Μήλος, Σαντορίνη υπό προστασία

«Δύο θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές στις Κυκλάδες, με σκοπό την ανάκαμψη της ιχθυοπανίδας, σχεδιάζει σε συνεργασία με Γάλλους επιστήμονες και ντόπιους αλιείς η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου. Αντιπροσωπεία Κυκλαδιτών που συναντήθηκε με τον Πιερ-Ιβ Κουστό, γιο του μεγάλου ωκεανογράφου και εξερευνητή, υποστήριξε τη διενέργεια επιστημονικής έρευνας στη θαλάσσια περιοχή του κόλπου της Μήλου, με προοπτική τη δημιουργία θαλάσσιας προστατευόμενης περιοχής. Σύμφωνα με τους Γάλλους εκπροσώπους, έχουν ήδη προηγηθεί συναντήσεις με εκπροσώπους των τοπικών φορέων και ειδικά των αλιέων του νησιού, οι οποίοι φαίνεται να βλέπουν θετικά τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία.»(Βλ. σχετικό άρθρο..).

Σήμερα, για μία ακόμη φορά φέτος άκουσα τα παράπονα των ψαράδων του κόλπου Καλλονής για την «δραματική» μείωση της αλιευτικής τους παραγωγής, καθώς και ότι εάν φέτος δεν υπήρχαν τα όστρακα για να τους δώσουν ένα αξιοπρεπές μεροκάματο, θα αντιμετώπιζαν σοβαρό πρόβλημα βιωσιμότητας! Παρόλο που κάποιοι εξ αυτών υπερβάλουν εκ φύσεως, δεν έχω κανένα λόγο να μην τους πιστέψω, ειδικά εάν λάβω υπόψη μου την πολυάριθμη - τουλάχιστον φέτος - συμμετοχή αλιευτικών σκαφών στην οστρακαλιεία. Αντίστοιχα παράπονα έχω εισπράξει και από άλλα μέρη του νησιού, ενώ δεν είναι λίγες οι φωνές που μιλούν για την ανάγκη λήψης μέτρων προστασίας της θάλασσας ώστε να υπάρξει ανάκαμψη στα αλιευτικά αποθέματα.
Πιστεύω ότι την λύση την έχουν οι ίδιοι στα χέρια τους. Επί σειρά πολλών ετών «ασκούσαν πιέσεις»* (βλ. πολιτικά πρόσωπα, Λιμενικές Αρχές κ.λ.π.), προς «όφελος» της αλιευτικής τους παραγωγής, μέσω της παρέκκλισης, παράκαμψης ή παγώματος της ισχύουσας εθνικής και κοινοτικής νομοθεσίας. Τώρα απλά οφείλουν να πιέσουν προς την κατεύθυνση λήψης μέτρων προστασίας των θαλασσίων οργανισμών και κατ' επέκταση του επαγγέλματός τους.
Εάν διαβάσει κάποιος το άρθρο της Ελευθεροτυπίας και κάνει μια επίσκεψη στο google earth θα διαπιστώσει ότι η έκταση της περιοχής που προτείνεται να οριστεί ως προστατευόμενη στην Σαντορίνη είναι σχετικά μικρή και εντός λογικών πλαισίων αναλογικά με το μέγεθος του συγκεκριμένου νησιού. Αυτό σημαίνει ότι οι αλιείς δεν στερούνται μεγάλης θαλάσσιας έκτασης από την περιοχή δραστηριοποίησής τους, ενώ θα μπορέσουν μέσα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα να γευτούν και τα οφέλη που θα τους αποφέρει η προστατευθείσα περιοχή. Νομίζω ότι οι συνθήκες είναι πλέον αρκετά ώριμες ώστε ανάλογες κινήσεις να πραγματοποιηθούν και σε άλλες περιοχές της χώρας, ειδικά σε αυτές που υπάρχουν ιδιαίτερης οικολογικής σημασίας οικοσυστήματα, όπως π.χ. ο κόλπος Καλλονής Λέσβου.

*Ακόμα και τώρα το κάνουν!