«Επιστολή προς τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου απέστειλαν έντεκα περιβαλλοντικές μη κυβερνητικές οργανώσεις με αφορμή την ανάληψη των καθηκόντων του ως υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις κάνουν ειδική μνεία σε όλα τα ζέοντα θέματα που θα κληθεί να επιλύσει ο νέος υπουργός και τον καλούν να υπερασπιστεί τα «θετικά», όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά πρώτα βήματα του υπουργείου.
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις κάνουν ειδική μνεία σε όλα τα ζέοντα θέματα που θα κληθεί να επιλύσει ο νέος υπουργός και τον καλούν να υπερασπιστεί τα «θετικά», όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά πρώτα βήματα του υπουργείου.
Σας συγχαίρουμε για την ανάληψη καθηκόντων στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και ευχόμαστε καλή επιτυχία στο έργο σας, προς όφελος πρωτίστως του περιβάλλοντος. Η περίοδος που διανύουμε είναι κρίσιμη για την κοινωνία και το περιβάλλον και οι αποφάσεις που καλείστε να πάρετε θα καθορίσουν για πολλά χρόνια την περιβαλλοντική πολιτική στη χώρα μας.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).
Δεν πρόλαβε καν να αναλάβει επί της ουσίας το ΥΠΕΚΑ και του την «έπεσαν» οι περιβαλλοντικές Μ.Κ.Ο. Δεν νομίζω βέβαια ότι ο Κος Παπακωνσταντίνου δεν γνώριζε που πήγαινε, ειδικά από την στιγμή που όλη η προεκλογική εκστρατεία του ΠΑΣΟΚ είχε βασιστεί στο «πράσινο». Πριν λοιπόν προλάβει να πάρει ανάσα από την απεμπλοκή(;) του από την καυτή πατάτα του Υπουργείου Οικονομικών, καλείται να διαχειριστεί άμεσα ορισμένα πολύ σοβαρά περιβαλλοντικά ζητήματα τα οποία ούτως ή άλλως έχουν θα έχουν άμεσες ή έμμεσες επιπτώσεις στην γενικότερη οικονομία της χώρας. Η προκάτοχός του Κα Μπιρμπίλη μέχρι σήμερα διαχειρίστηκε - δεχόμενη σε πάρα πολλές περιπτώσεις αυστηρή κριτική ή και εσωκομματικό πόλεμο - και προώθησε μια σειρά από περιβαλλοντικά θέματα. Από εκεί και πέρα όμως θα πρέπει το θεωρητικό πλαίσιο να αρχίσει να παίρνει σάρκα και οστά. Θα πρέπει να ενσωματωθεί στην κοινωνικοοικονομική ζωή της χώρας προκειμένου να αποδώσει το επιθυμητό αποτέλεσμα και ενδεχομένως να φανούν τα όποια τρωτά σημεία που επιδέχονται βελτίωσης.
Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα της οικονομικής αβεβαιότητας και κοινωνικής πίεσης που υπάρχει στη χώρα και με δεδομένη την μη ανεκτικότητα (πλέον), των μέχρι πρόσφατα καλ(κ)ομαθημένων ελλήνων σε κυβερνητικές αποφάσεις που επιφέρουν ανατροπές στην καθημερινότητά τους, δεν είμαι καθόλου σίγουρος ποιες θα είναι οι προτεραιότητες που θα θέσει ο νέος Υπουργός. Πολύ φοβάμαι - αν και εύχομαι να διαψευστώ - ότι θα δοθεί προτεραιότητα σε περιβαλλοντικά θέματα που θα έχουν άμεσα και «ορατά» οικονομικά αποτελέσματα (για ευνόητους λόγους). Είναι κάτι το οποίο, σκεπτόμενος ορθολογιστικά, δεν μπορώ να κατακρίνω, δεδομένης της οικονομικής κατάστασης της χώρας. Όμως από την άλλη μεριά, η περιβαλλοντική ηθική δεν μου επιτρέπει να δεχτώ να παραμεριστούν ζητήματα περιβαλλοντικής φύσεως τα οποία, παρόλο που δεν επιφέρουν άμεσα οικονομικά αποτελέσματα (π.χ. ζητήματα προστασίας της βιοποικιλότητας), είναι ζωτικής σημασίας για την βιωσιμότητα του περιβάλλοντος και την ποιότητα της καθημερινής μας ζωής.
Εύχομαι ο νέος Υπουργός να καταφέρει να ολοκληρώσει το έργο του κρατώντας τις απαραίτητες ισορροπίες ανάμεσα στο περιβάλλον και την κοινωνικοοικονομική ζωή της Ελλάδας...
Δεν πρόλαβε καν να αναλάβει επί της ουσίας το ΥΠΕΚΑ και του την «έπεσαν» οι περιβαλλοντικές Μ.Κ.Ο. Δεν νομίζω βέβαια ότι ο Κος Παπακωνσταντίνου δεν γνώριζε που πήγαινε, ειδικά από την στιγμή που όλη η προεκλογική εκστρατεία του ΠΑΣΟΚ είχε βασιστεί στο «πράσινο». Πριν λοιπόν προλάβει να πάρει ανάσα από την απεμπλοκή(;) του από την καυτή πατάτα του Υπουργείου Οικονομικών, καλείται να διαχειριστεί άμεσα ορισμένα πολύ σοβαρά περιβαλλοντικά ζητήματα τα οποία ούτως ή άλλως έχουν θα έχουν άμεσες ή έμμεσες επιπτώσεις στην γενικότερη οικονομία της χώρας. Η προκάτοχός του Κα Μπιρμπίλη μέχρι σήμερα διαχειρίστηκε - δεχόμενη σε πάρα πολλές περιπτώσεις αυστηρή κριτική ή και εσωκομματικό πόλεμο - και προώθησε μια σειρά από περιβαλλοντικά θέματα. Από εκεί και πέρα όμως θα πρέπει το θεωρητικό πλαίσιο να αρχίσει να παίρνει σάρκα και οστά. Θα πρέπει να ενσωματωθεί στην κοινωνικοοικονομική ζωή της χώρας προκειμένου να αποδώσει το επιθυμητό αποτέλεσμα και ενδεχομένως να φανούν τα όποια τρωτά σημεία που επιδέχονται βελτίωσης.
Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα της οικονομικής αβεβαιότητας και κοινωνικής πίεσης που υπάρχει στη χώρα και με δεδομένη την μη ανεκτικότητα (πλέον), των μέχρι πρόσφατα καλ(κ)ομαθημένων ελλήνων σε κυβερνητικές αποφάσεις που επιφέρουν ανατροπές στην καθημερινότητά τους, δεν είμαι καθόλου σίγουρος ποιες θα είναι οι προτεραιότητες που θα θέσει ο νέος Υπουργός. Πολύ φοβάμαι - αν και εύχομαι να διαψευστώ - ότι θα δοθεί προτεραιότητα σε περιβαλλοντικά θέματα που θα έχουν άμεσα και «ορατά» οικονομικά αποτελέσματα (για ευνόητους λόγους). Είναι κάτι το οποίο, σκεπτόμενος ορθολογιστικά, δεν μπορώ να κατακρίνω, δεδομένης της οικονομικής κατάστασης της χώρας. Όμως από την άλλη μεριά, η περιβαλλοντική ηθική δεν μου επιτρέπει να δεχτώ να παραμεριστούν ζητήματα περιβαλλοντικής φύσεως τα οποία, παρόλο που δεν επιφέρουν άμεσα οικονομικά αποτελέσματα (π.χ. ζητήματα προστασίας της βιοποικιλότητας), είναι ζωτικής σημασίας για την βιωσιμότητα του περιβάλλοντος και την ποιότητα της καθημερινής μας ζωής.
Εύχομαι ο νέος Υπουργός να καταφέρει να ολοκληρώσει το έργο του κρατώντας τις απαραίτητες ισορροπίες ανάμεσα στο περιβάλλον και την κοινωνικοοικονομική ζωή της Ελλάδας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου