«Διαβάζουμε τις τελευταίες ημέρες για μεγάλα επενδυτικά σχέδια ομίλου που δραστηριοποιείται στον τομέα της ενέργειας, με κατασκευή αιολικών πάρκων σε νησιά του Βορείου Αιγαίου (10 στη Λέσβο) και εγκατάσταση ανεμογεννητριών (153 στη Λέσβο) για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Σήμερα είναι αποδεκτό ότι η επερχόμενη κλιματική αλλαγή απαιτεί καθαρότερες μορφές ενέργειας, όπως η αιολική. Ταυτόχρονα οι υψηλές τιμές και η κρίση στον τομέα του πετρελαίου κάνουν ακόμη πιο επιτακτικό το αίτημα για χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Παράλληλα, σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς που η ανεργία μαστίζει, η παραπάνω επένδυση φαίνεται ότι θα δημιουργήσει κάποιες θέσεις εργασίας, έστω για το μικρό χρονικό διάστημα της κατασκευής των αιολικών πάρκων.
Όμως θα ήταν χρήσιμο να σκεφτούμε και να μελετήσουμε καλύτερα κάποιες παραμέτρους που αφορούν τα αιολικά πάρκα:» (Βλ. σχετικό άρθρο..).
Σαφέστατα το συγκεκριμένο κείμενο θέτει κάποιους σοβαρούς προβληματισμούς που δεν μπορούν να αφήσουν κανέναν αδιάφορο και δίνουν πρόσφορο έδαφος για συζητήσεις αναφορικά με τυχόν προβλήματα που μπορούν να ανακύψουν από την λειτουργία των αιολικών πάρκων. Ασπάζομαι απόλυτα τις ανησυχίες και την επιχειρηματολογία του Κου Τσουνά, παρόλα αυτά υπάρχουν κάποια θέματα στο κείμενό του τα οποία δεν μπορούμε να τα δεχόμαστε αφιλτράριστα.
Αναμφισβήτητα η εγκατάσταση και λειτουργία αιολικών πάρκων τέτοιου μεγέθους δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς να υπάρξουν και οι αντίστοιχες παρεμβάσεις στο φυσικό περιβάλλον του νησιού. Ακόμα και ένα σπίτι να χτίσεις, ανάλογα με τον τόπο και τον τρόπο που θα το οικοδομήσεις, έχεις προβεί σε παρέμβαση στο φυσικό περιβάλλον. Το ζητούμενο είναι να υπάρξει στάθμιση του συγκριτικού οφέλους που θα υπάρχει από την λειτουργία των αιολικών πάρκων σε σχέση με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Να εξεταστεί εάν τα αιολικά πάρκα μπορούν να γίνουν με τρόπο συμβατό προς το Λεσβιακό φυσικό περιβάλλον και να απορροφηθούν από αυτό. Εάν τελικά οι επιπτώσεις είναι τόσο μεγάλες που να καθιστούν προβληματική την λειτουργία των αιολικών πάρκων, τότε πραγματικά αυτά ας μη γίνουν.
Από την άλλη μεριά όμως, έχω την απαίτηση να κατατεθούν προτάσεις άμεσα εφαρμόσιμες και μακροπρόθεσμα βιώσιμες που θα αφορούν στην κάλυψη των αναγκών του νησιού με «καθαρή» ενέργεια. Η πρόταση για κατασκευή «πράσινου» εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρισμού πέραν από «ουτοπική», φαντάζει πλέον και «γραφική», αφού επί σειρά ετών όλοι οι (αν)αρμόδιοι φορείς του νησιού συμφωνούν στο ότι δεν μπορούν να συμφωνήσουν για την μετεγκατάσταση και εκσυγχρονισμό λειτουργίας του εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της ΔΕΗ. Επίσης το θέμα με τα θαλάσσια αιολικά πάρκα δεν είναι καθόλου απλό. Ζητήματα όπως ασφάλεια ναυσιπλοΐας, καταλληλότητα πυθμένα, περιοχές με κατάλληλα βάθη, ύπαρξη αλιευτικών πεδίων, ευαισθησία θαλασσίου οικοσυστήματος και άλλα πολλά είναι απαραίτητο να ληφθούν υπόψη.
Όσον αφορά δε στο ζήτημα της αισθητικής υποβάθμισης του περιβάλλοντος που προκαλούν τα αιολικά πάρκα και τις επιπτώσεις του στον τουρισμό, νομίζω ότι ούτως ή άλλως το νησί αντιμετωπίζει χρόνια προβλήματα σε βασικές του υποδομές που αφορούν στον τουρισμό. Κακό οδικό δίκτυο, βρώμικες παραλίες, κακή εξυπηρέτηση σε τουριστικά καταλύματα και κέντρα εστίασης, κ.λ.π. Το χειρότερο δε απ' όλα είναι η έλλειψη καινοτόμων ιδεών και υποδομών για εναλλακτικές μορφές τουρισμού (συνεδριακός, καταδυτικός, κ.λ.π.). Ο ήλιος, η θάλασσα και το birdwatching δεν αρκούν πλέον. Επίσης δεν νομίζω ότι υπάρχει τουρίστας που αισθάνεται ευτυχής όταν ένα από τα πρώτα πράγματα που βλέπει όταν έρχεται στο νησί είναι οι τεράστιες, αντιαισθητικές και ρυπογόνες καμινάδες του εργοστασίου της ΔΕΗ. Επομένως πρέπει να δοθεί μία λύση αφού το ζητούμενο είναι σε κάθε περίπτωση να αποφύγουμε την αισθητική υποβάθμιση του Λεσβιακού φυσικού περιβάλλοντος, είτε αυτή προέρχεται από αιολικά πάρκα, είτε ρυπογόνες μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.
Ως λάτρης του φυσικού περιβάλλοντος της Λέσβου, το τελευταίο πράγμα που θα ήθελα είναι η άνευ όρων αισθητική του υποβάθμιση. Σε καμία περίπτωση δεν είμαι υπέρμαχος ισοπεδωτικών και μηδενιστικών αντιλήψεων που μπορεί να φρενάρουν οτιδήποτε καινοτόμο στον περιβαλλοντικό τομέα και ειδικά αυτόν των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ή αντίθετα να επιτρέψουν την άνευ όρων επικράτηση της «πράσινης» τεχνολογίας εις βάρος του φυσικού περιβάλλοντος. Είμαι υπέρμαχος του διαλόγου και της εξεύρεσης λύσεων που θα μεγιστοποιούν τα οφέλη από τέτοιου τύπου επενδυτικά σχέδια και ταυτόχρονα θα επιφέρουν το μικρότερο δυνατό περιβαλλοντικό κόστος. Εδώ όμως απαιτείται η ύπαρξη «αρμοδίων» τοπικών φορέων με ανοιχτό μυαλό, καινοτόμες ιδέες και στιβαρό λόγο ώστε να είναι σε θέση να ανταπεξέλθουν σε «παιχνίδια» διαλόγου που αφορούν στο συμφέρον του νησιού. Άραγε υπάρχουν...;
Όμως θα ήταν χρήσιμο να σκεφτούμε και να μελετήσουμε καλύτερα κάποιες παραμέτρους που αφορούν τα αιολικά πάρκα:» (Βλ. σχετικό άρθρο..).
Σαφέστατα το συγκεκριμένο κείμενο θέτει κάποιους σοβαρούς προβληματισμούς που δεν μπορούν να αφήσουν κανέναν αδιάφορο και δίνουν πρόσφορο έδαφος για συζητήσεις αναφορικά με τυχόν προβλήματα που μπορούν να ανακύψουν από την λειτουργία των αιολικών πάρκων. Ασπάζομαι απόλυτα τις ανησυχίες και την επιχειρηματολογία του Κου Τσουνά, παρόλα αυτά υπάρχουν κάποια θέματα στο κείμενό του τα οποία δεν μπορούμε να τα δεχόμαστε αφιλτράριστα.
Αναμφισβήτητα η εγκατάσταση και λειτουργία αιολικών πάρκων τέτοιου μεγέθους δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς να υπάρξουν και οι αντίστοιχες παρεμβάσεις στο φυσικό περιβάλλον του νησιού. Ακόμα και ένα σπίτι να χτίσεις, ανάλογα με τον τόπο και τον τρόπο που θα το οικοδομήσεις, έχεις προβεί σε παρέμβαση στο φυσικό περιβάλλον. Το ζητούμενο είναι να υπάρξει στάθμιση του συγκριτικού οφέλους που θα υπάρχει από την λειτουργία των αιολικών πάρκων σε σχέση με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Να εξεταστεί εάν τα αιολικά πάρκα μπορούν να γίνουν με τρόπο συμβατό προς το Λεσβιακό φυσικό περιβάλλον και να απορροφηθούν από αυτό. Εάν τελικά οι επιπτώσεις είναι τόσο μεγάλες που να καθιστούν προβληματική την λειτουργία των αιολικών πάρκων, τότε πραγματικά αυτά ας μη γίνουν.
Από την άλλη μεριά όμως, έχω την απαίτηση να κατατεθούν προτάσεις άμεσα εφαρμόσιμες και μακροπρόθεσμα βιώσιμες που θα αφορούν στην κάλυψη των αναγκών του νησιού με «καθαρή» ενέργεια. Η πρόταση για κατασκευή «πράσινου» εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρισμού πέραν από «ουτοπική», φαντάζει πλέον και «γραφική», αφού επί σειρά ετών όλοι οι (αν)αρμόδιοι φορείς του νησιού συμφωνούν στο ότι δεν μπορούν να συμφωνήσουν για την μετεγκατάσταση και εκσυγχρονισμό λειτουργίας του εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της ΔΕΗ. Επίσης το θέμα με τα θαλάσσια αιολικά πάρκα δεν είναι καθόλου απλό. Ζητήματα όπως ασφάλεια ναυσιπλοΐας, καταλληλότητα πυθμένα, περιοχές με κατάλληλα βάθη, ύπαρξη αλιευτικών πεδίων, ευαισθησία θαλασσίου οικοσυστήματος και άλλα πολλά είναι απαραίτητο να ληφθούν υπόψη.
Όσον αφορά δε στο ζήτημα της αισθητικής υποβάθμισης του περιβάλλοντος που προκαλούν τα αιολικά πάρκα και τις επιπτώσεις του στον τουρισμό, νομίζω ότι ούτως ή άλλως το νησί αντιμετωπίζει χρόνια προβλήματα σε βασικές του υποδομές που αφορούν στον τουρισμό. Κακό οδικό δίκτυο, βρώμικες παραλίες, κακή εξυπηρέτηση σε τουριστικά καταλύματα και κέντρα εστίασης, κ.λ.π. Το χειρότερο δε απ' όλα είναι η έλλειψη καινοτόμων ιδεών και υποδομών για εναλλακτικές μορφές τουρισμού (συνεδριακός, καταδυτικός, κ.λ.π.). Ο ήλιος, η θάλασσα και το birdwatching δεν αρκούν πλέον. Επίσης δεν νομίζω ότι υπάρχει τουρίστας που αισθάνεται ευτυχής όταν ένα από τα πρώτα πράγματα που βλέπει όταν έρχεται στο νησί είναι οι τεράστιες, αντιαισθητικές και ρυπογόνες καμινάδες του εργοστασίου της ΔΕΗ. Επομένως πρέπει να δοθεί μία λύση αφού το ζητούμενο είναι σε κάθε περίπτωση να αποφύγουμε την αισθητική υποβάθμιση του Λεσβιακού φυσικού περιβάλλοντος, είτε αυτή προέρχεται από αιολικά πάρκα, είτε ρυπογόνες μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.
Ως λάτρης του φυσικού περιβάλλοντος της Λέσβου, το τελευταίο πράγμα που θα ήθελα είναι η άνευ όρων αισθητική του υποβάθμιση. Σε καμία περίπτωση δεν είμαι υπέρμαχος ισοπεδωτικών και μηδενιστικών αντιλήψεων που μπορεί να φρενάρουν οτιδήποτε καινοτόμο στον περιβαλλοντικό τομέα και ειδικά αυτόν των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ή αντίθετα να επιτρέψουν την άνευ όρων επικράτηση της «πράσινης» τεχνολογίας εις βάρος του φυσικού περιβάλλοντος. Είμαι υπέρμαχος του διαλόγου και της εξεύρεσης λύσεων που θα μεγιστοποιούν τα οφέλη από τέτοιου τύπου επενδυτικά σχέδια και ταυτόχρονα θα επιφέρουν το μικρότερο δυνατό περιβαλλοντικό κόστος. Εδώ όμως απαιτείται η ύπαρξη «αρμοδίων» τοπικών φορέων με ανοιχτό μυαλό, καινοτόμες ιδέες και στιβαρό λόγο ώστε να είναι σε θέση να ανταπεξέλθουν σε «παιχνίδια» διαλόγου που αφορούν στο συμφέρον του νησιού. Άραγε υπάρχουν...;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου