Η περίοδος αλιείας με μηχανότρατες άρχισε. Ποιες είναι οι επιπτώσεις για τις θάλασσές μας;

«Οι ελληνικές θάλασσες απειλούνται με... πτώχευση, ως αποτέλεσμα δεκαετιών αλιείας χωρίς καμία ουσιαστική διαχείριση. Και η μεγαλύτερη απειλή; Η εντατική αλιεία με μηχανότρατα, μία βιομηχανική πρακτική ψαρέματος, άγνωστη για τους περισσότερους στην Ελλάδα. 

Η περίοδος αλιείας για τις μηχανότρατες ξεκίνησε και πάλι την 1η Οκτώβρη και θα διαρκέσει έως και 31 Μαΐου. Ήδη το Αρχιπέλαγος εντόπισε και κατέγραψε πολλά περιστατικά παράνομης αλιείας, συνήθως παραβιάσεις της ελάχιστης απόστασης 1.5 μιλίου από τις ακτές. Τέτοια περιστατικά εντοπίζονται κυρίως σε απομακρυσμένες και δυσπρόσιτες περιοχές, συνήθως κατά τη διάρκεια τις νύχτας και όταν επικρατούν κακές καιρικές συνθήκες.» (Βλ. σχετικά..).

Το πρόβλημα με την διαχείριση της θαλάσσιας πανίδας σαφέστατα και δεν είναι καινούριο και σε καμία περίπτωση δεν αφορά μόνο στη χώρα μας. Νομίζω όμως ότι σε κάθε περίπτωση οι αρμόδιοι φορείς της Ελλάδας αλλά και οι ίδιοι οι αλιείς κρατούν τα πρωτεία της αδιαφορίας ως προς τον τομέα της προστασίας των ιχθυαποθεμάτων. Τι να τους κάνω τους ελέγχους και παραβάσεις των αρμοδίων αρχών στις ιχθυόσκαλες και σημεία εκφόρτωσης αλιευμάτων από την στιγμή που το κακό έχει ήδη γίνει (βλ. αλίευση ιχθύων υπολειπομένων διαστάσεων) και οι αλιείς δείχνουν να μην επηρεάζονται από τις επιβαλλόμενες κυρώσεις και συνεχίζουν ακάθεκτοι τις κακές τους πρακτικές; Τι να μου πει - από διαχειριστικής απόψεως - μία μηχανότρατα που αλιεύει στις νόμιμες αποστάσεις μεν αλλά πάνω σε ευαίσθητα και προστατευμένα ενδιαιτήματα δε (π.χ. αχαρτογράφητα λιβάδια ποσειδωνίας); Τι να το κάνω το Δορυφορικό Σύστημα Παρακολούθησης, όταν δεν έχει την δυνατότητα ελέγχου της αλιευτικής δραστηριότητας σε πραγματικό χρόνο; Ποιο το νόημα της τήρησης Ημερολογίων Αλιείας και Δηλώσεων Εκφόρτωσης, όταν δεν συνοδεύεται με την αντίστοιχη ύπαρξη ποσοστώσεων (ανώτατο όριο αλίευσης ανά σεζόν ή έτος), ειδικά σε είδη αλιευμάτων που δέχονται μεγάλη πίεση (π.χ. μπακαλιάρος). Γενικότερα, σε τι ωφελεί η ύπαρξη του θεσμικού πλαισίου για την αλιεία, όταν οι αρμόδιοι φορείς αρνούνται ή αδυνατούν να το εφαρμόσουν επί της ουσίας;

Είναι επιτακτική η ανάγκη για την ύπαρξη, σε επίπεδο πολιτείας,  βούλησης για την υιοθέτηση και εφαρμογή ενός πλήρους διαχειριστικού πλάνου για την προστασία των ιχθυαποθεμάτων, που θα δώσει βάση στις προστατευμένες για αλιεία περιοχές, στην επιλεκτικότητα των χρησιμοποιούμενων εργαλείων και την κατά περίπτωση ύπαρξη ποσοστώσεων σε υπεραλιευμένα είδη,  λαμβάνοντας σε κάθε περίπτωση υπόψη του όλα τα υπάρχοντα και τεκμηριωμένα επιστημονικά δεδομένα. Σε διαφορετική περίπτωση ούτε η επικείμενη αναθεώρηση της κοινής αλιευτικής πολιτικής, αλλά ούτε και οι δράσεις των Μ.Κ.Ο. θα μπορέσουν να ανατρέψουν την υπάρχουσα κατάσταση.