ΟCEAN2012 & ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ στην τελική ευθεία της εκστρατείας για τον τερματισμό της υπεραλίευσης

«Με φόντο την κρίσιμη ψηφοφορία για την μεταρρύθμιση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑλΠ) του Σεπτεμβρίου, ο συνασπισμός του Ocean 2012 και το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας "ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ" ως συντονιστής φορέας για την Ελλάδα και την Κύπρο, ετοιμάζονται για την τελική ευθεία της προεκλογικής εκστρατείας.
Το ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ, βρέθηκε στις αρχές Μαρτίου ξανά στις Βρυξέλλες με σκοπό να συμμετέχει σε ομάδα εργασίας και συναντήσεις οι οποίες χαρακτηρίστηκαν από καταιγισμό ιδεών μεταξύ των συντονιστών – φορέων του Δικτύου Ocean 2012. Η συνάντηση περιελάμβανε αντιπροσώπους από τις χώρες: Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, Ην.Βασίλειο, Ιρλανδία, Σουηδία, Ολλανδία, Πολωνία και Γερμανία. Κατά τη διάρκεια της παραμονής στη βελγική πρωτεύουσα, στελέχη του Αρχιπελάγους συναντήθηκαν με τους ιθύνοντες ευρωβουλευτές και μετέφεραν την αναγκαιότητα και τη σημασία που ενέχει η μεταρρύθμιση της ΚαλΠ, η οποία θα επιτρέψει στα αλιεύματα να επανέλθουν σε υγιή πληθυσμιακά επίπεδα.» (Βλ. σχετικά..).

Τελικά αποδεικνύεται ότι στη χώρα μας, εκτός από το Αρχιπέλαγος, ουδείς άλλος ασχολείται τόσο ενεργά με το ζήτημα της αλιευτικής διαχείρισης και προστασίας της θαλάσσιας πανίδας. Σε μια χώρα με τον μεγαλύτερο αλιευτικό στόλο στην Ε.Ε. - 17.167 αλιευτικά σκάφη καταγεγραμμένα το έτος 2010 (βλ. maritime atlas) - και μεγάλη παράδοση στην αλιεία ουδείς επίσημος κρατικός φορέας ενδιαφέρεται επί της ουσίας για την αλιεία, σε μία περίοδο κατά την οποία ο συγκεκριμένος κλάδος περνάει μεγάλη κρίση. Ειδικά από την στιγμή που διαβάζω ότι: «Το New Economics Foundation εκτιμά ότι αν ανακάμψουν οι ευρωπαϊκοί πληθυσμοί ψαριών μόνο κατά 30%, τότε αυτό θα σημάνει 3.530.000 επιπλέον τόνους στις εκφορτώσεις», γίνεται νομίζω αντιληπτό το πόσο επιτακτική ανάγκη υπάρχει για την λήψη μέτρων κατά της υπεραλίευσης και κακής διαχείρισης των αλιευτικών πόρων.

Εύχομαι η νέα Κοινή Αλιευτική Πολιτική να κινηθεί προς την σωστή κατεύθυνση, αλλά και ο κλάδος των επαγγελματιών αλιέων να συνειδητοποιήσει ότι οφείλει ο ίδιος πρωτίστως να προστατεύσει την θάλασσα και το επάγγελμά του, απαιτώντας από τους αρμόδιους φορείς της πολιτείας την λήψη μέτρων προστασίας των αλιευτικών πόρων και όχι μέτρων εξυπηρέτησης μικροπολιτικών συμφερόντων.