«Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,
Θέλουμε, καταρχάς, να σας ενημερώσουμε ότι εμείς οι μόνιμοι κάτοικοι συνεχώς εδώ και 11 χρόνια λέμε ΟΧΙ στην ίδρυση του πάρκου που δεσμεύει τη γη και τη θάλασσα των νησιών μας. Αυτό το ηχηρό ΟΧΙ έχει εκφραστεί στην Κίμωλο με διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις και ψηφοφορίες, κατά τη διάρκεια των οποίων συζητήθηκαν τα προβλήματα του πάρκου και με μεγάλη πλειοψηφία (470 ΟΧΙ και 2 ΝΑΙ), η τοπική κοινωνία με σαφή επίγνωση των ζημιών που θα δημιουργήσει το πάρκο στο νησί και στους κατοίκους, έχουμε απορρίψει την ίδρυσή του.» (Βλ. σχετικά..).
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η ανωτέρω επιστολή των Δημοτικών Συμβούλων της Κιμώλου αναφορικά με το θαλάσσιο πάρκο που πρόκειται να δημιουργηθεί στην περιοχή για την προστασία της Μεσογειακής φώκιας. Θα σταθώ ιδιαίτερα σε κάποια συγκεκριμένα σημεία της επιστολής τα οποία και πιστεύω ότι είναι άξια σχολιασμού.
«Κατά την άποψή μας τα δελφίνια, οι χελώνες, οι φώκιες κ.ά. αποδεκατίζονται από τα μεγάλα αλιευτικά σκάφη, τη ρύπανση της θάλασσας κλπ.»
Εδώ θα συμπληρώσω και την αγαπητή ομάδα των παράκτιων αλιέων που δεν διστάζει πολλές φορές να θανατώσει οποιοδήποτε από τα θαλάσσια θηλαστικά «ενοχλήσει» τα εργαλεία του.
«Οι άνθρωποι της Mom, έχουμε την εντύπωση ότι με τις διάφορες μελέτες που κάνουν, παραπλανούν την Ευρωπαϊκή Ενωση, τις ελληνικές κρατικές υπηρεσίες και την κοινωνία. Για να μπορέσουν κάποια στιγμή να βάλουν στο χέρι το πακέτο των εκατομμυρίων ευρώ για τη διαχείριση του πάρκου δεν διστάζουν να λένε και χοντρά ψέματα.»
Σαφέστατα πολλοί από εμάς γνωρίζουμε για τις «πράσινες μπίζνες» αρκετών περιβαλλοντικών Μ.Κ.Ο., αλλά δεν μπορούμε να τις χρησιμοποιούμε πάντα ως επιχείρημα για να εμποδίσουμε τον σχεδιασμό οποιουδήποτε περιβαλλοντικού έργου. Εάν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία ή αποδειχθεί στην πορεία τυχόν κακοδιαχείριση του έργου τότε να κινηθούν εναντίον αυτών που το εκμεταλλεύθηκαν για προσωπικό όφελος.
«Οι μαρτυρίες των επαγγελματιών ψαράδων, που γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τη θαλάσσια ζωή γύρω από τα νησιά μας, μιλούν για 6 με 8 άτομα (φώκιες) σε όλο το σύμπλεγμα των νησιών Μήλου, Κιμώλου, Πολυαίγου και Αντιμήλου. Απεναντίας στη Φαλκονέρα έχουν συναντήσει πολύ περισσότερες.»
Οι μαρτυρίες των ψαράδων και γενικά των ανθρώπων της θάλασσας είναι πάντα σεβαστές και χρήσιμες, σε καμία όμως περίπτωση δεν υποσκελίζουν τα αποτελέσματα μιας τεκμηριωμένης επιστημονικά μελέτης.
«Για όλη αυτή την προσπάθεια, της δήθεν προστασίας της φώκιας, του μαυροκόρακα και της οχιάς, δαπανώνται εκατομμύρια ευρώ. Για την προστασία, πρόοδο και ανάπτυξη του νησιού και των κατοίκων της Κιμώλου διαπιστώνουμε ότι δεν δαπανάται ούτε ένα ευρω-λεπτό.»
Τα είδη της χερσαίας και θαλάσσιας πανίδας δυστυχώς δεν έχουν την δυνατότητα να διεκδικήσουν τα αυτονόητα μέσω μιας νόμιμα εκλεγμένης τοπικής αυτοδιοίκησης. Ως εκ τούτου οι κάτοικοι της Κιμώλου οφείλουν να αναζητήσουν αλλού τα αίτια του οικονομικού παραγκωνισμού τους από την πολιτεία.
«Αποψή μας είναι ότι όλα αυτά τα υπέρογκα ποσά που έχουν δαπανηθεί και θα δαπανηθούν για τα φίδια και τις φώκιες, τα οποία είναι χρήματα των φορολογούμενων Ελλήνων και λοιπών Ευρωπαίων, θα μπορούσαν να χορηγηθούν στην Κίμωλο για να χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη του νησιού και των κατοίκων του. Ο άνθρωπος φαίνεται ότι έχει τεθεί σε δεύτερη μοίρα, ενώ θα έπρεπε να είναι η πρώτη προτεραιότητα.»
Να τεθεί σε πρώτη προτεραιότητα με ποιο τρόπο; Κυριαρχώντας στο περιβάλλον εις βάρος των υπολοίπων «υποδεέστερων» ειδών ή φροντίζοντας για την βελτίωση της ποιότητας της ζωής του με τρόπο που δεν θα ανατρέπει ριζικά τις ισορροπίες που υπάρχουν στο φυσικό περιβάλλον;
Αγαπητοί φίλοι της Κιμώλου πιστεύω ότι το βασικό σας πρόβλημα είναι ότι μάλλον ποτέ μέχρι τώρα δεν είχατε τοπική αυτοδιοίκηση ικανή να διεκδικήσει με δυναμισμό και να κερδίσει για το νησί σας τους απαραίτητους πόρους που θα βελτιώσουν σημαντικά τις υποδομές του και θα βελτιώσου την ποιότητα ζωής των κατοίκων του. Το θαλάσσιο πάρκο δεν είναι εχθρός και εφόσον συνδυαστεί με μια σειρά αναπτυξιακών μέτρων για το νησί σας τότε σαφέστατα θα έχει θετική επίδραση και στην οικονομία του τόπους σας (τουριστική ανάπτυξη). Κρατήστε το πάρκο και διεκδικήστε σωστά τα υπόλοιπα...
«Κατά την άποψή μας τα δελφίνια, οι χελώνες, οι φώκιες κ.ά. αποδεκατίζονται από τα μεγάλα αλιευτικά σκάφη, τη ρύπανση της θάλασσας κλπ.»
Εδώ θα συμπληρώσω και την αγαπητή ομάδα των παράκτιων αλιέων που δεν διστάζει πολλές φορές να θανατώσει οποιοδήποτε από τα θαλάσσια θηλαστικά «ενοχλήσει» τα εργαλεία του.
«Οι άνθρωποι της Mom, έχουμε την εντύπωση ότι με τις διάφορες μελέτες που κάνουν, παραπλανούν την Ευρωπαϊκή Ενωση, τις ελληνικές κρατικές υπηρεσίες και την κοινωνία. Για να μπορέσουν κάποια στιγμή να βάλουν στο χέρι το πακέτο των εκατομμυρίων ευρώ για τη διαχείριση του πάρκου δεν διστάζουν να λένε και χοντρά ψέματα.»
Σαφέστατα πολλοί από εμάς γνωρίζουμε για τις «πράσινες μπίζνες» αρκετών περιβαλλοντικών Μ.Κ.Ο., αλλά δεν μπορούμε να τις χρησιμοποιούμε πάντα ως επιχείρημα για να εμποδίσουμε τον σχεδιασμό οποιουδήποτε περιβαλλοντικού έργου. Εάν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία ή αποδειχθεί στην πορεία τυχόν κακοδιαχείριση του έργου τότε να κινηθούν εναντίον αυτών που το εκμεταλλεύθηκαν για προσωπικό όφελος.
«Οι μαρτυρίες των επαγγελματιών ψαράδων, που γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τη θαλάσσια ζωή γύρω από τα νησιά μας, μιλούν για 6 με 8 άτομα (φώκιες) σε όλο το σύμπλεγμα των νησιών Μήλου, Κιμώλου, Πολυαίγου και Αντιμήλου. Απεναντίας στη Φαλκονέρα έχουν συναντήσει πολύ περισσότερες.»
Οι μαρτυρίες των ψαράδων και γενικά των ανθρώπων της θάλασσας είναι πάντα σεβαστές και χρήσιμες, σε καμία όμως περίπτωση δεν υποσκελίζουν τα αποτελέσματα μιας τεκμηριωμένης επιστημονικά μελέτης.
«Για όλη αυτή την προσπάθεια, της δήθεν προστασίας της φώκιας, του μαυροκόρακα και της οχιάς, δαπανώνται εκατομμύρια ευρώ. Για την προστασία, πρόοδο και ανάπτυξη του νησιού και των κατοίκων της Κιμώλου διαπιστώνουμε ότι δεν δαπανάται ούτε ένα ευρω-λεπτό.»
Τα είδη της χερσαίας και θαλάσσιας πανίδας δυστυχώς δεν έχουν την δυνατότητα να διεκδικήσουν τα αυτονόητα μέσω μιας νόμιμα εκλεγμένης τοπικής αυτοδιοίκησης. Ως εκ τούτου οι κάτοικοι της Κιμώλου οφείλουν να αναζητήσουν αλλού τα αίτια του οικονομικού παραγκωνισμού τους από την πολιτεία.
«Αποψή μας είναι ότι όλα αυτά τα υπέρογκα ποσά που έχουν δαπανηθεί και θα δαπανηθούν για τα φίδια και τις φώκιες, τα οποία είναι χρήματα των φορολογούμενων Ελλήνων και λοιπών Ευρωπαίων, θα μπορούσαν να χορηγηθούν στην Κίμωλο για να χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη του νησιού και των κατοίκων του. Ο άνθρωπος φαίνεται ότι έχει τεθεί σε δεύτερη μοίρα, ενώ θα έπρεπε να είναι η πρώτη προτεραιότητα.»
Να τεθεί σε πρώτη προτεραιότητα με ποιο τρόπο; Κυριαρχώντας στο περιβάλλον εις βάρος των υπολοίπων «υποδεέστερων» ειδών ή φροντίζοντας για την βελτίωση της ποιότητας της ζωής του με τρόπο που δεν θα ανατρέπει ριζικά τις ισορροπίες που υπάρχουν στο φυσικό περιβάλλον;
Αγαπητοί φίλοι της Κιμώλου πιστεύω ότι το βασικό σας πρόβλημα είναι ότι μάλλον ποτέ μέχρι τώρα δεν είχατε τοπική αυτοδιοίκηση ικανή να διεκδικήσει με δυναμισμό και να κερδίσει για το νησί σας τους απαραίτητους πόρους που θα βελτιώσουν σημαντικά τις υποδομές του και θα βελτιώσου την ποιότητα ζωής των κατοίκων του. Το θαλάσσιο πάρκο δεν είναι εχθρός και εφόσον συνδυαστεί με μια σειρά αναπτυξιακών μέτρων για το νησί σας τότε σαφέστατα θα έχει θετική επίδραση και στην οικονομία του τόπους σας (τουριστική ανάπτυξη). Κρατήστε το πάρκο και διεκδικήστε σωστά τα υπόλοιπα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου