Υπεγράφη η ιστορική συμφωνία για την κλιματική αλλαγή στο Παρίσι

«195 έθνη συμφώνησαν σε ένα κοινό σχέδιο δράσης, που σηματοδοτεί το τέλος της εποχής των ορυκτών καυσίμων - Κύριος στόχος του σχεδίου ο περιορισμός των αερίων του θερμοκηπίου και της επακόλουθης αύξησης της θερμοκρασίας σε πολλές περιοχές του πλανήτη

Το τέλος της εποχής των ορυκτών καυσίμων σηματοδοτεί η συμφωνία για την κλιματική αλλαγή, η οποία υπογράφηκε το απόγευμα του Σαββάτου στο Παρίσι από τους εκπροσώπους 195 χωρών.
Η συμφωνία επικυρώθηκε και υπεγράφη από τον υπουργό Εξωτερικών της Γαλλίας, Λοράν Φάμπιους, εν μέσω πανηγυρικού κλίματος.
Μετά από μία εικοσαετία αδιέξοδων συναντήσεων, εκπρόσωποι από σχεδόν διακόσιες χώρες συμφώνησαν τελικά σε ένα κοινό σχέδιο δράσης, που έχει ως κύριο στόχο τον περιορισμό των αερίων του θερμοκηπίου και της επακόλουθης αύξησης της θερμοκρασίας σε πολλές περιοχές του πλανήτη.» (Βλ. σχετικό άρθρο...)

 

Πολύ σημαντική συμφωνία για το μέλλον του πλανήτη και των παιδιών μας. Βασική προϋπόθεση βέβαια όλα αυτά να μετουσιωθούν σε έργα και να μην μείνουμε στα λόγια.

ΑΠΟΦΑΣΗ: Διάθεση 150.000€ για την υλοποίηση του έργου «Σχέδιο αλιείας με βιντζότρατα για ερευνητικούς σκοπούς»

«Εγκρίθηκε η διάθεση πίστωσης ποσού 150.000,00 € για την κάλυψη δαπάνης υλοποίησης του έργου «Σχέδιο αλιείας με βιντζότρατα για ερευνητικούς σκοπούς» σε εφαρμογή του Καν. (ΕΚ) αριθμ. 1967/2006, άρθρο 19, για την αλιεία στη Μεσόγειο, για τις ανάγκες της
Διεύθυνσης Αλιευτικής Πολιτικής και Αλιευτικών Πόρων.
Το εν λόγω έργο θα ανατεθεί στον ΕΛΓΟ - ΔΗΜΗΤΡΑ από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων – Γενική Διεύθυνση Οικονομικών Υπηρεσιών, για λογαριασμό της Διεύθυνσης Αλιευτικής Πολιτικής & Αλιευτικών πόρων, μετά την υπογραφή της σχετικής σύμβασης.
Στόχος του εν λόγω σχεδίου είναι να διερευνηθεί η βιωσιμότητα της αλιείας του παραδοσιακού εργαλείου καθώς και οι επιπτώσεις του στα αποθέματα και γενικά στο θαλάσσιο περιβάλλον.» Ηλεκτρονικό αρχείο: https://diavgeia.gov.gr/doc/%CE%A9%CE%98%CE%A434653%CE%A0%CE%93-9%CE%9E7

Πηγή: http://www.scoop.it/t/aquaculture-and-fisheries-world-briefing

Από την μία κάνουν εξαγγελίες για την αστυνομία φύσης και απο την άλλη μπορούν ελαφρά την καρδία να επενδύσουν 150.000 € στην περιβαλλοντική καταστροφή! Καθημερινά κάνουν ότι μπορούν για να αποδείξουν ότι είναι η κυβέρνηση του παραλόγου!

Εδώ και καιρό κυκλοφορούσε το «μυστικό» στους κύκλους των επαγγελματιών αλιέων, απλώς τώρα αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά. Αποδεικνύεται περίτρανα ότι η ανάκληση της προηγούμενης Υ.Α. για την δήθεν πειραματική αλιεία με βιτζότρατα που πραγματοποιήθηκε τον Μάρτιο ήταν για το θεαθήναι και  ήταν θέμα χρόνου, για την παρούσα κυβέρνηση, να παίξει το μικροπολιτικό της παιχνίδι και στον τομέα της αλιευτικής παραγωγής. Απλώς θέλουν το παιχνίδι να παιχτεί με τους δικούς τους όρους και ενδεχομένως να εξυπηρετηθούν αυτοί που πρέπει...Γι' αυτό εξάλλου και δεν μπορούσαν να υιοθετήσουν και να αφήσουν να ολοκληρωθεί η προηγούμενη άθλια Υ.Α. της κυβέρνησης Σαμαρά.

ΣτΕ: Απόφαση «βόμβα» για την προστασία των κατοίκων κοντά στον Ασωπό

«Το ΣτΕ διατάσσει την άμεση διακοπή λειτουργία των βιομηχανικών που ρυπαίνουν τον Ασωπό ποταμό δικαιώνοντας τους κατοίκους της περιοχής που είχαν προσφύγει στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο

Το Συμβούλιο της Επικρατείας διατάσσει τα  συναρμόδια υπουργεία  να διακόψουν αμέσως την λειτουργία των βιομηχανικών και άλλων μονάδων στις οποίες  δεν λειτουργεί σύστημα επεξεργασίας αποβλήτων στον Ασωπό ποταμό ή αυτό το σύστημα  δεν λειτουργεί   νόμιμα, να επιλύσουν το προβλήτα επεξεργασίας αποβλήτων  και να λάβουν μέτρα αποκατάστασης του διαταραχθέντος οικοσυστήματος στον Ασωπό ποταμό.» (Βλ. σχετικό άρθρο...).

 

 

 

Όταν ο πολίτης αντιλαμβάνεται την δύναμη που έχει και παίρνει με σωστό τρόπο την κατάσταση στα χέρια του, τα αποτελέσματα συνήθως τον δικαιώνουν. Νομίζω ότι πρόκειται για μια πολύ μεγάλη επιτυχία των κατοίκων της περιοχής απέναντι σε ένα τεράστιο περιβαλλοντικό πρόβλημα. Ένα πρόβλημα που δεν επηρεάζει μόνο τις γύρω από τον Ασωπό περιοχές, αλλά και μεγάλο μέρος της χώρας, μέσω των καλλιεργειών και της διακίνησης αγροτικών προϊόντων. Είναι γνωστά εξάλλου τα άρθρα που είχαν κυκλοφορήσει πριν κάποια χρόνια και αφορούσαν στην ρύπανση του υδροφόρου ορίζοντα με βαρέα μέταλλα.

Το μεταναστευτικό από άλλη οπτική...την περιβαλλοντική. Ευτυχώς άρχισε να φαίνεται φως!

Πολλές φορές δεν χρειάζονται λόγια για να περιγράψεις μια κατάσταση. Οι εικόνες μιλούν από μόνες τους. Θα παραθέσω λοιπόν μια σειρά φωτογραφιών που παρουσιάζουν μια άλλη παράμετρο του μεταναστευτικού προβλήματος, αυτή της ρύπανσης του φυσικού περιβάλλοντος. 

ΠΛΑΤΥΣ ΓΥΑΛΟΣ ΜΗΘΥΜΝΑΣ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ

ΠΛΑΤΥΣ ΓΥΑΛΟΣ 21 ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ

Στις παραπάνω φωτό διακρίνεται πεντακάθαρα ο τριπλασιασμός της ρύπανσης της παραλίας σε διάστημα μόλις τριών εβδομάδων. Όποιος ανόητος πιστεύει ότι τα παραπάνω υλικά δεν αποτελούν πρόβλημα για το περιβάλλον ας κάνει τον κόπο να ρωτήσει.

Προς μεγάλη μου έκπληξη και βέβαια ικανοποίηση, την 14/10/2015 αντίκρυσα στην ίδια παραλία την παρακάτω εικόνα.

ΠΛΑΤΥΣ ΓΥΑΛΟΣ ΤΗΝ 14/10/2015

Φαίνεται ότι η κινητοποίηση της Δημοτικής Αρχής και των εθελοντών άρχισε να αποδίδει καρπούς. Επειδή όμως το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο και εντοπίζεται σε πάρα πολλές παραλίες και απόκρημνες ακτές της Λέσβου, ελπίζω ότι και  οι παρακάτω εικόνες που αντίκρυσα χθες να αποτελούν σύντομα παρελθόν και στην συνέχεια να υπάρχει καλύτερος συντονισμός των δράσεων καθαρισμού των ακτών από τα απομεινάρια του μεταναστευτικού. Εξάλλου αυτή την μορφή Χριστουγεννιάτικων δέντρων την βρίσκω άκρως αντιαισθητική.

Ζεστά νερά

Παραλία Κάγιας

Παραλία Κάγιας

“Πόσιμο” βιβλίο λειτουργεί ως φίλτρο νερού και σώζει ζωές

«Ένα βιβλίο με σελίδες από ειδικό χαρτί επικαλυμμένο με νανοσωματίδια που εξουδετερώνουν τα βακτήρια του νερού θα μπορούσε να προσφέρει πόσιμο νερό σε εκατομμύρια κατοίκους αναπτυσσόμενων χωρών δίχως πρόσβαση στο πολύτιμο στοιχείο.

Το επονομαζόμενο και “πόσιμο βιβλίο” συνδυάζει το ειδικό χαρτί με εκτυπωμένες πληροφορίες -στα αγγλικά και στην τοπική γλώσσα της εκάστοτε περιοχής όπου θα διατίθεται το βιβλίο- σχετικά με τους λόγους και την αναγκαιότητα του καθαρισμού του νερού με φίλτρα. Οι σελίδες του περιέχουν νανοσωματίδια από άργυρο και χαλκό που εξουδετερώνουν βακτήρια και διάφορους ιούς. Σε δοκιμές που διενεργήθηκαν στη Νότιο Αφρική, τη Γκάνα και το Μπαγκλαντές οι σελίδες-φίλτρα αφαίρεσαν το 99,9% των ρύπων που υπήρχαν σε νερό ακατάλληλο προς πόση καθιστώντας το κατάλληλο για ασφαλή κατανάλωση από τον άνθρωπο.»(Βλ. σχετικό άρθρο..).

«... 660 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό.» Αυτό και μόνο αρκεί για να αντιληφθούμε την αξία αυτού του project. Από την στιγμή μάλιστα που πρόκειται για τεχνολογία χαμηλού κόστους εύχομαι σύντομα να τεθεί σε βιομηχανική παραγωγή και βεβαίως να βρεθούν οι κατάλληλοι πόροι για να προωθηθεί εκεί που πρέπει και να σώσει ζωές.  

Στα $18,7 δισ. το πρόστιμο στην BP για την καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού το 2010

«Έπειτα από 5 χρόνια δικαστικής διαμάχης, η BP καλείται να πληρώσει το υψηλότερο πρόστιμο που έχει επιδικαστεί ποτέ στην Αμερική για περιβαλλοντική καταστροφή

Σε μία τελική συμφωνία με τα αμερικάνικα δικαστήρια, το τελικό πρόστιμο στην BP για τις καταστροφές που προκλήθηκαν στον Κόλπο του Μεξικού το 2010, ορίστηκε στο ποσό των 18,7 δις δολαρίων. Η απόφαση αυτή και το ύψος του ποσού είναι τελεσίδικο και ολοκληρώνει μια μακρά δικαστική διαμάχη για αυτό που αποκλήθηκε η χειρότερη πετρελαϊκή μόλυνση στην ιστορία των ΗΠΑ.

Η καταστροφή ξεκίνησε από την έκρηξη στην πλατφόρμα "Deepwater Horizon" της ΒP και την διαρροή 134 εκατομμυρίων γαλονιών πετρελαίου σε ολόκληρη την περιοχή του Κόλπου του Μεξικού. Οι επιπτώσεις στο οικοσύστημα όλης της περιοχής ήταν ιδιαίτερα σημαντικές. Και ακόμα και σήμερα, 5 χρόνια μετά, οι επιπλοκές είναι ιδιαίτερα σημαντικές, παρά τις μεγάλες προσπάθειες που έχουν γίνει για καθαρισμό των ακτών.

Το προαναφερθέν ποσό θα πληρωθεί μέσα σε ένα χρονικό διάστημα της τάξεως των 18 ετών, και είναι το μεγαλύτερο που έχει επιδικασθεί ποτέ για να πληρωθούν περιβαλλοντικές διενέξεις. Το ποσό θα μοιραστεί στην κεντρική κυβέρνηση των ΗΠΑ, σε πέντε πολιτείες που πλήγηκαν περισσότερο από την καταστροφή (Αλαμπάμα, Φλόριδα, Μισισίπι, Λουιζιάνα και Τέξας), καθώς και σε πάνω από 400 τοπικούς οργανισμούς.

Η νέα απόφαση έρχεται να προστεθεί σε όλα όσα έχει πληρώσει ο πετρελαϊκός κολοσός τα τελευταία χρόνια. Η ίδια η ΒP υπολογίζει ότι από την έναρξη της καταστροφής έχει εκταμιεύσει ποσά που ξεπερνούν τα 42 δις δολάρια. Όμως όπως δηλώνει ο Fred Krupp, πρόεδρος του Environmental Defense Fund, "καμία αποζημίωση δεν μπορεί να επαναφέρει την καταστροφή που έγινε στον Κόλπο του Μεξικού. Παρ' όλα αυτά, η σημερινή συμφωνία, η μεγαλύτερη αποζημίωση για περιβαλλοντικά θέματα στην αμερικάνικη ιστορία, αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς την δικαίωση όλων όσων καταστράφηκαν κατά την διάρκεια των γεγονότων του 2010".» (πηγή:www.protothema.gr.)

Το θέμα είναι τα πρόστιμα και αποζημιώσεις τέτοιου ύψους να δρουν ως προληπτικό μέτρο ώστε να αποφεύγονται μελλοντικά παρόμοιες ή και χειρότερες καταστροφές. Μόνο όταν επιτευχθεί αυτός ο στόχος θα μπορούμε να μιλάμε για επιτυχία του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου και κατ' επέκταση του δικονομικού συστήματος.

Γαλλία: «Πράσινες» στέγες υποχρεωτικά σε όλα τα νέα κτίρια

«Στις εμπορικές ζώνες της χώρας - Θα παράγουν ηλεκτρισμό και θα ωφελούν οικονομικά τις επιχειρήσεις

Καλυμμένες -εν μέρει- από φυτά ή από ηλιακούς συλλέκτες που θα παράγουν ηλεκτρισμό και θα ωφελούν οικονομικά τις επιχειρήσεις, θα πρέπει να είναι εφεξής οι στέγες στα κτίρια που χτίζονται σε εμπορικές ζώνες στη Γαλλία. 

Αυτό ορίζει ο νόμος που «πέρασε» από το Κοινοβούλιο της χώρας. 

Οι «πράσινες» στέγες έχουν μόνωση και θετική ενεργειακή απόδοση και μειώνουν την ποσότητα της ενέργειας που απαιτείται για τη θέρμανση ενός κτιρίου το χειμώνα και τον κλιματισμό του το καλοκαίρι.

Επίσης διατηρούν το νερό της βροχής, βοηθώντας έτσι στην αντιμετώπιση προβλημάτων με την απορροή υδάτων, ενώ ευνοούν και τη βιοποικιλότητα. Παράλληλα προσφέρουν στα πουλιά μέρος για να φωλιάζουν.

Οι «πράσινες» στέγες είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς στη Γερμανία και την Αυστραλία, ενώ το 2009 στο Τορόντο υιοθετήθηκε παρόμοιος κανονισμός για την παρουσία τους σε βιομηχανικά και οικιστικά κτίρια». (πηγή:http://www.protothema.gr)

Επειδή στην μπανανία που ζούμε δεν πιστεύω ότι η δικιά μας γενιά θα προλάβει να ζήσει κάτι παρόμοιο, εύχομαι τουλάχιστον οι μελλοντικές γενιές να είναι σε θέση να απολαύσουν παρόμοιες και ίσως καλύτερες  καινοτόμες περιβαλλοντικές επενδύσεις. Βασική προϋπόθεση βέβαια είναι να καταφέρουμε ως λαός να απεμπλακούμε από συντηρητικά σύνδρομα και πισωγυρίσματα που κρατούν την κοινωνία αγκυλωμένη και την οικονομία στάσιμη. 

Οι γόπες των τσιγάρων θα τροφοδοτούν με ενέργεια τις συσκευές του μέλλοντος

«Οι αυξανόμενες ανάγκες για έναν διασυνδεδεμένο κόσμο έχουν οδηγήσει στην ανάπτυξη καινοτόμων υλικών που αποθηκεύουν ενέργεια με υψηλότερη αποδοτικότητα.Ήδη υπάρχουν πολλά υποσχόμενα υλικά όπως το γραφένιο και οι νανοσωλήνες άνθρακα, ωστόσο ερευνητές από το Εθνικό Πανεπιστημίου της Σεούλ στη Νότια Κορέα πιστεύουν ότι βρήκαν ένα ακόμα καλύτερο υλικό: τις γόπες των τσιγάρων (ναι το ίδιο απόρριμμα που η αμερικανική εταιρεία TerraCycle ανακυκλώνει για να παράξει λίπασμα και βιομηχανικό πλαστικό).Τα αποτσίγαρα περιέχουν τοξικές και μη βιοδιασπώμενες χημικές ενώσεις (για αυτό όσοι καπνίζετε σταματήστε επιτέλους να βρωμίζετε τις παραλίες), που καταλήγουν στον υδροφόρο ορίζοντα.Η συλλογή και η επεξεργασία τους στο εργαστήριο, όχι μόνο θα επέτρεπε την ασφαλή απόρριψη ενός επικίνδυνου υλικού, αλλά σύμφωνα με τους κορεάτες επιστήμονες θα συνέβαλε στην παραγωγή ενός άριστου μέσου αποθήκευσης ενέργειας με μια διαδικασία που αποτελείται από ένα μόλις βήμα γνωστή ως πυρόλυση.“Η μελέτη μας έδειξε ότι τα φίλτρα των χρησιμοποιημένων τσιγάρων μπορούν να μετατραπούν σε ένα υλικό υψηλής απόδοσης με βάση των άνθρακα. Η διαδικασία περιλαμβάνει ένα μόλις βήμα και ταυτόχρονα παρέχει μια πράσινη λύση στις ενεργειακές ανάγκες της κοινωνίας” αναφέρει ο καθηγητής Γιόνγκχεοπ Γι από το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Σεούλ.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Για να αντιληφθούμε την αξία του συγκεκριμένου project, απλώς ας αναλογιστούμε το ενδεχόμενο όφελος που θα υπάρξει στον περιβάλλον εάν τα αποτσίγαρα χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ενέργειας αντί να «κοσμούν» τις παραλίες, τα πεζοδρόμια, τους δρόμους, τα πάρκα, τις παιδικές χαρές και οποιοδήποτε άλλο σημείο απορρίπτουν οι «ευγενείς» καπνιστές τα κατάλοιπα του πάθους τους.

40 τόνοι παλαμίδια στο Μεγανήσι

«Όσοι βρέθηκαν στο λιμανάκι στο Περιγιάλι την ημέρα της Πρωτομαγιάς σίγουρα έμειναν άφωνοι με την ψαριά που έβγαλε το γρι γρι «ΣΤΑΘΗΣ» κοντά στο Μεγανήσι. Οι Καλλίνικος, Γεράσιμος και Δημήτρης ίσως είχαν την μεγαλύτερη ψαριά που έγινε ποτέ στο Ιόνιο.Το τυχερό ψαροκάικο έπιασε τη «χρυσή» ψαριά στην περιοχή Μπάλος, που βρίσκεται ανάμεσα από δύο παραλίες – Πασουμάκι και Φανάρι – στο Μεγανήσι. Έπιασαν μια τεράστια καλάδα τριάντα – σαράντα τόνοι παλαμίδια. «Με αυτή την ψαριά θα φορτωθούν τέσσερις επικαθίμενες νταλίκες» όπως δήλωσε ο Γεράσιμος Καλλίνικος.»  (Πηγή:http://ionian24.gr/archives/11213).

Αφιερωμένο σε όσους/ες έχουν την ψευδαίσθηση ότι μόνο τα συρόμενα εργαλεία κάνουν ζημιά στα ιχθυαποθέματα. Δυστυχώς η σύγχρονη τεχνολογία που έχει εγκατασταθεί στα αλιευτικά σκάφη «επιτρέπει» να γίνονται και τέτοιες ψαριές, καθώς είναι πολύ πιο εύκολος ο εντοπισμός μεγάλων κοπαδιών μεταναστευτικών ψαριών. 

Ψαράδες & Ψαρέματα, Μήθυμνα, Λέσβος / Fishermen & Fishing at Lesvos island

Πολύ όμορφη ιστορική αναδρομή που για τους Λέσβιους και ειδικά του Μολυβιάτες σημαίνει πολλά περισσότερα από μια απλή περιγραφή εργαλείων και μεθόδων αλιείας περασμένων δεκαετιών.  Μιλάμε για μια φιλοσοφία και στάση ζωής που τα περισσότερα στοιχεία της ξέφτισαν στο πέρασμα του χρόνου. Όσο δε για το καθαρά αλιευτικό κομμάτι του ντοκιμαντέρ, αποτελεί ένα πολύ καλό σχολείο για αυτούς που δεν γνωρίζουν, αλλά και για αυτούς, συμπεριλαμβανομένης και της αφεντιάς μου, που τα γνωρίζουν μόνο μέσα από τις περιγραφές των παλιών ψαράδων και δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να τα απολαύσουν οπτικοποιημένα. Τσέτα, πεζότρατα, δυναμίτης και ζαργανιό. Η νέα γενιά που ασχολείται με την θάλασσα ενδεχομένως να τα γνωρίζει μόνο μέσα από το ισχύον θεσμικό πλαίσιο που τα έχει απαγορεύσει. 

Απολαύστε το...

Oceana: Οι καλύτεροι σεφ του κόσμου γίνονται ακτιβιστές

«Είκοσι από τους καλύτερους σεφ του πλανήτη αντιδρούν στην καταστροφή των ωκεανών, ενώνουν τις δυνάμεις τους για την ανάκαμψη της βιοποικιλότητας και την εξασφάλιση άφθονης άγριας θαλασσινής τροφής και ποτίζουν τη γαστρονομία με οικολογικό πνεύμα.Τι είναι αυτό που μας δίνει ζωική πρωτεΐνη, δεν χρειάζεται καθόλου φρέσκο νερό, παράγει πολύ λίγο διοξείδιο του άνθρακα, δεν απαιτεί αρδεύσιμη γη και κοστίζει πολύ λιγότερο από την εκτροφή ίδιας ποσότητας κοτόπουλου, βοδινού, αρνίσιου και χοιρινού κρέατος, κάνοντας αυτήν την πηγή ανώτερης τροφής προσιτή ακόμη και στους φτωχότερους αυτού του κόσμου; Η απάντηση δεν είναι άλλη από το ψάρι, που απ’ ό,τι φαίνεται τα έχει όλα και συμφέρει. Έχουμε γίνει βεβαίως πάρα πολλοί –7 δισ. άνθρωποι, ζωή να ’χουμε– και δυστυχώς μέχρι τώρα δεν είχαμε προβληματιστεί σοβαρά για τη ζημιά που κάνουμε με το αλόγιστο και απρόσεχτο ψάρεμα στους ωκεανούς.
Τώρα όμως οι ιχθυολόγοι σημαίνουν συναγερμό, καθώς τα ψάρια μειώνονται δραματικά­ στους ωκεανούς, με αποτέλεσμα οι ποσότητες που μπορούμε να ψαρεύουμε παγκοσμίως να πέφτουν για πρώτη φορά στην ιστορία. Τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν όταν 1 δισ. άνθρωποι υποφέρουν από πείνα και όταν σε 35 χρόνια, το 2050, ο παγκόσμιος πληθυσμός θα έχει αυξηθεί κατά 2 δισ.; Ούτε τόση γη υπάρχει για να καλλιεργηθεί και να μας θρέψει ούτε και η ποσότητα του νερού που απαιτείται! Μοιάζει με αδιέξοδο, αλλά ευτυχώς­ φαίνεται να υπάρχει λύση..................................................
Αν θέλουμε να προστατεύσουμε τη θαλάσσια βιοποικιλότητα, πρέπει να επανεξετάσουμε κάθε στάδιο στην αλυσίδα του ψαρέματος και να αναλάβουμε τις ευθύνες μας», είπε ο Gastοn Acurio, που το εστιατόριο του «Astrid y Gastοn» στη Λίμα αναδείχτηκε καλύτερο στη Λατινική Αμερική το 2013. «Οι ωκεανοί είναι το μεγάλο κελάρι που μας τροφοδοτεί και πρέπει να καταλάβουμε ότι το μέλλον της τροφής της ανθρωπότητας εξαρτάται από αυτούς», συμπληρώνει ο Joan Roca του «El Celler de Can Roca» στη Χιρόνα (καλύτερο στον κόσμο το 2013).............................................................................
Έχει αποδειχτεί, πάντως, ότι αν σταματήσει η υπεραλλίευση, περιοριστούν οι παράπλευρες απώλειες των παρεμπιπτόντων αλιευμάτων που πετιούνται νεκρά στη θάλασσα­ και προστατευτούν οι τόποι αναπαραγωγής των ειδών, οι ωκεανοί θα αναζωογονηθούν πολύ γρήγορα.» (Βλ. σχετικά..). 

  

Το έχω αναφέρει και στο παρελθόν. Η αλιευτική διαχείριση μας αφορά όλους. Από τον ψαρά που θα ρίξει τα εργαλεία του για να φέρει το ψάρι στο σκάφος του μέχρι τον τελικό καταναλωτή που θα το βάλει στο πιάτο του. Η  κάθε κοινωνική/οικονομική ομάδα, ανάλογα με την συμπεριφορά της, έχει την δυνατότητα  να ασκήσει πιέσεις και να διαμορφώσει ή ακόμα και να επιβάλει συγκεκριμένο πλαίσιο δράσης σε αντίστοιχες ομάδες που έχουν ως κοινό παρονομαστή την ΄΄αλιευτική διαχείριση``. Πιστεύω πάρα πολύ στην δυναμική των ομάδων που βρίκονται στο τελικό στάδιο της αλιευτικής διαχείρισης και ειδικά στους καταναλωτές. Αυτοί είναι που μπορούν να διαχειριστούν έξυπνα το κομμάτι της ζήτησης ώστε να ασκηθούν οι κατάλληλες πιέσεις στο κομμάτι της προσφοράς. Κανένας δεν θα επιλέξει να παράγει και να προωθεί ένα προϊόν που μένει συνέχεια στα αζήτητα. Εκ των πραγμάτων θα αναγκαστεί να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις της αγοράς, εάν θέλει και ο ίδιος να επιβιώσει. Εάν όλοι μας καταφέρουμε να αφυπνίσουμε έστω και λίγο τον ακτιβιστή που κρύβουμε μέσα μας, τότε σίγουρα μπορούμε να ανατρέψουμε πολλά....

Ανάκληση της Υ.Α. για την αλιεία με Βιτζότρατα

                                                    Α Π Ο Φ Α Σ Ι Ζ Ο Υ ΜΕ
Την Ανάκληση της υπ’ αριθμ. 10245/163681/30-12-2014-Επανάληψη στο ορθό 5-1-2015 (Α.Δ.Α.: 6ΦΛ6Β-ΜΗΕ), Απόφασης Έγκρισης χορήγησης άδειας δοκιμαστικής αλιείας σε επαγγελματικά αλιευτικά σκάφη, για την έρευνα εθνικής εμβέλειας «Σχέδιο αλιείας με βιντζότρατα για ερευνητικούς σκοπούς».

Με την Αριθ. Πρωτ.: 1696/26429 ΑΔΑ: 6Ν55465ΦΘΗ-ΖΛΝ, Υ.Α. απόφαση ανακλήθηκε η σκανδαλώδης απόφαση του Δεκέμβρη και τα δίχτυα της βιτζότρατας θα ξαναβρεθούν εκεί που τους αρμόζει.... Εύγε!

“Σβήνοντας” τα αποτσίγαρα στις παραλίες – Ημερίδα του Life Ammos

«Με αφορμή την ολοκλήρωση του ευρωπαϊκού έργου LIFE AMMOS “Ολοκληρωμένη εκστρατεία ενημέρωσης για τον περιορισμό  των απορριμμάτων καπνιστών στις παραλίες”, το Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS διοργανώνει Ημερίδα με τίτλο «Σβήνοντας» τα αποτσίγαρα από το παράκτιο και θαλάσσιο περιβάλλον.

Η ημερίδα θα λάβει χώρα την Πέμπτη 12 Μαρτίου 2015 και ώρα 9 π.μ., στο Αμφιθέατρο του Υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας (Μεσογείων 119), με στόχο την παρουσίαση, αποτίμηση και αξιολόγηση της υλοποίησης του έργου και παράλληλα την ανάδειξη του παγκόσμιου προβλήματος της θαλάσσιας ρύπανσης, με επίκεντρο τα απορρίμματα καπνιστών.» (Βλ. σχετικά..)

Αναρωτιέμαι εάν στην ημερίδα θα συμμετάσχουν και αυτοί που πρέπει να ακούσουν - πολίτες και φορείς - για το πρόβλημα της ρύπανσης των ακτών με αποτσίγαρα, ή απλώς θα πραγματοποιηθεί μια ακόμη παρουσίαση με παρευρισκόμενους αυτούς που ούτως ή άλλως δεν αποτελούν μέρος του συγκεκριμένου προβλήματος. Κάποια στιγμή ας συνειδητοποιήσουν όλοι, ότι η ρύπανση των ακτών με κάθε λογής απορρίμματα δεν αποτελεί μόνο αισθητική υποβάθμιση του περιβάλλοντος κατά τους καλοκαιρινούς μήνες που όλοι μας, λίγο-πολύ,  βρισκόμαστε σε κάποια παραλία για να απολαύσουμε το μπάνιο μας. Το που καταλήγουν τελικά πολλά από αυτά τα απορρίμματα και τι προβλήματα δημιουργούν στο θαλάσσιο περιβάλλον και εν γένει στην ζωή μας είναι κάτι που έχει αναφερθεί άπειρες φορές από την επιστημονική κοινότητα. Όσοι δεν το γνωρίζουν καλά θα κάνουν να διαβάσουν κάποιο από τα εκατοντάδες άρθρα που υπάρχουν αναρτημένα στο διαδίκτυο, πριν επιχειρήσουν να ξαναπετάξουν το αποτσίγαρό τους ή το πλαστικό ποτηράκι του καφέ  σε κάποια από τις πανέμορφες ακτές που διαθέτει η χώρα μας.

Το δόντι της πεταλίδας είναι το ισχυρότερο υλικό της φύσης

«Μέχρι στιγμής το πιο γνωστό δυνατό βιολογικό υλικό και γνωστό στον άνθρωπο, ήταν ο μεταξένιος ιστός της αράχνης

Τα δόντια της κοινής πεταλίδας των θαλασσών αποκτούν πλέον τον τίτλο του πιο δυνατού βιολογικού υλικού που είναι μέχρι στιγμής γνωστό στον άνθρωπο, εκθρονίζοντας πλέον τον μεταξένιο ιστό της αράχνης από το βάθρο του.

Οι πεταλίδες διαθέτουν στη γλώσσα τους μικροσκοπικά δόντια μήκους μικρότερου του ενός χιλιοστού, με τα οποία αποσπούν τροφή από τα βράχια ή ανοίγουν ρωγμές μέσα στις οποίες χώνονται. Τα δόντια αποτελούνται από ένα μίγμα μετάλλων και πρωτεΐνης, το οποίο Βρετανοί επιστήμονες δοκίμασαν στο εργαστήριο και βρήκαν ότι είναι τρομερά ισχυρό, σχεδόν τόσο δυνατό, όσο τα πιο ισχυρά υλικά που έχει φτιάξει ο άνθρωπος.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Άζα Μπάρμπερ της Σχολής Μηχανικής του Πανεπιστημίου του Πόρτσμουθ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Interface» της Βασιλικής Εταιρείας επιστημών της Βρετανίας, σύμφωνα με το BBC και το «Science», δήλωσαν ότι η μελέτη του μυστικού της πεταλίδας μπορεί να βοηθήσει μελλοντικά στο να βελτιωθούν περαιτέρω -να γίνουν πιο ελαφρά και ανθεκτικά- διάφορα τεχνητά συνθετικά υλικά που χρησιμοποιούνται στα αεροπλάνα, στα πλοία και στα αυτοκίνητα, καθώς και στα σφραγίσματα των δοντιών.» (Βλ. σχετικά..).

 Δεν ξέρω τι λένε οι Βρετανοί επιστήμονες, αλλά σαν το Ελληνικό «δόντι» δεν βρίσκεις πουθενά. Βρίσκεται παντού, είναι πανίσχυρο και ανθεκτικότατο στο χρόνο, δεν ανοίγει απλώς ρωγμές αλλά ολόκληρες πόρτες και η σύνθεσή του αποτελεί ένα πολύ μεγάλο μυστήριο για την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα...

Πάντως πέρα από την πλάκα, η φύση δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσει να μας εκπλήσσει και να μας δείχνει τρόπους βελτίωσης της ζωής μας.

Διαμάχη για την “επιστημονική αλιεία” με βιντζότρατα – Πιο ευάλωτη η Μεσόγειος

«Με αφορμή την αναστάτωση που έχει προκληθεί από τις αρχές του χρόνου σε όλη την Ελλάδα, από την “ιδιότυπη, αμφιλεγόμενη αδειοδότηση της αλιείας με βιντζότρατα σε ρηχά νερά, η οποία προεκλογικά βαφτίστηκε ως «επιστημονική έρευνα»” όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το ΙΘΠ “Αρχιπέλαγος”, την Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε σύσκεψη για το θέμα αυτό στην Εποπτεία Αλιείας της Περιφέρειας Αττικής.

Όπως αναφέρει το Αρχιπέλαγος “η συζήτηση επικεντρώθηκε στην αιτιολόγηση αυτής της αμφιλεγόμενης υπουργικής απόφασης (άλλη μία καινοτομία της χώρας μας μέσα από τις πολιτικές της προηγούμενης κυβέρνησης), καθώς από την αρχή του 2015 οι 267 ελληνικές βιντζότρατες ψαρεύουν στο σύνολο της χώρας, επαναφέροντας ουσιαστικά σε ισχύ βασιλικό διάταγμα του 1966 και καταργώντας την ευρωπαϊκή νομοθεσία.

Η υπουργική απόφαση επικαλείται «επιστημονικούς λόγους», αλλά θα πραγματοποιείται χωρίς την παρουσία επιστημόνων, με μοναδική υποχρέωση των συγκεκριμένων ψαράδων τη συμπλήρωση ενός εντύπου καταγραφής!

Η απόφαση του πρώην υπουργού αναφέρει βέβαια ότι «το αλίευμα πρέπει να περιορίζεται στην απολύτως απαραίτητη ποσότητα και να χρησιμοποιείται αποκλειστικά για τις ανάγκες της αλιευτικής έρευνας», αλλά αυτό γίνεται χωρίς την παρουσία επιστημόνων που θα συγκεντρώσουν τα δεδομένα και θα τεκμηριώσουν την έρευνα!

Όπως τονίστηκε άλλωστε στη σύσκεψη, βάση της υπ. απόφασης για την πειραματική αλιεία, τα συγκεκριμένα αλιεύματα δεν θα έπρεπε να πωλούνται, παρόλα αυτά όμως διακινούνται κανονικά στη ελληνική αγορά. Από τα αλιεύματα λοιπόν που πωλούνται παράνομα είναι αυτονόητο ότι ο κάθε αλιέας έχει το ελεύθερο να περιγράψει την ψαριά του κατά το δοκούν, και όχι με βάση τα πραγματικά στοιχεία.

Το παράδοξο είναι ότι τα αναξιόπιστα στοιχεία που θα συλλέξουν οι ψαράδες, μαζί με δεδομένα που συλλέχθηκαν στις αρχές 2000, θα αποτελέσουν τη βάση νέας επιστημονικής μελέτης για τη διαχείριση του αλιευτικού εργαλείου της βιντζότρατας. Μία μελέτη που δεν συμβαδίζει με τα ευρωπαϊκά δεδομένα και τα δεδομένα καμίας πολιτισμένης χώρας. Αναπόφευκτα θα απορριφθεί από τις ευρωπαϊκές αρχές, οδηγώντας και στην οριστική κατάργηση του αλιευτικού εργαλείου της βιντζότρατας (και όχι στην βελτίωση του συγκεκριμένου τρόπου αλιείας , που θα έπρεπε να ήταν ο στόχος της μελέτης).

Στη σύσκεψη συμμετείχαν εκπρόσωποι της Περιφέρειας, του Λιμεναρχείου Πειραιά, επιστήμονας από το ΕΛΚΕΘΕ, το Αρχιπέλαγος και εκπρόσωποι φορέων των παράκτιων αλιέων από πολλές περιοχές της Ελλάδας (Ευβοϊκός, Κυκλάδες, αν. Αιγαίο κλπ), καθώς και αλιείς βιντζότρατας.

Η συζήτηση ήταν έντονη και φορτισμένη, καθώς οι παράκτιοι αλιείς νιώθουν μεγάλη αγανάκτηση με τα πεπραγμένα της προηγούμενης κυβέρνησης, αλλά και το ρόλο που παίζουν οι εκάστοτε μελέτες και μελετητές, που επί χρόνια στηρίζουν τα συμφέροντα συγκεκριμένων συντεχνιών, και όχι τη βιωσιμότητα της αλιείας και το δημόσιο συμφέρον. Είναι γεγονός άλλωστε ότι οι αλιείς αισθάνονται ιδιαίτερα ευάλωτοι, καθώς με την σκόπιμη κατάργηση των συλλογικών τους οργάνων, δεν μπορούν πλέον να αντιδρούν συλλογικά και οργανωμένα και να υπερασπίζονται τα συμφέροντα της αλιείας και του κλάδου τους”.» (Βλ. σχετικά..)

Επιστημονικός έλεγχος ανύπαρκτος. Αλιευόμενες ποσότητες ανεξέλεγκτες. Τα αλιεύματα διατίθενται κανονικά στην αγορά. Οι αντιδράσεις της επιστημονικής κοινότητας και των παράκτιων αλιέων πολλές. Δεν νομίζω ότι χρειάζονται περισσότεροι λόγοι ώστε ο νέος αρμόδιος υπουργός να προβεί στην ανάκληση της σκανδαλώδους απόφασης του προκατόχου του και να δείξει έμπρακτα ότι η νέα κυβέρνηση δεν ασπάζεται το πελατειακό κράτος! Ιδού η Ρόδος...

Η υπεραλίευση αδειάζει τη Μεσόγειο

«Κάθε πέρσι και καλύτερα, λένε οι ψαράδες στη Μεσόγειο και στις θάλασσες που βρέχουν την Ελλάδα. Ολοένα και συχνότερα τα δίχτυα ανεβάζουν λιγότερα και μικρότερα ψάρια. Η εικόνα για τις ποσότητες των ψαριών στη Μεσόγειο είναι πολύ ανησυχητική, ζοφερή την είχε χαρακτηρίσει η τελευταία σχετική έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής: το 96% τουλάχιστον των βυθόβιων ψαριών της Μεσογείου υπεραλιεύεται, ενώ για τα πελαγικά είδη, όπως η σαρδέλα και ο γαύρος, το αντίστοιχο ποσοστό ξεπερνά το 71%. Δεν πρόκειται φυσικά για πρόχειρες εκτιμήσεις, αλλά για ανάλυση των επιστημονικών γνωμοδοτήσεων σχετικά με την κατάσταση των αποθεμάτων στη Μεσόγειο.
Βιοποικιλότητα
Μάλιστα, όπως δείχνουν τα επιστημονικά στοιχεία η Μεσόγειος αντιμετωπίζει πιο έντονο πρόβλημα από άλλες θαλάσσιες περιοχές, όπου φαίνεται οι πληθυσμοί των ψαριών να ανακάμπτουν μετά τη λήψη ορισμένων μέτρων. Για παράδειγμα, στην περιοχή του Βορειοανατολικού Ατλαντικού, η οποία περιλαμβάνει τη Βαλτική και τη Βόρεια Θάλασσα, η υπεραλίευση μειώθηκε. Από το 86% που ήταν το 2009 (υπεραλιεύονταν τα 30 από τα 35 αποθέματα που είχαν εξεταστεί) έπεσε στο 41% το 2014 (19 από 46 αποθέματα). Την αυξημένη απειλή για τη βιοποικιλότητα των ψαριών στη Μεσόγειο σημειώνει και αντίστοιχη έρευνα της Greenpeace, σύμφωνα με την οποία η υπεραλίευση στη Μεσόγειο και τις ελληνικές θάλασσες φτάνει το 82%, ως μέσο όρο, έναντι 63% των ψαριών στον Ατλαντικό Ωκεανό ...................................

Λύση τα θαλάσσια καταφύγια

Τι θα μπορούσε να γίνει για να ανακοπεί η υπεραλίευση στην Ελλάδα και τη Μεσόγειο, για να αρχίσουν να ανακάμπτουν οι πληθυσμοί των ψαριών; Προφανώς απαιτείται ένα σύνολο μέτρων, η πρόταση όμως για τη δημιουργία θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών, ενός δικτύου θαλάσσιων καταφυγίων, ξεχωρίζει. Σύμφωνα με τον ορισμό της Greenpeace, τα θαλάσσια καταφύγια είναι περιοχές όπου αποκλείεται κάθε χρήση που αφαιρεί κάτι από τη θάλασσα, όπως είναι η αλιεία και η εξόρυξη, καθώς και κάθε δραστηριότητα η οποία απορρίπτει οτιδήποτε σε αυτή. Σε κάποιες πολύ ευαίσθητες περιοχές μπορεί να απαγορεύεται κάθε δραστηριότητα. Σε άλλες μπορεί να επιτρέπεται η χαμηλής έντασης, μη καταστροφική αλιευτική δραστηριότητα, με την προϋπόθεση ότι αυτή θα είναι βιώσιμη και θα είναι προϊόν απόφασης στην οποία θα έχουν πλήρη συμμετοχή οι εμπλεκόμενες τοπικές κοινωνίες.
Η δυνατότητα ανάκαμψης των ιχθυοαποθεμάτων είναι εντυπωσιακή, εάν υπάρχει βέβαια σωστή διαχείριση. Στην περιοχή της Κορσικής, η μέση μάζα των εμπορικών ειδών ψαριών μεγάλωσε περίπου 2,3 φορές μέσα σε διάστημα τεσσάρων χρόνων και 6 φορές σε είκοσι χρόνια. Αντίθετα, στο καταφύγιο της Σαρδηνίας η αύξηση στη μάζα των ψαριών ήταν μόνο 0,2 φορές έπειτα από 10 χρόνια προστασίας. Ερευνα που διεξήχθη απέδωσε τη διαφορά αυτή στο ανεξέλεγκτο παράνομο ψάρεμα στην περιοχή της Σαρδηνίας.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Δυστυχώς, εάν κάποια στιγμή δημιουργηθούν στην Ελλάδα θαλάσσια καταφύγια, η αποτελεσματικότητά τους θα είναι αντίστοιχη με αυτό της Σαρδηνίας. Δεν μπορούμε να αστυνομεύσουμε την θάλασσα στο κομμάτι της αλιευτικής διαχείρισης και αυτό είναι κάτι που αποδεικνύεται καθημερινά και πιστοποιείται από όλους όσοι δραστηριοποιούνται ενεργά στην αλιεία με οποιονδήποτε τρόπο. Άρα πρωτίστως οφείλουμε να λύσουμε ή να περιορίσουμε το παραπάνω πρόβλημα και στην συνέχεια ας προχωρήσουμε στο ορισμό προστατευόμενων θαλάσσιων περιοχών. Την τρέχουσα περίοδο, αλλά και για πολλά ακόμη χρόνια όχι μόνο δεν ελπίζω σε καλυτέρευση των συνθηκών στην προστασία της θαλάσσιας πανίδας, αλλά αντιθέτως πιστεύω ότι το πρόβλημα θα οξυνθεί λόγω αύξησης της παραβατικότητας των ανθρώπων που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα και προσπαθούν να τα λύσουν μέσω της αλιευτικής δραστηριότητας (επαγγελματικής ή ερασιτεχνικής)...

“Κόκκινη γραμμή” το ζήτημα για τους παράκτιους αλιείς

«Ανοιχτή Συζήτηση στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης για τη δυνατότητα αλιείας με μηχανότρατα πέραν του ενός ναυτικού μιλίου

Συνάντηση λίγες ημέρες πριν την εκλογική αναμέτρηση πραγματοποιήθηκε στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων με θέμα τη δυνατότητα αλιείας με το εργαλείο δίχτυ βυθού(μηχανότρατα) σε απόσταση πέραν του ενός ναυτικού μιλίου από την ακτή, παρουσία αλιέων από όλη τη χώρα.

Παρών στην συνάντηση ο Αντιδήμαρχος Κύθνου

Ειδικότερα, χθες το πρωί πραγματοποιήθηκε ανοιχτή συζήτηση η οποία έλαβε χώρα στην αίθουσα συσκέψεων του 6ου ορόφου του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων υπό τον Γενικό Γραμματέα Μόσχο Κορασίδη και την Γενική Διευθύντρια Βιώσιμης Αλιείας Μαρίνα Πέτρου, στην οποία παραβρέθηκε ο Αντιδήμαρχος Κύθνου Γεώργιος Ηλιού, ο οποίος αναγνωρίζοντας την σοβαρότητα του ζητήματος για το κλάδο της παράκτιας αλιείας προσπάθησε να καταθέσει τις ενστάσεις του επί του θέματος.

Ο κ. Ηλιού τάχθηκε υπέρ της γενικότερης άποψης που εκφράστηκε από τους παράκτιους αλιείς ότι η αλιεία με μηχανότρατα πέραν του 1,5 ναυτικού μιλίου που ορίζει η ευρωπαϊκή νομοθεσία αποτελεί κόκκινη γραμμή για τους ίδιους.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Δυστυχώς επαληθεύτηκαν όσα ανέφερα στην προηγούμενη ανάρτησή μου. Ευτυχώς που την Κυριακή έχουμε εκλογές και δεν προλαβαίνουν να εκδώσουν καμιά περίεργη Υ.Α....., αν και μέχρι να περάσει και η αυριανή μέρα δεν μπορώ να πάρω όρκο για τίποτα. Οι άνθρωποι αυτοί είναι ανελέητοι ψηφοθήρες και με αυτά που βλέπω να κάνουν στο παρά πέντε (βλ. σχετική ΚΥΑ για τον αλιευτικό τουρισμό με ημερομηνία δημοσίευσης 20/01/15), τους έχει φοβηθεί το μάτι μου. Εν πάσει περιπτώσει, οι μόνοι που μπορούν να σώσουν την παρτίδα στο ζήτημα της επαναφοράς της Μηχανότρατας στο 1 ν.μ. είναι οι παράκτιοι αλιείς ασκώντας τις κατάλληλες πιέσεις όπου και όπως πρέπει. Εύχομαι απλώς να μην είναι μόνο οι παράκτιοι αλιείς της Κύθνου που αντιδρούν τόσο έντονα, αλλά οι  «μουρμούρες» των ψαράδων που ακούγονται στην υπόλοιπη Ελλάδα να μετουσιωθούν σε δυναμική αντίδραση.

Βιτζότρατες. Επιστροφή στη «δράση» δια της πλαγίας....

....έψαχναν να βρουν την πατέντα και τελικά την βρήκαν! Αναφέρομαι στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, το οποίο με μία - κατά την άποψή μου - προκλητική Υ.Α. δίνει το δικαίωμα σε ένα από τα κατά κοινή ομολογία καταστροφικότερα  εργαλεία της παράκτιας αλιείας να δραστηριοποιηθεί ξανά στα παλιά του τα λημέρια. Ο λόγος για την Βιτζότρατα ή πεζότρατα (όπως την αποκαλούν πολλοί), η οποία αδρανοποιήθηκε - δεν καταργήθηκε όπως νόμιζαν κάποιοι -  τα τελευταία χρόνια, μην μπορώντας να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του  Καν. 1967/2006 ο οποίος την έστελνε να δραστηριοποιηθεί σε αλιευτικά πεδία που δεν είναι συμβατά με την δράση της (απόσταση από την ακτή μεγαλύτερη των 3 ν.μ. ή ισοβαθής άνω των 50 μέτρων). Πολλοί ήταν οι αλιείς που διαμαρτυρήθηκαν έντονα, γιατί αν μη τι άλλο στερήθηκαν σημαντικούς οικονομικούς πόρους από ένα εργαλείο που τους απέφερε εμπορικά είδη ψαριών με κυριότερα εξ αυτών την μαρίδα, την γόπα, το μπαρμπούνι και την κουτσομούρα. Από την άλλη μεριά όμως πρόκειται για ένα συρόμενο μη επιλεκτικό εργαλείο, το οποίο σε συνδυασμό με το  μικρό μάτι διχτυού που έχει στο σάκο (μόλις 8 χιλ. πλευρά τετραγώνου), σαρώνει στο πέρασμά του κάθε ίχνος ζωής μεταξύ των οποίων πάρα πολλά υπομεγέθη αλιεύματα. Εύλογα λοιπόν αντιλαμβάνεται κάποιος ότι η αδρανοποίηση ενός τέτοιου εργαλείου που δραστηριοποιείται κοντά στην ακτή, αφού βάσει του Β.Δ. 817/66 το σκάφος απαγορεύεται να βρίσκεται σε απόσταση μεγαλύτερη των 70 μέτρων από αυτή, πρόσφερε μεγάλη ανάσα στους πληθυσμούς των αλιευμάτων της συγκεκριμένης ζώνης, αλλά και της αχαρτογράφητης ποσειδωνίας που αποτελούσε ένα ακόμη θύμα του εν λόγω εργαλείου.

Επειδή ζούμε όμως  στην Ελλάδα, που την μικροπολιτική την έχουμε αναγάγει σε επάγγελμα ενώ την προστασία του περιβάλλοντος την αντιμετωπίζουμε ακόμη και σήμερα με ωχαδερφισμό, κάποιοι φρόντισαν να βρουν την πατέντα με την οποία θα πεισθούν  τα όργανα της ΕΕ να δεχτούν παρεκκλίσεις στην εφαρμογή του Καν. 1967/06 αναφορικά με την λειτουργία της βιτζότρατας, ώστε αυτή να λειτουργήσει σύμφωνα με το παλιό νομικό καθεστώς και ίσως κάποιους επιπλέον περιοριστικούς όρους που θα αφορούν στις περιοχές και το χρονικό διάστημα δράσης της.
Ας δούμε όμως μερικά από τα βασικά σημεία της αριθ. 10245 / 163681 Υ.Α. και της σχετικής ερευνητικής πρότασης για να αντιληφθούμε το μέγεθος της κοροϊδίας:
α) Στην έρευνα θα χρησιμοποιηθεί το σύνολο των αλιευτικών σκαφών που διαθέτουν το εργαλείο βιτζότρατα. Αυτά ανέρχονται στον αριθμό των 267 σκαφών!! Άρα δεν μιλάμε για ένα απλό σχέδιο δοκιμαστικής αλιείας, αλλά αναφερόμαστε πλέον σε ένα σχέδιο «σκούπα». Για να είμαι ειλικρινής πρώτη φορά βλέπω ερευνητική αλιεία να χρησιμοποιεί το σύνολο του διαθέσιμου αλιευτικού στόλου για να καταλήξει σε συμπεράσματα. Είναι σαν να λέμε ότι οι τρέχουσες προεκλογικές δημοσκοπήσεις - μια που είναι και επίκαιρο - χρησιμοποιούν ως στατιστικό δείγμα το σύνολο του ενεργού εκλογικού σώματος και όχι μέρος αυτού.
β) «Το αλίευμα να περιορίζεται στην απολύτως απαραίτητη ποσότητα και να χρησιμοποιείται αποκλειστικά για τις ανάγκες της αλιευτικής έρευνας.» Αυτό ακριβώς αναφέρει η παράγραφος 6 της εν λόγω Υ.Α. χωρίς σε κανένα σημείο να διευκρινίζει το μέγεθος αυτής της ποσότητας. Με λίγα λόγια ψαρέψτε ελεύθερα ότι θέλετε και όσο θέλετε. Επίσης όταν λέμε χρήση αλιευμάτων αποκλειστικά για τις ανάγκες της αλιευτικής έρευνας να υποθέσω ότι θα απαγορεύεται η εμπορική διακίνηση αυτών; Ποιος θα μας δώσει διευκρίνηση πάνω σε αυτό το ερώτημα;
γ) «Στα σκάφη θα επιβαίνει ερευνητική ομάδα του φορέα υλοποίησης σύμφωνα με όσα αναφέρονται στο Παράρτημα Β, ενώ κατά τη διάρκεια του προγράμματος θα είναι δυνατή, εφόσον αυτό κριθεί απαραίτητο από την Υπηρεσία, η συμμετοχή υπαλλήλων της Γενικής Διεύθυνσης Αλιείας ή των κατά τόπους Υπηρεσιών Αλιείας των Περιφερειακών Ενοτήτων.» Επειδή το παραμύθι με την συμμετοχή υπαλλήλων της Υπηρεσίας Αλιείας των Περιφερειακών ενοτήτων το έχω βιώσει στο παρελθόν με άλλη «μαϊμού» πειραματική αλιεία και επίσης επειδή αντιλαμβάνομαι ότι ο φορέας υλοποίησης της έρευνας δεν μπορεί να καλύψει το σύνολο των 267 σκαφών, μπορώ από τώρα να εγγυηθώ για την αξιοπιστία της έρευνας. Ο παρακάτω χάρτης παρουσιάζει το πραγματικό πλάνο με τα σκάφη που θα παρακολουθούνται ανά μήνα σε πανελλήνια κλίμακα. Αναφερόμαστε σε 30 σκάφη τον μήνα σε σύνολο 267. Με λίγα λόγια οι υπόλοιποι κάνετε ότι θέλετε. Ούτως ή άλλως ποιος θα ελέγχει το τι θα δηλώνεται από τους αλιείς στα σχετικά ημερολόγια καταγραφής; Μήπως οι Λιμενικοί που επί της ουσίας δεν έχουν κανένα ουσιαστικό ελεγκτικό ρόλο επί της συγκεκριμένης Υ.Α;
 

δ) Στην ερευνητική πρόταση που συνοδεύει την Υ.Α. αναφέρεται εισαγωγικά το εξής: «Το εργαλείο, όπως και κάθε άλλο αλιευτικό εργαλείο, έχει αρνητικές επιπτώσεις στο θαλάσσιο περιβάλλον. Το συγκεκριμένο ανασυρόμενο εργαλείο, είναι μη επιλεκτικό ως προς το είδος και ως προς το μέγεθος των αλιευμάτων, είναι όμως επιλεκτικό ως προς το αλιευτικό πεδίο. Όμως, δεν μπορεί να αλιεύει σε βραχώδης βυθούς, ούτε σε περιοχές που υπάρχουν φυσικά εμπόδια, επομένως αφήνει αρκετές περιοχές άθικτες που μπορούν να λειτουργούν ως καταφύγια.» Απίστευτο και όμως Ελληνικό! Αναρωτιέμαι πραγματικά ποιος μπορεί να είναι ο συντάκτης του κειμένου, ο οποίος σε μια εποχή που οι πάντες που ασχολούνται με τον τομέα της αλιευτικής διαχείρισης μιλούν για επιλεκτική και στοχευμένη αλιεία, αναφέρει με πάση ειλικρίνεια ότι η βιτζότρατα αποτελεί ένα μη επιλεκτικό εργαλείο, το οποίο όμως θα πρέπει να υπαχθεί σε καθεστώς ερευνητικής αλιείας ώστε να βρούμε τρόπο να το επαναφέρουμε σε πλήρη δράση.  Θα πρέπει μάλιστα να είμαστε και ευχαριστημένοι που το εν λόγω εργαλείο δεν μπορεί να τραβήξει σε βραχώδεις βυθούς και μπορούν να γλυτώσουν κάποια είδη αλιευμάτων!!
ε) Τέλος, στο εισαγωγικό κομμάτι της πρότασης γίνεται αναφορά στον Καν. 1967/2006 όπου μεταξύ άλλων αναφέρεται: «..Η Επιτροπή θέσπισε αυτή την διάταξη θεωρώντας ότι τα διαθέσιμα επιστημονικά δεδομένα τεκμηριώνουν την άποψη ότι το εργαλείο αυτό (όπως και παρόμοια εργαλεία άλλων χωρών) έχουν ιδιαίτερα αρνητική επίδραση στα αποθέματα και στους βιότοπους όπου ασκείται η αλιεία. Από διαχειριστική άποψη, η ευρωστία των αποθεμάτων και η μακροχρόνια σταθερότητα της αλιευτικής παραγωγής είναι προτεραιότητα για την Ε.Ε. αλλά και για κάθε Οργανισμό αλιευτικής διαχείρισης.» Νομίζω ότι είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι η τελευταία πρόταση μάλλον δεν πολυαγγίζει τους ιθύνοντες της Διεύθυνσης Θαλάσσιας Αλιείας του ΥΠ.Α.Α.&Τ.

Πραγματικά έχει καταντήσει κουραστικό να βλέπουμε εδώ και δεκαετίας το ίδιο έργο να παίζεται επανειλημμένα. Η Ε.Ε. να θεσμοθετεί στον τομέα της αλιείας - ίσως όχι πάντα με τον καλύτερο τρόπο αλλά εν πάσει περιπτώσει προς την σωστή κατεύθυνση - και η ελληνική πλευρά  μονίμως να παρεκκλίνει. Το χειρότερο δε είναι ότι τις παρεκκλίσεις αυτές συνήθως τις παγιώνει μέσα από  διάφορες πατέντες με τις οποίες ρίχνει ή προσπαθεί να ρίξει στάχτη στα μάτια των αρμοδίων οργάνων της Ε.Ε. Έχω βαρεθεί τα μικροπολιτικά παιχνίδια που παίζονται συνέχεια στον βωμό της προστασίας του περιβάλλοντος. Η εν λόγω Υ.Α. απόφαση ψηφίστηκε 30/12/2014 (εντός προεκλογικής περιόδου). Πως λοιπόν να μην πιστέψω όλους τους αλιείς που μου μετέφεραν ότι πίσω από την απόφαση κρύβεται συγκεκριμένο πολιτικό πρόσωπο; Προχθές άκουσα από χείλη ψαράδων το εξής αμίμητο. Συγκεκριμένος υπάλληλος του ΥΠΠΑ&Τ τους είπε ότι εάν όλα πάνε καλά με το φετινό πρόγραμμα της δοκιμαστικής αλιείας, τότε θα φροντίσει να ξαναδοθούν πίσω άδειες βιτζότρατας σε όσους αλιείς τις απώλεσαν τα τελευταία χρόνια λόγω διάλυσης των σκαφών τους στο πλαίσιο οικονομικής ενίσχυσης. Δηλαδή δόθηκαν χρήματα της ΕΕ για διάλυση σκαφών με προτεραιότητα σε αυτά που διέθεταν το εργαλείο βιτζότρατα και τώρα έρχεται το αρμόδιο Υπουργείο και τάζει λαγούς με πετραχήλια στους αλιείς. Αυτό, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ξεκινάνε συζητήσεις που αφορούν στην επιστροφή της Μηχανότρατας στο ένα (1) ναυτικό μίλι από τις ακτές, κατά παρέκκλιση της κοινοτικής νομοθεσίας, με πείθει όλο και περισσότερο ότι όλα τα δεινά που περνάμε ως λαός τα τελευταία χρόνια μας αξίζουν με το παραπάνω. Μας αξίζουν γιατί κατ' αναλογία, αντίστοιχες ελληνικές πατέντες έχουν εφαρμοστεί και εφαρμόζονται και σε δεκάδες άλλους τομείς (οικονομίας, υγείας, τροφίμων, κλπ), πλην του περιβάλλοντος. Μας αξίζουν γιατί αντί να δούμε κατάματα τα αρνητικά που έχουμε ως λαός και να προσπαθήσουμε να τα διορθώσουμε, προσπαθούμε να τα καλύψουμε μέχρι να περάσει η δύσκολη περίοδος και μετά να βγούμε από το καβούκι μας και να αρχίσουμε τα ίδια στον βαθμό που μας παίρνει.  Δεν ξέρω αν στην παρούσα φάση υπάρχει σωτηρία για την χώρα και έτσι όπως είναι διαμορφωμένο το πολιτικό σκηνικό δεν ξέρω αν μπορεί να υπάρξει. Δυστυχώς είμαστε λαός που αρέσκεται στα παχιά λόγια και υποσχέσεις και θέτουμε πάντα ως προτεραιότητα το ατομικό συμφέρον και την προσωπική μας βόλεψη. Όσο δε για τους υπόλοιπους....! Ας πάνε να....!