«Έντονη ενόχληση σε βουλευτές και κυβερνητικά στελέχη έχει προκαλέσει η επιμονή της υπουργού Περιβάλλοντος κας Τίνας Μπιρμπίλη στα 10 στρέμματα οικοδομήσιμης έκτασης στο νομοσχέδιο που προωθεί για τις natura.
Από την αρχή το κλίμα ήταν τεταμένο αφού σχεδόν σύσσωμοι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που συμμετείχαν στον Κοινοβουλευτικό Τομέα Εργασίας αντιτάχθηκαν είτε με τοποθετήσεις τους εντός του Τομέα, είτε σε συζητήσεις που είχαν με δημοσιογράφους.
Πολλοί από αυτούς δεν έκρυβαν τον θυμό τους για την υπουργό και υποστήριζαν ότι «θα ανατινάξει την παραγωγική διαδικασία» πολλών νομών, ιδιαίτερα αυτή την κρίσιμη περίοδο.»(Βλ. σχετικά άρθρα (1), (2), (3)
...ενδεχομένως να έχουν κάποιο δίκιο οι βουλευτές που αντιδρούν στην διάταξη του νόμου που αφορά στα 10 στρέμματα οικοδομίσιμης έκτασης στις περιοχές Natura, αλλά:
α) ο τρόπος αντίδρασής τους οδηγεί αμέσως στο συμπέρασμα ότι δρουν υπό το πρίσμα της ψηφοθηρίας,
β) δεν μπορούν να μας πείσουν ότι προτεραιότητά τους είναι η προστασία και βιωσιμότητα της βιοποικιλότητας.
Σαφέστατα η διάταξη των 10 στρεμμάτων δεν μπορεί να ισχύσει για το σύνολο της ελληνικής επικράτειας καθώς πρέπει σε κάθε περίπτωση να λαμβάνονται υπόψη τα κοινωνικά, οικονομικά και πληθυσμιακά κριτήρια κάθε περιοχής. Πιστεύω ότι η υποχώρηση της Κας Μπιρμπίλη όσον αφορά τις εκτάσεις των 4 στρεμμάτων που θα κατέχονται νόμιμα μέχρι την ψήφιση του νόμου είναι ένα θετικό βήμα, αλλά ελπίζω ότι σε καμία περίπτωση δεν θα υποχωρήσει στον παραλογισμό των παρεκκλίσεων που ίσχυαν για τα 750 τ.μ. Ούτως ή άλλως η επίμαχη διάταξη των 10 στρεμμάτων αφορά μόνο στο 10% της ελληνικής επικράτειας και όχι το σύνολο των περιοχών Natura που ανέρχεται περίπου στο 27%, καθώς το υπόλοιπο 17% αφορά σε προστατευόμενες περιοχές όπου απαγορεύεται η δόμηση. Παρόλο που η εκτός σχεδίου δόμηση είναι κάτι που δεν ταιριάζει με την αισθητική μου (ειδικά με τα «εκτρώματα» που συνηθίζουμε να οικοδομούμε στην χώρα μας), νομίζω ότι στο ποσοστό του 10% ,κατόπιν διαλόγου, μπορεί να βρεθεί η χρυσή τομή ανάμεσα στην προστασία της βιοποικιλότητας και της οικιστικής ανάπτυξης (υπό πολύ αυστηρές προϋποθέσεις).
...ενδεχομένως να έχουν κάποιο δίκιο οι βουλευτές που αντιδρούν στην διάταξη του νόμου που αφορά στα 10 στρέμματα οικοδομίσιμης έκτασης στις περιοχές Natura, αλλά:
α) ο τρόπος αντίδρασής τους οδηγεί αμέσως στο συμπέρασμα ότι δρουν υπό το πρίσμα της ψηφοθηρίας,
β) δεν μπορούν να μας πείσουν ότι προτεραιότητά τους είναι η προστασία και βιωσιμότητα της βιοποικιλότητας.
Σαφέστατα η διάταξη των 10 στρεμμάτων δεν μπορεί να ισχύσει για το σύνολο της ελληνικής επικράτειας καθώς πρέπει σε κάθε περίπτωση να λαμβάνονται υπόψη τα κοινωνικά, οικονομικά και πληθυσμιακά κριτήρια κάθε περιοχής. Πιστεύω ότι η υποχώρηση της Κας Μπιρμπίλη όσον αφορά τις εκτάσεις των 4 στρεμμάτων που θα κατέχονται νόμιμα μέχρι την ψήφιση του νόμου είναι ένα θετικό βήμα, αλλά ελπίζω ότι σε καμία περίπτωση δεν θα υποχωρήσει στον παραλογισμό των παρεκκλίσεων που ίσχυαν για τα 750 τ.μ. Ούτως ή άλλως η επίμαχη διάταξη των 10 στρεμμάτων αφορά μόνο στο 10% της ελληνικής επικράτειας και όχι το σύνολο των περιοχών Natura που ανέρχεται περίπου στο 27%, καθώς το υπόλοιπο 17% αφορά σε προστατευόμενες περιοχές όπου απαγορεύεται η δόμηση. Παρόλο που η εκτός σχεδίου δόμηση είναι κάτι που δεν ταιριάζει με την αισθητική μου (ειδικά με τα «εκτρώματα» που συνηθίζουμε να οικοδομούμε στην χώρα μας), νομίζω ότι στο ποσοστό του 10% ,κατόπιν διαλόγου, μπορεί να βρεθεί η χρυσή τομή ανάμεσα στην προστασία της βιοποικιλότητας και της οικιστικής ανάπτυξης (υπό πολύ αυστηρές προϋποθέσεις).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου