«Ολοκληρώθηκε πριν από λίγες ώρες στο Κανκούν του Μεξικoύ η Διεθνής Διάσκεψη για το Κλίμα του ΟΗΕ, με τις κυβερνήσεις να επιλέγουν την ελπίδα από το φόβο και να κάνουν μία μικρή, αλλά σημαντική, αρχή για τη σωτηρία του πλανήτη από τις κλιματικές αλλαγές!Οι ωκεανοί μας βρίσκονται σε κρίση. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, 75-80% των αλιευτικών αποθεμάτων διεθνώς υπεραλιεύεται. Στην Ευρώπη η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη με σχεδόν το 90% των ψαριών να κινδυνεύουν άμεσα από την υπεραλίευση. Κάθε χρόνο οι Ευρωπαίοι Υπουργοί Αλιείας ορίζουν ποσοστώσεις μεγαλύτερες από αυτές που προτείνει η επιστημονική κοινότητα. Σαν αποτέλεσμα, πολλά και μεγάλα αλιευτικά πλοία έχουν την άδεια να υπεραλιεύουν τεράστιες ποσότητες ψαριού και να αδειάζουν τις θάλασσες από ζωή.»
(Βλ. σχετικά..).
Στην σχετική ανάρτηση της greenpeace στην ιστοσελίδα της διαβάζω στο τέλος:
«Συγκεκριμένα οι Ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει:
-να μειώσουν τους αλιευτικούς τους στόλους σε βιώσιμα για τους ιχθυοπληθυσμούς επίπεδα. -να δημιουργήσουν θαλάσσια καταφύγια που θα καλύπτουν το 40% των θαλασσών.»
Κάποιες στιγμές πραγματικά απορώ για το τι πραγματικά μπορεί να έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους οι ιθύνοντες της greenpeace, όταν κάνουν προτάσεις όπως οι παραπάνω. Τι εννοούν μιλώντας για μείωση αλιευτικού στόλου; Σε ποιες επιστημονικές μελέτες βασίζονται και ποια στοιχεία έχουν στα χέρια τους που καθορίζουν με ακρίβεια την καλύτερη δυνατή ισορροπία μεταξύ αλιευτικής προσπάθειας και ιχθυαποθεμάτων, ώστε να εξασφαλίζεται η αειφόρος αλιεία; Ποιοι τύποι σκαφών και ποια αλιευτικά εργαλεία πρέπει να μειωθούν και πως θα αποζημιωθούν οι αλιείς που τυχόν θα χάσουν την δουλειά τους, ειδικά σε περίοδο οικονομικής κρίσης;
Όσον αφορά στο θέμα των θαλασσίων καταφυγίων, νομίζω ότι η εν λόγω οργάνωση με τον τρόπο που χειρίζεται το θέμα κινδυνεύει να καταντήσει γραφική. Διακρίνω στα λεγόμενά της μία «οικολογική υστερία» που δεν μπορώ να συμμεριστώ σε καμία περίπτωση. Μα είναι δυνατόν να προτείνουν τα θαλάσσια καταφύγια να καλύπτουν το 40% των θαλασσών; Αν σ' αυτό το ποσοστό προστεθούν και οι υπόλοιπες θαλάσσιες περιοχές που απαγορεύεται ή θα απαγορευτεί μελλοντικά η αλιεία (λιβάδια ποσειδωνίας, περιοχές natura κ.λ.π.), καθώς και οι ισχύοντες περιορισμοί που έχουν θεσπιστεί νομοθετικά για την λειτουργία των διαφόρων αλιευτικών εργαλείων, τότε στο τέλος δεν πρόκειται να μείνει περισσότερο από ένα ποσοστό της τάξεως του 25% της συνολικής θαλάσσιας έκτασης για να δραστηριοποιηθούν οι αλιείς. Και όταν αναφέρομαι σε αλιείς εννοώ και τους ερασιτέχνες, οι οποίοι σίγουρα θα κληθούν να πληρώσουν και αυτοί το τίμημα, ασχέτως εάν με πολύ διπλωματικό τρόπο, η greenpeace δεν κάνει επίσημη αναφορά σ' αυτούς, μιλώντας για τις «ήπιες μορφές αλιείας που θα δραστηριοποιούνται εντός των θαλασσίων καταφυγίων»! Το έχω ξαναπεί και σε παλιότερη ανάρτησή μου, αλλά θα το αναφέρω ξανά λόγο της περίστασης. Εξετάστηκε ποτέ η εναλλακτική, αντί των θαλάσσιων καταφυγίων, να υπάρξουν συγκεκριμένες και απόλυτα προστατευμένες ζώνες για την αλιεία, αφού πρώτα χαρτογραφηθούν με ακρίβεια τα πλέον ευαίσθητα θαλάσσια οικοσυστήματα συγκεκριμένων περιοχών; Μήπως συγκεκριμένες χρονικές απαγορεύσεις που θα σχετίζονται με την περίοδο αναπαραγωγής των αλιευμάτων ή αντίστοιχα με τυχόν απειλή κατάρρευσης των αποθεμάτων κάποιων ειδών, θα είχαν ουσιαστικότερο αποτέλεσμα από τον αποκλεισμό μιας πολύ μεγάλης θαλάσσιας έκτασης (αναφέρομαι στο παράδειγμα των Κυκλάδων); Ακόμα και συνταγματικά θα ήταν πιο σωστό και δίκαιο απέναντι σε όλους όσοι ασχολούνται με την θάλασσα και όχι μόνο τους επαγγελματίες.
Και κάτι τελευταίο. Πρέπει η greenpeace να αντιληφθεί ότι το ουσιαστικό πρόβλημα είναι η έλλειψη ή και η ανυπαρξία ελεγκτικών μηχανισμών και όσο αυτό δεν διορθώνεται, ακόμα και όλο το Αιγαίο να γίνει θαλάσσιο καταφύγιο, η παρούσα κατάσταση δεν πρόκειται να διαφοροποιηθεί!!
