«Δραματική κατάρρευση των ιχθυαποθεμάτων στο Ανατολικό Αιγαίο εντοπίζουν οι ερευνητές, καθώς η μείωση του αλιευτικού πλούτου σε σχέση με πέρσι έφτασε το 51%. Εντύπωση προκαλούν τα στοιχεία της περιβαλλοντικής οργάνωσης Αρχιπέλαγος ότι η υποχώρηση εμπορικών ψαριών και ειδών της θάλασσας, το ίδιο διάστημα έφτασε το 88%!» (Βλ. σχετικό άρθρο..).
Στου κουφού την πόρτα...πάρε την πόρτα και φύγε! Τζάμπα φωνάζει το Αρχιπέλαγος, διότι ελάχιστοι θα το ακούσουν και ακόμα λιγότεροι θα δώσουν σημασία.
Μέχρι πρόσφατα και σαφέστατα πριν την έναρξη της οικονομικής κρίσης, η ανεξέλεγκτη αλιευτική δραστηριότητα παρουσίαζε τα ίδια χαρακτηριστικά (ίσως και λίγο χειρότερα), που παρουσιάζει και σήμερα. Δύο όμως βασικά αρνητικά χαρακτηριστικά του νεοέλληνα (η αδιαφορία και ο ατομικισμός), που τον κάνουν να μην «βλέπει» πέρα από το κατώφλι του σπιτιού του, δεν τον άφησαν ποτέ να ασχοληθεί ενεργά με ζητήματα περιβαλλοντικής φύσεως.
Σήμερα, η οικονομική κρίση αποτελεί μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για την συντήρηση και τόνωση των δύο παραπάνω στοιχείων, ενώ εάν προσθέσουμε σε αυτά και τα πραγματικά οικονομικά προβλήματα που μαστίζουν ένα πολύ μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού, μπορεί εύκολα κάποιος να αντιληφθεί τι ποσοστό πολιτών μένει που θα δείξει ουσιαστικό ενδιαφέρον για περιβαλλοντικά θέματα και ειδικά όταν αυτά είναι εξειδικευμένα (όπως π.χ. η αλιευτική διαχείριση).
Όσον αφορά στις αρμόδιες ελεγκτικές Υπηρεσίες, αλλά και την στάση της ίδιας της πολιτείας απέναντι στο ζήτημα της αλιευτικής πολιτικής, τα έχω αναφέρει σε παλαιότερες αναρτήσεις μου (αδιαφορία, μικροπολιτική και είμαστε όλοι ευχαριστημένοι!!). Με τα δεδομένα που υπάρχουν αυτή την στιγμή δεν υφίσταται καμία προοπτική για καλυτέρευση της υπάρχουσας κατάστασης. Επιπλέον, άρχισε να υπάρχει και έξαρση παιχνιδιών μικροπολιτικής, σε επίπεδο τοπικών κοινωνιών, στην πλάτη του αλιευτικού πλούτου της χώρας. Περισσότερες λεπτομέρειες σε επόμενη ανάρτησή μου...
Στου κουφού την πόρτα...πάρε την πόρτα και φύγε! Τζάμπα φωνάζει το Αρχιπέλαγος, διότι ελάχιστοι θα το ακούσουν και ακόμα λιγότεροι θα δώσουν σημασία.
Μέχρι πρόσφατα και σαφέστατα πριν την έναρξη της οικονομικής κρίσης, η ανεξέλεγκτη αλιευτική δραστηριότητα παρουσίαζε τα ίδια χαρακτηριστικά (ίσως και λίγο χειρότερα), που παρουσιάζει και σήμερα. Δύο όμως βασικά αρνητικά χαρακτηριστικά του νεοέλληνα (η αδιαφορία και ο ατομικισμός), που τον κάνουν να μην «βλέπει» πέρα από το κατώφλι του σπιτιού του, δεν τον άφησαν ποτέ να ασχοληθεί ενεργά με ζητήματα περιβαλλοντικής φύσεως.
Σήμερα, η οικονομική κρίση αποτελεί μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για την συντήρηση και τόνωση των δύο παραπάνω στοιχείων, ενώ εάν προσθέσουμε σε αυτά και τα πραγματικά οικονομικά προβλήματα που μαστίζουν ένα πολύ μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού, μπορεί εύκολα κάποιος να αντιληφθεί τι ποσοστό πολιτών μένει που θα δείξει ουσιαστικό ενδιαφέρον για περιβαλλοντικά θέματα και ειδικά όταν αυτά είναι εξειδικευμένα (όπως π.χ. η αλιευτική διαχείριση).
Όσον αφορά στις αρμόδιες ελεγκτικές Υπηρεσίες, αλλά και την στάση της ίδιας της πολιτείας απέναντι στο ζήτημα της αλιευτικής πολιτικής, τα έχω αναφέρει σε παλαιότερες αναρτήσεις μου (αδιαφορία, μικροπολιτική και είμαστε όλοι ευχαριστημένοι!!). Με τα δεδομένα που υπάρχουν αυτή την στιγμή δεν υφίσταται καμία προοπτική για καλυτέρευση της υπάρχουσας κατάστασης. Επιπλέον, άρχισε να υπάρχει και έξαρση παιχνιδιών μικροπολιτικής, σε επίπεδο τοπικών κοινωνιών, στην πλάτη του αλιευτικού πλούτου της χώρας. Περισσότερες λεπτομέρειες σε επόμενη ανάρτησή μου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου