηθεί η θεσμοθέτηση διαχειριστικού πλάνου για τον κόλπο. Από εκεί και πέρα είναι καθαρά στο χέρι των ίδιων των αλιέων να τηρήσουν πιστά τους κανόνες διαχείρισης, εάν πραγματικά νοιάζονται για το μέλλον του κόλπου και την δική τους οικονομική βιωσιμότητα.