Μία επιλογή

«Σήμερα η ιστορία της χώρας κάνει μία στροφή σε ολισθηρό έδαφος. Η τελική λύση θα ανακοινωθεί ως ετυμηγορία, με ελάχιστα περιθώρια διαπραγμάτευσης που δεν αφήνουν χώρο ούτε για τα προσχήματα. Θα ήταν λάθος να αναζητείς το δίκαιο και το άδικο, το ηθικό και το ανήθικο. Είναι έννοιες που, απλώς, δεν υφίστανται κάτω από τις οπλές θυμωμένων βούβαλων. Επίσης όλοι γνωρίζουμε πως, εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, οι εναλλακτικές λύσεις βρίσκονται στις παρυφές του ανέφικτου και σίγουρα εντός των ορίων της γραφικότητας. Αν σήμερα καλείς τον Παπανδρέου να φύγει από το τραπέζι της διαπραγμάτευσης, πρέπει και να του υποδείξεις που να πάει και πόσα λεφτά θα φέρει πίσω. Δεν είναι, απλώς, ωμό. Είναι η αλήθεια.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Θα κάνω μία εξαίρεση σήμερα ως προς την θεματολογία του blog, αλλά νομίζω ότι η κρίσιμη περίοδος που βιώνουμε ως χώρα μας οδηγεί προς αυτή την κατεύθυνση, ανεξαρτήτως των προσωπικών ενδιαφερόντων του καθενός μας. Ούτως ή άλλως το συγκεκριμένο θέμα που αναπτύσσεται μόνο άσχετο δεν είναι με το περιβάλλον, το οποίο αποτελεί από τα σημαντικότερα κομμάτια της ευρύτερης κοινωνικοοικονομικής μας ζωής και επηρεάζεται έμμεσα ή άμεσα από αποφάσεις και δράσεις πολιτών και πολιτικών.
Το ζήτημα του «..να μην αφήσουμε τίποτα όρθιο..», εύχομαι να μην παρερμηνευθεί, καθώς ο καθένας μπορεί βάσει πνευματικού επιπέδου και ψυχικής ισορροπίας να δώσει διαφορετικές ερμηνείες. Αυτό που αποκομίζω εγώ από την πλειοψηφία όλων αυτών που βγαίνουν με περισσή ευκολία στους δρόμους είναι ότι απλώς πόνεσαν από την απώλεια συγκεκριμένου κοινωνικοοικονομικού status. Θεωρούν ότι έχασαν μία βασική τους σταθερά, λες και ο κόσμος που ζούμε είναι δομημένος πάνω σε σταθερές που δεν μπορεί να τις κλονίσει ή να τις ανατρέψει κανένας αστάθμητος παράγοντας. Βγαίνουν στον δρόμο φωνάζοντας – συνήθως χωρίς επιχειρηματολογία ή ουσιώδη αντίλογο - για να ανατρέψουν τις υπάρχουσες και να σταματήσουν τις επερχόμενες μεταβολές στην κοινωνικοοικονομική ζωή του τόπου, λες και οι ίδιοι είναι άμοιροι ευθυνών. Στα δύσκολα οι έλληνες συνηθίζουμε να παθαίνουμε κρίσεις μνήμης ενώ ταυτόχρονα ξεχνάμε την λέξη «αυτοκριτική». Ναι μιλάω για την αυτοκριτική που αρνείται να κάνει ο κάθε βολεμένος δημόσιος υπάλληλος που βρέθηκε σε συγκεκριμένη θέση μέσα από «αξιοκρατικές» μικροπολιτικές διαδικασίες, ο κάθε βολεμένος μεγαλοαγρότης που μετέτρεπε επί δεκαετίες τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις σε ακίνητα και πολυτελή αυτοκίνητα, ο κάθε ελεύθερος επαγγελματίας που έκλεβε ασύστολα την εφορία παρουσιάζοντας εισοδήματα «πείνας», ο κάθε μεγαλοδικηγόρος, γιατρός, κλπ, κλπ, κλπ, ….ο κατάλογος είναι ατελείωτος.
Συμφωνώ ότι η κρίση που βιώνουμε πρέπει να μετατραπεί σε ευκαιρία για ανασύσταση του κράτους. Πρωτίστως όμως οφείλουμε να αλλάξουμε εμείς. Οφείλουμε να απαλλαγούμε από την μέχρι σήμερα κακή μας νοοτροπία, να έχουμε ουσιώδη λόγο και προτάσεις και να θέσουμε ουσιαστικούς και βιώσιμους στόχους βασισμένους στις πραγματικές μας ανάγκες. Εάν εμείς αποφασίσουμε να βάλουμε τον θεμέλιο λίθο αλλαγής της κοινωνίας μας, η πολιτική και οι πολιτικοί θα αναγκαστούν να ακολουθήσουν.
Νομίζω ότι εδώ που έχουμε φτάσει αυτή η επιλογή αποτελεί μονόδρομο που είτε θα τον χαράξουμε εμείς είτε θα μας τον στρώσουν άλλοι…και σίγουρα όχι με άνθη.

Εσείς νομοθετείτε αλλά εγώ ρυπαίνω!

«Στα παλιά της υποδήματα γράφει την παρέμβαση του υπουργού Υγείας κ. Ανδρέα Λοβέρδου αλλά και τα ανησυχητικά ευρήματα της επιδημιολογικής μελέτης της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστήμιου Αθηνών, η S&B.

Ένα μήνα μετά την υγειονομική διάταξη του υπουργού Υγείας που αποκαθηλώνει τον τρόπο διαχείρισης των αποβλήτων της βιομηχανίας και δείχνει το δρόμο για την ταφή τους, η πανίσχυρη βιομηχανία συνεχίζει να ξεβράζει στην θάλασσα τόνους από τα απόβλητα περλίτη της μονάδας της.

Οπως φαίνεται ξεκάθαρα από το βίντεο-ντοκουμέντο που εξασφάλισε το protothema.gr, το τιρκουάζ χρώμα της θάλασσας μπροστά από τον αγωγό της S&B στο Τσιγκράδο αναμειγνύεται με τα υπολείμματα των στερεών αποβλήτων και μετατρέπεται σε βούρκο λάσπης.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

«Μάγκας»! Από τους πολλούς του είδους που διαθέτει η χώρα μας. Ο Κος S&B δραστηριοποιείται επιχειρηματικά στην χώρα του παραλόγου και όπως είναι πολύ «λογικό» θεωρεί ότι έχει κάθε δικαίωμα να γράφει στα «π@..@..@» του το περιβάλλον, τους νόμους, τους πολιτικούς, τους επιστήμονες και ότι άλλο θεωρεί πως αποτελεί εμπόδιο στην λειτουργία της εξαιρετικά επικερδούς επιχείρησής του. Γνωρίζει ότι δεν θα πληρώσει πρόστιμο, γνωρίζει ότι δεν πρόκειται να τον κλείσουν μέσα, γνωρίζει ότι δεν πρόκειται να σταματήσει η λειτουργία της επιχείρησής του, γνωρίζει ότι ελάχιστοι έλληνες θα ασχοληθούν μαζί του γιατί πάντα έχουν κάτι άλλο «καλύτερο» να ασχοληθούν!!
«Απολαύστε» το βίντεο...

SOS, τα ψάρια χάνονται

«Σκεφθήκατε ποτέ ότι κάποτε τα ψάρια θα τελειώσουν;

Αν όχι, τότε όλοι αγνοούμε τις συνεχείς επισημάνεις των επιστημόνων, που διαπιστώνουν κάθετη μείωση των ιχθυοαποθεμάτων στις ελληνικές θάλασσες. Από τις σοβαρότερες αιτίες είναι η εντατική αλίευση γόνων, υπομεγεθών ψαριών, επί το επιστημονικότερον, πριν αυτά φτάσουν στο στάδιο αναπαραγωγικής ωριμότητας, αλλά και η αλίευση κατά την περίοδο αναπαραγωγής.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα. Στην χώρα μας σπανίως το πρόβλημα εντοπίζεται στην έλλειψη νομοθετικού πλαισίου, αλλά κατά βάση στην εφαρμογή του. Όλα αυτά που επισημαίνει το Αρχιπέλαγος και δημοσιεύονται στο συγκεκριμένο άρθρο, είναι ενδεικτικά της τραγελαφικής κατάστασης που επικρατεί στο κομμάτι του ελέγχου της αλιευτικής δραστηριότητας και διακίνησης των αλιευμάτων. Η δε αναφορά στην μη ύπαρξη του ηλεκτρονικού οργάνου μέτρησης διχτυών που προβλέπεται από Καν. (ΕΚ), είναι ένα πολύ μικρό δείγμα της κακής ενσωμάτωσης και τελικά μη εφαρμογής της Κοινοτικής Νομοθεσίας στην χώρα μας. Αντίστοιχο πρόβλημα είχε αντιμετωπιστεί με την υιοθέτηση του 1,5 ν.μ. ως ελάχιστης απόστασης αλιείας από την ακτή για τις Μηχανότρατες, το οποίο λύθηκε πρόσφατα και με καθυστέρηση πολλών ετών λόγω μικροπολιτικών χειρισμών. Υπάρχουν δε ακόμη πάρα πολλά άρθρα της Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας που ρυθμίζουν θέματα της αλιευτικής δραστηριότητας, αλλά παραμένουν στο «ψυγείο» ή δεν δύνανται να εφαρμοστούν για μια σειρά από λόγους που σχετίζονται με τους κακώς εννοούμενους πολιτικούς χειρισμούς ή την αδυναμία των αρμόδιων ελεγκτικών Αρχών να ανταποκριθούν στο έργο τους λόγω έλλειψης υλικοτεχνικών υποδομών ή επιπέδου εκπαίδευσης.
Δυστυχώς με τα δεδομένα που υπάρχουν σήμερα δεν πρόκειται να βελτιωθεί η κατάσταση στον τομέα της αλιευτικής δραστηριότητας, αλλά σε καμία περίπτωση φωνές, όπως αυτή του Αρχιπελάγους ή άλλων φορέων, δεν πρέπει να σταματήσουν να «ενοχλούν» τα αυτιά των «αρμοδίων» μήπως και κάποια στιγμή ξυπνήσουν από τον λήθαργο της περιβαλλοντικής τους αδιαφορίας!

Διακήρυξη για την παράκτια αλιεία στο πλαίσιο μεταρρύθμισης της ΚΑλΠ

«Η Ποσότητα Μετράει – Η Ποιότητα Υπερτερεί
Διασφαλίζουμε τη βιωσιμότητα μεταρρυθμίζοντας την ΚΑλΠ

Διακήρυξη για την παράκτια αλιεία κατά τη διαδικασία μεταρρύθμισης της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑλΠ)

Οι παρακάτω υπογράφοντες οργανισμοί, εκπροσωπώντας παράκτιους αλιείς, αναπτυξιακές και περιβαλλοντικές Μ.Κ.Ο. και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς, μοιραζόμαστε ένα κοινό όραμα το οποίο στοχεύει στη βιωσιμότητα της Ευρωπαϊκής Αλιείας υποστηρίζοντας τη μεταρρύθμιση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑλΠ) με τέτοιο τρόπο που να διασφαλίζει την ανάκαμψη των ιχθυαποθεμάτων και των οικοσυστημάτων, την προώθηση των καλών πρακτικών, την ορθή και δίκαιη διανομή των δικαιωμάτων αλίευσης, που θα βασίζεται σε κοινωνικά και περιβαλλοντικά κριτήρια, και μία ισόνομη κατανομή των πλεονεκτημάτων που απορρέουν από τις παραπάνω δραστηριότητες.» (Βλ. σχετικά..)

Πολύ καλά έκαναν και πήγαν στο κέντρο λήψης αποφάσεων για να διεκδικήσουν την εξασφάλιση της βιωσιμότητας της παράκτιας αλιείας μέσω της υιοθέτησης μιας κοινωνικά και περιβαλλοντικά δίκαιης ΚΑλΠ. Το λυπηρό είναι ότι από την πλευρά της χώρας μας είδα έναν μόνο σύλλογο παράκτιας αλιείας (Σύλλογος Επαγγελματιών Αλιέων Φούρνων-Κορσεών, “Ο Γλάρος”) να υπογράφει την προαναφερόμενη διακήρυξη αλλά και να πηγαίνει στις Βρυξέλλες ώστε να δείξει ενεργά το ενδιαφέρον του. Στην υπόλοιπη Ελλάδα τι γίνεται; Έχουν λυθεί ως δια μαγείας τα προβλήματα της παράκτιας αλιείας; Που είναι όλοι αυτοί οι παράκτιοι αλιείς που συχνά πυκνά εμφανίζονται διαμαρτυρόμενοι για τα προβλήματα βιωσιμότητας που εμφανίζει ο κλάδος τους; Θέλουν να ακούγεται η φωνή τους στα κέντρα λήψης αποφάσεων ή προτιμούν την «κλάψα» όταν βρεθούν προ τετελεσμένου γεγονότος (Νόμος, Ευρωπαϊκός Κανονισμός κ.λ.π.); Έχουν πραγματικά πρόβλημα ή μήπως η οικογενειακή οικονομική τους βιωσιμότητα εξασφαλίζεται και από άλλες πηγές ώστε η αλιεία να τίθεται σε δεύτερη μοίρα; Έχουν συνειδητοποιήσει ότι ενδεχομένως θα πρέπει να σκέφτονται και το μέλλον των παιδιών τους, αφού με τις κοινωνικοοικονομικές μεταβολές που πραγματοποιούνται στην χώρα μας, αργά ή γρήγορα ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού θα στραφεί αναγκαστικά στον πρωτογενή τομέα για να επιβιώσει; Εκτός και αν... στο πίσω μέρος του μυαλού τους υπάρχουν τα εξής:

«...έλα μωρέ, αφού τα παιδιά του Λιμεναρχείου είναι δικά μας και μπορώ να κάνω παράνομα μερικές αρπαχτές για να τα βολεύω...»

«...ελά μωρέ, αργά ή γρήγορα θα ξεφορτωθούμε τον Γιωργάκη και θα ξανάρθουν τα δικά μας παιδιά να βολέψουν την κατάσταση...»

«...έλα μωρέ, θα απασχολούμαι 5-6 μήνες στην τουριστική οικονομία και τον υπόλοιπο καιρό θα κάνω και καμιά μπάζα με το καΐκι για να συμπληρώνω...», κ.λ.π, κ.λ.π, κ.λ.π.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την επίσκεψη των 160 οργανώσεων στις Βρυξέλλες βλ. παρακάτω:

Κινητοποίηση ΜΚΟ και Παράκτιων Αλιέων για μία βιώσιμη αλιεία.

Οι παράκτιοι αλιείς των Φούρνων στην πρώτη γραμμή της μάχης για το μέλλον της παράκτιας αλιείας.

Κακούργημα η θαλάσσια ρύπανση

«Με ποινή κάθειρξης μέχρι 10 ετών (κακούργημα) και χρηματική ποινή από 3.000 έως 300.000 ευρώ τιμωρείται η ρύπανση του θαλάσσιου περιβάλλοντος από πλοίο, όταν γίνεται από πρόθεση και δημιουργεί κίνδυνο θανάτου ή βαριάς σωματικής βλάβης ή ευρείας οικολογικής καταστροφής.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Επιφυλάσσομαι ως προς τον σχολιασμό επειδή δεν έχω στα χέρια μου το κείμενο του νομοσχεδίου, αλλά δύο θέματα που θίγει η Ελευθεροτυπία στο σχετικό άρθρο της μου δημιουργούν ερωτηματικά και προβληματισμό. Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι:
1. «Δεν συνιστούν αξιόποινη συμπεριφορά οι μικρής σημασίας απορρίψεις, οι οποίες δεν προκαλούν υποβάθμιση της ποιότητας του θαλάσσιου ύδατος. 'Οταν όμως επαναλαμβάνονται και, συνολικά εκτιμώμενες, καταλήγουν σε υποβάθμιση της ποιότητας του θαλάσσιου ύδατος, τότε αξιολογούνται ως αξιόποινη συμπεριφορά και τιμωρούνται, εφόσον γίνονται με πρόθεση, με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι μηνών και με χρηματική ποινή 1.000 έως 15.000 ευρώ.»
Ποιός είναι αυτός που θα μπορέσει να διαπιστώσει την κατά συρροή εσκεμμένη παραβατική συμπεριφορά ενός πλοίου, ώστε να αξιολογήσει την βαρύτητα της πράξης και να κινήσει την διαδικασία επιβολής κυρώσεων; Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις καταγεγραμμένων σοβαρών ρυπάνσεων της θάλασσας, για τις οποίες δεν αποδόθηκαν ποτέ ευθύνες επειδή ήταν αδύνατος ο εντοπισμός των δραστών.
2.«Οι περιπτώσεις δόλιας απόρριψης ρυπογόνων ουσιών από πλοίο, που συνεπάγονται απλώς και μόνο υποβάθμιση της ποιότητας του θαλάσσιου ύδατος, τιμωρούνται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή από 1.500 έως 50.000 ευρώ, δηλαδή σε βαθμό πλημμελήματος.»
Δεν μπορώ να ερμηνεύσω με σαφήνεια το «απλώς και μόνο υποβάθμιση της ποιότητας του θαλασσίου ύδατος». Δηλαδή εάν δεν πληγεί η παράκτια ζώνη και δεν προκύψει οικονομική και ηθική βλάβη σε τρίτους, σημαίνει ότι θα μετριάζεται τόσο πολύ ο βαθμός υπαιτιότητας των δραστών; Αφού σκοπός του νομοθετήματος είναι να πληγεί ο δόλος, τότε τα ελαφρυντικά που προβλέπονται θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να είναι μετριασμένα.
Σε κάθε περίπτωση, επειδή το συγκεκριμένο δημοσίευμα παρέχει ελάχιστο υλικό θα περιμένω την ανάρτηση του νομοσχεδίου στο διαδίκτυο και θα επανέλθω..

Πρόστιμα που τα παίρνει το ποτάμι

«Η πρόσφατη επίσκεψη του υπουργού Περιβάλλοντος Γ. Παπακωνσταντίνου στον Ασωπό και η εξαγγελία «νέων» μέτρων για τη σωτηρία του δεν αλλάζουν τη θλιβερή αλήθεια: ο ποταμός πεθαίνει. Ο ευρύτερος υδροφόρος ορίζοντας είναι ανεπανόρθωτα μολυσμένος. Χιλιάδες κάτοικοι, αγρότες και αλλοδαποί εργάτες καταναλώνουν ή έρχονται σε επαφή με καρκινογόνο νερό. Κι όμως, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν είναι διατεθειμένη να τα βάλει στα σοβαρά με τις βιομηχανίες που διαπράττουν το έγκλημα. Οπως δηλαδή και η προηγούμενη της Ν.Δ.» (Βλ. σχετικό άρθρο..)

Διαβάζουμε στο άρθρο για επιβληθέντα πρόστιμα που σχεδόν ποτέ δεν εισπράττονται και για συνεχείς αναβολές εκδίκασης των υποθέσεων που προωθούνται στην δικαιοσύνη. Νομίζω ότι δεν πρέπει να δημιουργείται καμία απορία για τους λόγους που η κατάσταση στον Ασωπό παραμένει η ίδια εδώ και χρόνια. Αποτελεί δε σαφή ένδειξη της (επί χρόνια) κρατικής αναλγησίας σε περιβαλλοντικά θέματα, τα οποία όσο συχνά αναδεικνύονται και προωθούνται - περισσότερο για λόγους εντυπωσιασμού - άλλο τόσο τίθενται σε δεύτερη μοίρα έχοντας ρόλο κομπάρσου κατά την άσκηση της γενικότερης πολιτικής.
Εάν η κυβέρνηση έχει κότσια, ας προωθήσει την διαδικασία είσπραξης των προστίμων και ας βάλει λουκέτα. Τόσο απλά...

Λέσβος: φριχτός θάνατος για δεκάδες αδέσποτα

«Με πτώματα ζώων γέμισαν οι δρόμοι και οι αυλές στο χωριό Πάμφιλα της Λέσβου, καθώς το βράδυ κάποιος ασυνείδητος σκόρπισε παντού φόλες, για τη μαζική εξόντωση των τετράποδων. Ειδικότερα, σύμφωνα με δημοσίευμα της ιστοσελίδας protothema.gr, από το δηλητήριο σκοτώθηκαν με φρικτούς πόνους δεκάδες σκυλιά και γάτες, ακόμη κι ένα γαϊδουράκι.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Ακόμη μία «εξαιρετική» πράξη ανάδειξης του Λεσβιακού πολιτισμού!

Έγκλημα στις ελληνικές θάλασσες!

«Λίγες μέρες μετά την έναρξη της αλιευτικής περιόδου για τις μηχανότρατες, οι ακτιβιστές μας ανακήρυξαν το Υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας ως τόπο θαλάσσιου εγκλήματος. Αιτία: το βίντεο-ντοκουμέντο της Greenpeace που δείχνει την αληθινή καταστροφή που προκαλούν οι μηχανότρατες στις ελληνικές θάλασσες.» (Βλ. σχετικά..).

Συμφωνώ με την ουσία του παρακάτω βίντεο που έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της greenpeace, αλλά διαφωνώ - για ακόμη μία φορά - με τον τρόπο που «λανσάρει» τα θαλάσσια καταφύγια η συγκεκριμένη M.K.O. Τελικά που εντοπίζεται η ουσία του προβλήματος; Στον τρόπο που λειτουργούν οι Μηχανότρατες ή στον εάν αυτές θα δραστηριοποιούνται εντός ή εκτός συγκεκριμένων θαλασσίων ζωνών. Δηλαδή, εάν γίνει το θαλάσσιο καταφύγιο στις Κυκλάδες και οι Μηχανότρατες εργάζονται σε διαφορετικά αλιευτικά πεδία, συνεχίζοντας την πρακτική της απόρριψης εκατοντάδων κιλών ανεπιθύμητων και υπομεγεθών αλιευμάτων, σημαίνει ότι λύθηκε το πρόβλημα; Νομίζω ότι σε αυτό το ερώτημα δεν δίνεται απάντηση από την εν λόγω Οργάνωση, η οποία οφείλει επιτέλους να ξεκολλήσει από την εμμονή της με τα θαλάσσια καταφύγια και να προχωρήσει στην κατάθεση επιστημονικά τεκμηριωμένων προτάσεων βελτίωσης της αλιευτικής πολιτικής, που θα καλύπτουν ευρύ φάσμα αλιευτικών δραστηριοτήτων και όχι μόνο τα συρόμενα εργαλεία.

Έγκλημα στις ελληνικές θάλασσες from Greenpeace Greece on Vimeo.

Εκστρατεία για το Θαλάσσιο Περιβάλλον και τις Επιστήμες

«Ιδιαίτερα θετικά είναι τα νέα όσον αφορά τις δράσεις ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης για το θαλάσσιο περιβάλλον στα προσεχή έτη. Το Βρετανικό κοινωφελές ίδρυμα «The Lloyd’s Register Educational Trust» (The LRET) ενέκρινε και αποφάσισε να χρηματοδοτήσει πρόταση που του υπέβαλε η HELMEPA για πραγματοποίηση εκστρατείας την τριετία 2011-2014. Η κοινή εκστρατεία HELMEPA/LRET περιλαμβάνει δράσεις που στοχεύουν στην ενημέρωση μαθητών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης καθώς και του ευρύτερου κοινού για τη ναυτιλία, το περιβάλλον, αλλά και τις εφαρμοσμένες επιστήμες και τη μηχανική, υπογραμμίζοντας την αξία της συνεργασίας.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία ειδικά για όσους μένουν μόνιμα στην επαρχία και δεν έχουν συχνά την ευκαιρία για συμμετοχή σε τέτοιου τύπου ημερίδες. Ευτυχώς η Λέσβος περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα και έτσι θα μας δοθεί η ευκαιρία της ενεργούς συμμετοχής στην συγκεκριμένη δράση.

Μηχανότρατες εκφορτώνουν ανενόχλητα υπομεγέθη αλιεύματα στους Φούρνους

«Παράνομη εκφόρτωση υπομεγεθών αλιευμάτων παρουσία της τοπικής λιμενικής αρχής έλαβε χώρα το βράδυ της Τρίτης στο λιμάνι των Φούρνων. Μέλη του Αρχιπελάγους που βρίσκονταν στην περιοχή στο πλαίσιο αλιευτικής έρευνας και προγραμματισμένης συζήτησης για θέματα διαχείρισης αλιείας με τους αλιείς και το Δήμο Φούρνων έγιναν μάρτυρες της αυθαιρεσίας και της αναλγησίας των ελεγκτικών μηχανισμών.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Δυστυχώς το περιστατικό στους Φούρνους αποτελεί ένα μικρό μόνο δείγμα της κατάστασης που επικρατεί σε μεγάλο μέρος των λιμανιών της χώρας όπου εκφορτώνονται αλιεύματα. Το γιατί ο συγκεκριμένος λιμενικός δεν έκανε - όπως καταγγέλλει το Αρχιπέλαγος - την δουλειά του, μπορεί να οφείλεται σε μία σειρά παραγόντων όπως π.χ. ότι δεν έχει τις απαραίτητες γνώσεις ή ότι κάνει τα «στραβά μάτια» για ευνόητους λόγους...
Η ουσία όμως του προβλήματος δεν περιορίζεται στο ότι ο τάδε ή ο δείνα λιμενικός δεν ασκεί σωστά τα καθήκοντά του, αλλά στο ότι ανέκαθεν υπήρχε μία γενικότερη παράλυση - κατά την άποψή μου εσκεμμένη - και των υπόλοιπων ελεγκτικών μηχανισμών που σχετίζονται με την μεταφορά, εμπόριο και τελική πώληση των αλιευτικών προϊόντων. Όποιος νομίζει ότι υπερβάλω ας κάνει μία βόλτα στις μεγάλες ιχθυαγορές της Αθήνας και του Πειραιά. Ακόμη όμως και σε συνοικιακά ιχθυοπωλεία η κατάσταση δεν είναι καλύτερη.
Το πρόβλημα ενδεχομένως θα μπορούσε να είχε λυθεί εάν οι ιδιοκτήτες των Μηχανοτρατών διέθεταν την στοιχειώδη λογική αλλά και περιβαλλοντική ευαισθησία να κατανοήσουν ότι η ορθολογική διαχείριση των ιχθυαποθεμάτων θα εξασφαλίσει και την βιωσιμότητα του επαγγέλματός τους. Προφανώς όμως η λογική και ευαισθησία τους περιορίζεται στις ειδικές άδειες αλιείας για τα Διεθνή ύδατα που πήραν το καλοκαίρι για να «ξυρίσουν» και τις εκτός των 6 ν.μ. θαλάσσιες περιοχές αλλά και στις διαμαρτυρίες τους για την (επιτέλους), οριστική επιβολή του μέτρου της ελάχιστης απόστασης αλιείας από την ακτή στο 1,5 ν.μ.
Από εκεί και πέρα υπάρχει και η ευθύνη του τελικού καταναλωτή. Του καταναλωτή που οφείλει να σταματήσει να αντιμετωπίζει το κουτσουμουράκι, γαυράκι, το ροφάκι και όλα τα εις «-άκι» αλιεύματα, ως εκλεκτά θαλασσινά εδέσματα που συνοδεύουν τις κατά περίπτωση κρασοκατανύξεις και ουζοποσίες...

Η Ιαπωνία θα συνεχίσει τη φαλαινοθηρία στην Ανταρκτική

«Η Ιαπωνία θα αρχίσει μέσα στις ερχόμενες εβδομάδες το ετήσιο κυνήγι της φάλαινας στην Ανταρκτική ενισχύοντας, μάλιστα, την ασφάλεια των φαλαινοθηρικών της που «απειλούνται με παρενόχληση» από τους υπερασπιστές των φαλαινών, όπως ανακοίνωσε το ιαπωνικό υπουργείο Αλιείας.

"Η Ιαπωνία θα πραγματοποιήσει την ερευνητική εκστρατεία της για τις φάλαινες ενισχύοντας τα μέτρα κατά των πράξεων δολιοφθοράς, πράγμα που σημαίνει πως θα αναπτύξει πλοία συνοδείας", ανακοίνωσε ο υπουργός Γεωργίας, Δασών και Αλιείας Μισιχίκο Κάνο.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Τελικά ούτε και η Φουκουσίμα στάθηκε ικανή να καταλαγιάσει την μανία των Γιαπωνέζων με την φαλαινοθηρία. Μάλιστα είναι τόσο αγύριστα κεφάλια αλλά και ταυτόχρονα τόσο θρασείς, που την φετινή φαλαινοθηρική περίοδο θα επιστρατεύσουν και «μπράβους» για να τους προστατεύσουν από τους «κακούς» ακτιβιστές της Sea Shepherd. Κατά τα άλλα δεν υπάρχει κανένας ιδιαίτερος λόγος οικολογικής ανησυχίας αφού πάνω απ΄ όλα πρόκειται για μία αθώα «επιστημονική έρευνα»...