«Ενας παραθεριστής είναι ξαπλωμένος στην ψάθα του και κάνει ασυναίσθητα μία κίνηση για να χαλαρώσει: βυθίζει τα πόδια του στην άμμο. Αμέσως όμως τινάζεται επάνω. Κι αυτό διότι τα πόδια του ακούμπησαν σε αποτσίγαρα που κάποιοι είχαν πετάξει στην ακτή. Ετσι, πήρε την ψάθα του και πήγε λίγο παραπέρα. Αλλά κι εκεί, κοιτώντας προσεκτικά γύρω του, διαπίστωσε ότι υπήρχαν παντού πεταμένες γόπες τσιγάρων...»(Βλ.σχετικό άρθρο..).
Δυστυχώς ο περιβαλλοντικός αναλφαβητισμός του Έλληνα κάποιες φορές χτυπάει κόκκινο. Στην συγκεκριμένη όμως περίπτωση ξεπερνάμε το θέμα ''περιβάλλον'' και διαπιστώνουμε ότι αρκετοί από εμάς είμαστε και κοινωνικά απαίδευτοι. Η συγκεκριμένη συμπεριφορά εμπεριέχει ακριβώς τον ίδιο τύπο ασέβειας προς τους συμπολίτες μας, όπως ακριβώς όταν καπνίζουμε σε κλειστούς χώρους αδιαφορώντας για την ενόχληση ή το πρόβλημα που τυχόν προκαλούμε στους γύρω μας.
Μία βόλτα στις πολυσύχναστες παραλίες π.χ. της Λέσβου μπορεί να πείσει και τον πλέον δύσπιστο πολίτη για την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί. Αποτσίγαρα, σπασμένα μπουκάλια, πλαστικά και ότι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί, «κοσμούν» τις ακτές και πολλές φορές την θάλασσα. Εάν σε όλο αυτό προσθέσουμε και την κατάντια στην οποία έχουν περιέλθει αρκετοί εκ των Δήμων, όσον αφορά στον τομέα της καθαριότητας (έλλειψη προσωπικού, κακή διαχείριση κονδυλίων, προβληματική οργάνωση υπηρεσιών, αδιαφορία), τότε μπορεί κανείς να αντιληφθεί ότι σε περιοχές όπου δεν υπάρχει ιδιωτική πρωτοβουλία (κάποιοι εξάντλησαν την υποχρέωσή τους στην παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος), για καθαρισμό ακτών και βυθού η κατάσταση κατά την θερινή περίοδο είναι επιεικώς απαράδεκτη.
Δεν είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος ότι μπορεί να αλλάξει κάτι, ιδιαίτερα στις παλιότερες γενιές, καθώς τα θεμέλια για ουσιώδη παιδεία μπαίνουν στην παιδική ηλικία, ώστε στην συνέχεια οι όποιες πληροφορίες λαμβάνονται από τον περιβάλλοντα χώρο να φιλτράρονται και να αξιολογούνται με τρόπο που να οδηγεί σε ορθή κοινωνική και περιβαλλοντική συμπεριφορά. Ίσως η νέα γενιά να μπορέσει να ανατρέψει κάποια δεδομένα, αλλά θα πρέπει πρώτα να επιλέξει να απορρίψει τα άσχημα πρότυπα συμπεριφοράς των παλαιότερων γενιών.
Δυστυχώς ο περιβαλλοντικός αναλφαβητισμός του Έλληνα κάποιες φορές χτυπάει κόκκινο. Στην συγκεκριμένη όμως περίπτωση ξεπερνάμε το θέμα ''περιβάλλον'' και διαπιστώνουμε ότι αρκετοί από εμάς είμαστε και κοινωνικά απαίδευτοι. Η συγκεκριμένη συμπεριφορά εμπεριέχει ακριβώς τον ίδιο τύπο ασέβειας προς τους συμπολίτες μας, όπως ακριβώς όταν καπνίζουμε σε κλειστούς χώρους αδιαφορώντας για την ενόχληση ή το πρόβλημα που τυχόν προκαλούμε στους γύρω μας.
Μία βόλτα στις πολυσύχναστες παραλίες π.χ. της Λέσβου μπορεί να πείσει και τον πλέον δύσπιστο πολίτη για την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί. Αποτσίγαρα, σπασμένα μπουκάλια, πλαστικά και ότι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί, «κοσμούν» τις ακτές και πολλές φορές την θάλασσα. Εάν σε όλο αυτό προσθέσουμε και την κατάντια στην οποία έχουν περιέλθει αρκετοί εκ των Δήμων, όσον αφορά στον τομέα της καθαριότητας (έλλειψη προσωπικού, κακή διαχείριση κονδυλίων, προβληματική οργάνωση υπηρεσιών, αδιαφορία), τότε μπορεί κανείς να αντιληφθεί ότι σε περιοχές όπου δεν υπάρχει ιδιωτική πρωτοβουλία (κάποιοι εξάντλησαν την υποχρέωσή τους στην παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος), για καθαρισμό ακτών και βυθού η κατάσταση κατά την θερινή περίοδο είναι επιεικώς απαράδεκτη.
Δεν είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος ότι μπορεί να αλλάξει κάτι, ιδιαίτερα στις παλιότερες γενιές, καθώς τα θεμέλια για ουσιώδη παιδεία μπαίνουν στην παιδική ηλικία, ώστε στην συνέχεια οι όποιες πληροφορίες λαμβάνονται από τον περιβάλλοντα χώρο να φιλτράρονται και να αξιολογούνται με τρόπο που να οδηγεί σε ορθή κοινωνική και περιβαλλοντική συμπεριφορά. Ίσως η νέα γενιά να μπορέσει να ανατρέψει κάποια δεδομένα, αλλά θα πρέπει πρώτα να επιλέξει να απορρίψει τα άσχημα πρότυπα συμπεριφοράς των παλαιότερων γενιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου