Έδειξαν οικολογικά προβλήματα… «Υπεραλίευση και καταστροφή των κοραλλιογενών υφάλων έδειξαν έρευνες στη θαλάσσια περιοχή της Λέσβου από το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος»

«Μεγάλος βαθμός υπεραλίευσης και καταστροφή των κοραλλιογενών υφάλων της θαλάσσιας περιοχής της Λέσβου, είναι μέχρι στιγμής τα αποτελέσματα ερευνών του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος», που τους τελευταίους μήνες έχουν επικεντρωθεί στην περιοχή του Βορειοανατολικού Αιγαίου. Οι έρευνες θα συνεχιστούν και το επόμενο διάστημα, με τη χρήση και της μεθόδου της αεροφωτογραφίας. Ενώ μεγάλη σημασία δίνεται από τα μέλη της ερευνητικής ομάδας στην εφαρμογή του ευρωπαϊκού θεσμικού πλαισίου για την αλιεία, που στόχο έχει την προστασία των θαλάσσιων οικοσυστημάτων.

Το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος» είναι ένας μη κερδοσκοπικός και μη κυβερνητικός Οργανισμός, που από το 1998 έχει θέσει στόχο του τη διατήρηση των θαλάσσιων και παραθαλάσσιων οικοσυστημάτων των ελληνικών θαλασσών και νησιών. Το βασικό του εργαλείο είναι οι έρευνες που εκπονούν τα μέλη του και εθελοντές ερευνητές και φοιτητές, σε διάφορες περιοχές της χώρας, ενώ οι ερευνητικές βάσεις του βρίσκονται στη Σάμο, την Ικαρία και τους Φούρνους.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Οι διαπιστώσεις του Αρχιπελάγους δεν αποτελούν έκπληξη καθώς η βεβαρημένη κατάσταση της θαλάσσιας πανίδας λόγω της υπεραλίευσης αποτυπώνεται σχεδόν καθημερινά στις ψαριές των αλιέων οι οποίες  δεν έχουν ουδεμία σχέση με το - όχι και τόσο μακρινό - παρελθόν. Εάν δεν ληφθούν ουσιαστικά διαχειριστικά μέτρα στον ευρύτερο τομέα της αλιείας, που ξεκινά από την αλίευση του υδρόβιου οργανισμού μέχρι την τελική διάθεσή του στον καταναλωτή, δεν υπάρχει περίπτωση να ανατραπεί το σκηνικό. Ειδικά στο κομμάτι της αλιευτικής δραστηριότητας απαιτείται να ληφθούν σκληρά διαχειριστικά μέτρα στα σκάφη της μέσης αλιείας που ευθύνονται - σύμφωνα με πολλές επιστημονικές μελέτες - για το μεγαλύτερο ποσοστό ζημιάς που προκαλείται εν γένει από τα αλιευτικά εργαλεία στην θάλασσα. Ειδικά οι Μηχανότρατες, πέρα από την ανεξέλεγκτη αλιεία που πραγματοποιούν όσον αφορά στις ποσότητες, τα είδη και τα μεγέθη των αλιευμάτων, επιβαρύνουν σημαντικά και την θαλάσσια χλωρίδα, καταστρέφοντας σημαντικό τμήμα αυτής, όπως κοραλλιογενείς υφάλους, τμήματα της ποσειδωνίας κ.λ.π.
Δεν ξέρω τι μπορώ να περιμένω από την νέα Κοινή Αλιευτική Πολιτική, αλλά ο τρόπος που στο παρελθόν «υιοθετήθηκαν» και «εφαρμόστηκαν» από την χώρα μας Κοινοτικοί Κανονισμοί που αφορούν στην αλιεία δεν μου αφήνει και πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Βέβαια ούτε και η Ε.Ε. βρίσκεται στο απυρόβλητο καθώς θα έπρεπε να τηρεί σκληρότερη στάση απέναντι στα κράτη μέλη που δεν εφαρμόζουν την υιοθετηθείσα βάσει Κανονισμών αλιευτική πολιτική. Παράλληλα θα έπρεπε να δραστηριοποιείται πιο γρήγορα στο κομμάτι της τροποποίησης των Κανονισμών και επιβολής νέων μέτρων όταν από την επιστημονική κοινότητα διαπιστώνεται -  μέσω ερευνών και μελετών - ότι το ισχύον θεσμικό πλαίσιο απέτυχε ή χωλαίνει.
Σε κάθε περίπτωση φροντίζω να κρατάω μικρό καλάθι και περιμένω τις εξελίξεις στο θεσμικό πλαίσιο και βέβαια την εφαρμογή του.