Επικίνδυνο κοκτέιλ χημικών ουσιών στη σκόνη των σπιτιών μας

«Τους σοβαρούς κινδύνους που κρύβει η οικιακή σκόνη για την ανθρώπινη υγεία και ιδιαίτερα για τα μικρά παιδιά θέτει υπόψη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με γραπτή ερώτησή του, ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Κρίτων Αρσένης. Ο ευρωβουλευτής, βασιζόμενος στα αποτελέσματα πρόσφατης έκθεσης, ζητά μεταξύ άλλων, την απαγόρευση της χρήσης των χημικών ευρείας χρήσης, όπως η δισφαινόλη Α, οι επιβραδυντές φλόγας και οι φθαλικές ενώσεις, που συσσωρεύονται στην οικιακή σκόνη και δρουν ως ορμονικοί διαταράκτες. Παράλληλα επισημαίνει την ανάγκη τροποποίησης του Κανονισμού REACH για την καλύτερη προστασία από αυτές τις ουσίες και άλλα επικίνδυνα χημικά.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Έχω την αίσθηση ότι την συγκεκριμένη περίοδο που διανύουμε το πιο επικίνδυνο κοκτέιλ που κυκλοφορεί και επηρεάζει άμεσα την ψυχική μας υγεία, είναι νέο πακέτο οικονομικών μέτρων που έχει επιβάλει η κυβέρνηση. Αναγκαίο μεν, άδικο δε για μια πολύ μεγάλη κατηγορία πολιτών που καλούνται να πληρώσουν τις άστοχες μικροπολιτικές κινήσεις παρελθόντων κυβερνήσεων, αλλά και την άθλια συμπεριφορά των υπολοίπων συμπολιτών τους.
Τώρα όσον αφορά στο θέμα μας, νομίζω ότι δεν είναι η πρώτη ούτε και θα είναι η τελευταία έρευνα που έρχεται να μας «τρομοκρατήσει» για τους κινδύνους που τυχόν διατρέχει η υγεία μας σε καθημερινή βάση. Ούτως ή άλλως είμαστε οι μόνοι υπεύθυνοι για την ποιότητα του περιβάλλοντος που βιώνουμε καθημερινά και αυτό οφείλεται στον τρόπο ζωής μας που βασίζεται αποκλειστικά στον άνευ όρων καταναλωτισμό. Δεν ξέρω κατά πόσο είμαστε ικανοί και εάν διαθέτουμε την βούληση να αλλάξουμε ρότα στην καθημερινότητά μας. Εάν όμως δεν το κάνουμε, τότε οφείλουμε να συμβιβαστούμε με την πραγματικότητα που βιώνουμε σήμερα, αποδεχόμενοι σε κάθε περίπτωση και τις συνέπειες αυτής της επιλογής.

WWF: συνεργασία με την ΑΒ Βασιλόπουλος για βιώσιμα αλιεύματα

«Η ΑΒ Βασιλόπουλος και το WWF Ελλάς ξεκινούν μια πρωτοποριακή, για τα ελληνικά δεδομένα, συνεργασία, με στόχο την ανάπτυξη στρατηγικής για τη διακίνηση βιώσιμων αλιευμάτων στην ΑΒ. H συνεργασία αποτελείται από δύο φάσεις: η πρώτη θα διαρκέσει 12 μήνες και αφορά στην αξιολόγηση και κατηγοριοποίηση των εισαγόμενων αλιευμάτων της ΑΒ Βασιλόπουλος και στον σχεδιασμό της στρατηγικής. Εφόσον υπάρξει αποδοχή της στρατηγικής από την ΑΒ Βασιλόπουλος, η δεύτερη φάση θα αφορά στην εφαρμογή της.» (Βλ.σχετικό άρθρο..).

Σαφέστατα και αποτελεί καινοτομία για τα ελληνικά δεδομένα η συγκεκριμένη κίνηση και μακάρι να έχει θετικά αποτελέσματα. Αυτή η συνεργασία έρχεται επίσης να πιστοποιήσει ότι για να εξασφαλισθεί η αειφόρος διαχείριση των αλιευτικών πόρων, απαιτείται η συναίνεση και ενεργός συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων που δραστηριοποιούνται στον τομέα της αλιευτικής δραστηριότητας, του εμπορίου και της πώλησης αυτών. Επίσης σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ξεχνάμε και την ευθύνη του καταναλωτή που μπορεί με την δράση (συμπεριφορά) του να υποχρεώσει όλους του «υπεύθυνους» στην υιοθέτηση συγκεκριμένης πολιτικής διαχείρισης των αλιευμάτων.
Επειδή η εν λόγω συνεργασία αφορά κατά βάση στα εισαγόμενα αλιεύματα, εγώ προσωπικά θα επιθυμούσα να δω αντίστοιχες ενέργειες να έχουν ως στόχο την αλιεία και εμπόριο των εγχώριων αλιευμάτων. Καλό είναι να συμμετέχουμε ενεργά στην προστασία ψαριών που προέρχονται π.χ. από τον Ατλαντικό, αλλά πιστεύω ότι προέχει να ρίξουμε περισσότερο βάρος στην προστασία της πανίδας των δικών μας θαλασσών.

Διημερίδα για τη σωτηρία ψαράδων και δελφινιών από την υπεραλίευση

«Με πρωτοβουλία του ευρωβουλευτή Κρίτωνα Αρσένη πραγματοποιήθηκε διήμεριδα με θέμα την προστασία των κητωδών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με στόχο να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ της επιστήμης, της πολιτικής που χαράσσεται και της εφαρμογής της. Στη διημερίδα συμμετείχαν η Επίτροπος Θαλασσίων Υποθέσεων Μαρία Δαμανάκη, ο Γενικός Διευθυντής της ΓΔ Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Κάρλ Φάλκενμπεργκ, ο βραβευμένος με Όσκαρ σκηνοθέτης Λούι Ψυχογιός και διακεκριμένοι επιστήμονες.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Νομίζω ότι όλη η ουσία του άρθρου συμπυκνώνεται σε ένα απόσπασμα της δήλωσης του Κου Αρσένη: «Κάποιοι πιστεύουν ότι στη βαθιά κρίση που βιώνει η χώρα μας αυτά τα ζητήματα είναι θέματα πολυτελείας. Πιστεύω βαθιά ότι το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε όλοι μας για να βοηθήσουμε τη χώρα μας είναι να κάνουμε σωστά τη δουλεία μας ο καθένας στο τομέα του.»
Εγώ με την σειρά μου θα συμπληρώσω ότι επί πολλές δεκαετίες όλοι μας - πολίτες και πολιτικοί - κάναμε ότι ήταν δυνατόν για να οδηγήσουμε την χώρα μας στην σημερινή οικονομικά τραγελαφική κατάσταση που βιώνουμε. Όσον αφορά δε στο κομμάτι του περιβάλλοντος....εδώ δεν κάναμε τα αυτονόητα όταν η (ατομική) οικονομική μας κατάσταση το επέτρεπε. Τώρα απλώς έχουμε και μιας πρώτης τάξεως δικαιολογία!

Διά χειρός Ε.Ε. οι Μηχανότρατες οριστικά στο 1,5 ν.μ.

Με την Aριθμ. 9131.4/5/2011 (ΦΕΚ 1884 Β) Υ.Α. ανακαλείται η προηγούμενη απόφαση του Κου Διαμαντίδη που όριζε ότι οι Μηχανότρατες οφείλουν να δραστηριοποιούνται στην ελάχιστη απόσταση του 1,5 ν.μ. από τις ακτές, αλλά με εξαιρέσεις. Μάλιστα οι εξαιρέσεις στο πανελλήνιο ήταν τόσες πολλές που επί της ουσίας αποτελούσαν περισσότερο παρέκκλιση και λιγότερο συμμόρφωση προς τις διατάξεις τις Κοινοτικής νομοθεσίας.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φάνηκε ότι έχει κουραστεί πλέον από τα - επί σειρά πολλών ετών - μικροπολιτικά παιχνιδάκια των ελλήνων πολιτικών (και των δύο μεγάλων κομμάτων) και έσπευσε να μας συμμορφώσει, όπως φαίνεται και στο αριθ. 5 σχετικό που μνημονεύεται στο κείμενο της Υ.Α.
Στο εξής λοιπόν οι Μηχανότρατες οφείλουν να τηρούν ελάχιστη απόσταση 1,5 ν.μ. από τις ακτές όταν αλιεύουν με την προϋπόθεση ότι το βάθος της θάλασσας είναι μεγαλύτερο των 50 μ. Σε περίπτωση μικρότερου βάθους τότε είναι υποχρεωμένες να δραστηριοποιούνται έξω από την ζώνη των 3 ν.μ. από τις ακτές. Εάν υπάρχουν ανά την χώρα τοπικοί περιορισμοί που είναι αυστηρότεροι της Κοινοτικής νομοθεσίας, τότε ισχύουν κανονικά.
Εύχομαι η νέα Υ.Α. να φανεί(;) ανθεκτική στον χρόνο, τις πιέσεις και την ελληνική νοοτροπία...

[20 ερωτήσεις] Τα θαλάσσια καταφύγια είναι η μόνη διέξοδος για τον κλάδο των ψαράδων

«Τα θαλάσσια καταφύγια δεν αποτελούν λύση μόνο για την προστασία των θαλασσών αλλά καθιστούν βιώσιμη την αλιεία προσφέροντας ανάπτυξη στις τοπικές κοινωνίες. Αυτό επισημαίνει η Αντζελα Λάζου, υπεύθυνη εκστρατείας της Greenpeace για το θαλάσσιο περιβάλλον, υπογραμμίζοντας και την ευθύνη των καταναλωτών στον αφανισμό πολλών ψαριών.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

...μια συνέντευξη η οποία αποτελείται κατά βάση από σύντομες, γενικές και αόριστες απαντήσεις (ειδικά αυτές που αφορούν στα θαλάσσια καταφύγια). Περισσότερο μοιάζουν με μία νέα διαφημιστική καμπάνια, ενώ σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν τεκμηρίωση των απόψεων της GREENPEACE για τον τρόπο λειτουργίας των καταφυγίων. Το target group παραμένει το ίδιο (παράκτιοι αλιείς), το οποίο προφανέστατα χρησιμοποιείται πολύ έντεχνα ως μοχλός πίεσης της πολιτικής ηγεσίας.
Όλοι όσοι ασχολούνται ενεργά και αγαπούν πραγματικά το θαλάσσιο περιβάλλον πιστεύω ότι έχουν συνειδητοποιήσει την ανάγκη λήψης μέτρων προστασίας της πανίδας του. Αυτά τα μέτρα - στα πλαίσια της υποχρέωσης του κράτους για την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά και της συνταγματικής αρχής της ισότητας των πολιτών - οφείλουν να λειτουργούν αφενός προς όφελος της θαλάσσιας βιοποικιλότητας και αφετέρου προς όφελος του συνόλου των πολιτών που δραστηριοποιούνται στην αλιευτική δραστηριότητα. Οποιασδήποτε μορφής περιορισμοί και απαγορεύσεις λαμβάνονται με σκοπό την εξυπηρέτηση μιας συγκεκριμένης ομάδας πολιτών, σαφέστατα αντιβαίνουν στο σύνταγμα και επί της ουσίας δεν επιτυγχάνουν τον σκοπό για τον οποίο θεσπίστηκαν. Προσωπικά θα τα χαρακτήριζα ''ημίμετρα''.
Από εκεί και πέρα στο συγκεκριμένο θέμα έχω αναφερθεί και σε άλλες μου αναρτήσεις:
Υπεραλίευση. Τι σημαίνει πραγματικά για σένα;
ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΑ ΨΑΡΙΑ ΤΟΥ

Ε.Ε.: Πρόοδος στην περιβαλλοντική πολιτική – υστέρηση στην εφαρμογή

«Το 6ο κοινοτικό Πρόγραμμα Δράσης για το Περιβάλλον (ΠΔΠ) συνέβαλε την προηγούμενη δεκαετία στην κάλυψη σχεδόν όλων των στοιχείων του περιβάλλοντος από την περιβαλλοντική νομοθεσία. Αυτό προκύπτει από την τελική αξιολόγηση του 6ου ΠΔΠ, που εγκρίθηκε την περασμένη Τετάρτη.

Τα μεγάλα επιτεύγματα των δέκα τελευταίων ετών στον τομέα του περιβάλλοντος ήταν η επέκταση του δικτύου Natura 2000, με αποτέλεσμα να καλύπτει σχεδόν το 18% της χερσαίας έκτασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), η υιοθέτηση συνολικής πολιτικής για τα χημικά προϊόντα και η πολιτική δράση για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Δεν μου λέει απολύτως τίποτα το να υπάρχουν εξελίξεις σε επίπεδο υιοθέτησης περιβαλλοντικών πολιτικών ενώ ταυτόχρονα υπάρχει πρόβλημα στην εφαρμογή τους. Δεν μπορώ να συνεχίσω να ασπάζομαι την λογική της θέσπισης κανόνων που πρακτικά μένουν ανεφάρμοστοι.
Ζούμε σε μία χώρα που επί σειρά πολλών δεκαετιών βιώνουμε τραγελαφικές καταστάσεις στον τομέα υιοθέτησης, εφαρμογής και τήρησης περιβαλλοντικής πολιτικής και κανόνων δικαίου.
Εφόσον στην Ε.Ε. συνειδητοποίησαν ότι υπάρχει ουσιαστικό πρόβλημα στον τομέα του περιβάλλοντος και αποφάσισαν να κινηθούν τόσο δυναμικά κατά την διάρκεια των τελευταίων ετών στο κομμάτι της στρατηγικής, ας φροντίσουν να υπάρξει αντίστοιχη δυναμική και στον τομέα εφαρμογής κανόνων από τα κράτη μέλη. Πρέπει να αποδειχθεί και στην πράξη ότι η Ε.Ε. λειτουργεί ως ομάδα ή ακόμα καλύτερα ως μία ενιαία μονάδα, διαφορετικά δεν μπορεί να υπάρξει πρόοδος και εξέλιξη σε κανένα επίπεδο.