Η βλακεία είναι πιο επικίνδυνη από την ατμοσφαιρική ρύπανση

«Το λεκανοπέδιο μοιάζει ώρες-ώρες με τεράστια ψησταριά. Η «τζακίλα» κάνει την ατμόσφαιρα πνιγηρή και πυροδοτεί μια έντονη συζήτηση γύρω από τους κινδύνους της ατμοσφαιρικής ρύπανσης για την ανθρώπινη υγεία. Το ΥΠΕΚΑ δείχνει να ξαφνιάζεται και σε χρόνο ρεκόρ οργανώνει σύσκεψη για να αντιμετωπίσει το επείγον θέμα που φιγουράρει πλέον στα πρωτοσέλιδα. Ναι, το νέφος ξαναγίνεται πρωτοσέλιδο!

Ταυτόχρονα, διαφημιστικά μηνύματα των εταιρειών εμπορίας πετρελαίου μας ωθούν να γυρίσουμε στα «σίγουρα», δηλαδή στο πετρέλαιο, αντί να πειραματιζόμαστε με άγνωστες ή επικίνδυνες λύσεις. Και τελικά, καταλήγουμε ότι η υγεία μας απειλείται από … τα τζάκια (εντάξει, και το τι καίνε).

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή όμως. Φωτεινά μυαλά της κυβέρνησης συνέλαβαν την φαεινή ιδέα να αυξήσουν το φόρο κατανάλωσης (άρα και την τελική τιμή) στο πετρέλαιο θέρμανσης με σκοπό την αύξηση των δημόσιων εσόδων. Αγνοώντας, όμως, ότι έσοδα για το κράτος, μαζί με θέσεις εργασίας και κυκλοφορία κεφαλαίων στην αγορά μπορούν να φέρουν άμεσα η εξοικονόμηση ενέργειας στα κτήρια και οι τεχνολογίες όπως ο ηλιακός κλιματισμός, η γεωθερμία και η βιομάζα, που αποδεδειγμένα μπορούν να μας ζεστάνουν. Μέσα λοιπόν στο δημιουργικό τους αυτό οργασμό (ή χάος, πιο σωστά!), τους ξεφεύγουν κάποιες...λεπτομέρειες:

• Η οικονομική κρίση έχει άμεσες επιπτώσεις σχεδόν σε κάθε άκρη της κοινωνίας μας και έχει οδηγήσει σε σημαντική μείωση αποδοχών και διαθέσιμων πόρων.
• Ήδη από τον περασμένο χειμώνα έχει μειωθεί σημαντικά η κατανάλωση πετρελαίου.
• Η συντριπτική πλειοψηφία των κατοικιών, ειδικά αυτών των πιο αδύναμων οικονομικά, δεν έχει βασική θερμομόνωση.
• Η εισαγωγή πετρελαίου επιβαρύνει σημαντικά το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας απαιτώντας συνεχή εξαγωγή κεφαλαίων, ενώ τορπιλίζει την ενεργειακή μας αυτάρκεια.
• ΚΑΝΕΙ ΚΡΥΟ!»  (Βλ. σχετικά...).

Δεν ξέρω εάν πρόκειται περί βλακείας, ανικανότητας ή πανικού, αλλά σε κάθε περίπτωση οι «αρμόδιοι» αυτής της χώρας αποδείχτηκαν λίγοι  στην αντιμετώπιση και διαχείριση κρίσεων. Η αύξηση του φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο αποτελεί απλώς ένα από τα πολλά μέτρα αύξησης των δημοσίων εσόδων που ελήφθησαν κατά τα τελευταία χρόνια και τα οποία βεβαίως μέσα σε πάρα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα αποδείχτηκαν μεγάλο φιάσκο. Από την άλλη μεριά μια αρκετά μεγάλη μερίδα Ελλήνων αποδείχτηκαν «μεγάλοι πατριώτες» και εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι οι θεσμοί αυτής της χώρας επί σειρά ετών βρισκόντουσαν σε καταστολή, φρόντισαν να δρουν ως αρπακτικά ή παράσιτα κατά περίπτωση, τόσο εις βάρος ολόκληρου του κρατικού μηχανισμού όσο και των συμπολιτών τους. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση για τα αίτια της κρίσης, ούτως ή άλλως το θέμα έχει υπεραναλυθεί κατά την διάρκεια των τελευταίων ετών. Αυτό που είναι ανησυχητικό είναι ότι το θέμα που έχει προκύψει με την ρύπανση από τα τζάκια είναι απλώς η αρχή από μια σειρά από άλλα περιβαλλοντικά προβλήματα που θα προκύψουν ή θα ενισχυθούν λόγω της ανεργίας και της μείωσης του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων, όπως π.χ. η αύξηση της παράνομης εκμετάλλευσης φυσικών πόρων. Εάν δεν υπάρξει ριζική αναδιάρθρωση των δομών και της αναπτυξιακής μας πολιτικής, ώστε να δοθεί ώθηση στην οικονομία, τότε ουδείς μπορεί να βάλει φρένο στην προαναφερθείσα αρνητική εξέλιξη στον τομέα του περιβάλλοντος.