Σε ύψη ρεκόρ οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, λέει η ΙΕΑ

«Εντείνονται οι φόβοι για αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη πέραν του επικίνδυνου «ορίου» των δυο βαθμών Κελσίου, μετά τις μετρήσεις της Διεθνούς Υπηρεσίας Ενεργείας (ΙΕΑ) που έδειξαν ότι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2) έφθασαν στο υψηλότερο επίπεδο από κάθε άλλη φορά, αναφέρει σήμερα η βρετανική εφημερίδα Guardian.» (Βλ. σχετικό άρθρο..)

Τελικά δεν έχουμε αποφασίσει τι θέλουμε. Ανάπτυξη για την ανάπτυξη ή βιώσιμη ανάπτυξη; Από την στιγμή που δεν δίνουμε απάντηση (στην πράξη), στο ανωτέρω ερώτημα τότε οι όποιες περιβαλλοντικές επιπτώσεις είναι λίγο πολύ αναμενόμενες...

Το νομοσχέδιο για τις υδατοκαλλιέργειες δέχεται πυρά..

Η αλήθεια είναι ότι έπρεπε να υπάρξει ένα ολοκληρωμένο θεσμικό πλαίσιο που να θέτει σαφείς όρους και προϋποθέσεις εγκατάστασης και λειτουργίας των υδατοκαλλιεργητικών μονάδων που υπάρχουν και πρόκειται να ιδρυθούν στην χώρα μας. Σαφέστατα το νομοσχέδιο που τέθηκε προς διαβούλευση έχει αρκετά θετικά αλλά και τρωτά σημεία, ενώ ο κάθε ένας από εμάς ανάλογα με τις ιδιαίτερες γνώσεις ή τις πηγές ενημέρωσης που έχει επί του θέματος, μπορεί να βγάλει κάποια συμπεράσματα ή και ενδεχομένως να ασκήσει κάποια κριτική.
Αυτή την στιγμή υπάρχουν αρκετές φωνές που εκφράζουν την δυσαρέσκεια ή την αντίθεσή τους απέναντι στην νέα κατάσταση πραγμάτων που τείνει να δημιουργηθεί στον κλάδο των υδατοκαλλιεργειών. Κάποιες φωνές ίσως να έχουν μία δόση υπερβολής ή να έχουν έντονο το στοιχείο του τοπικισμού. Κάποιες άλλες ίσως να στηρίζονται σε επιστημονικά δεδομένα που αναδεικνύουν το στοιχείο της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης από την λειτουργία μίας ιχθυοκαλλιέργειας. Κάποιες φωνές ίσως να είναι απλά υποκινούμενες για τους γνωστούς λόγους...!
Αυτή την στιγμή η δημόσια διαβούλευση τελείωσε και τα σχόλια που πραγματοποιήθηκαν ήταν πολλά. Πιστεύω ότι στο ΥΠΕΚΑ θα έχουν την διάθεση να αξιολογήσουν αντικειμενικά την κριτική που έχει δεχθεί το νομοσχέδιο θα προσπαθήσουν να τροποποιήσουν τα στοιχεία εκείνα που επηρεάζουν αρνητικά την εικόνα του.
Από την πλευρά μου, γνωρίζοντας το καθεστώς που λειτουργούν κάποιες μονάδες υδατοκαλλιέργειας στην Λέσβο, πιστεύω ότι πρέπει κάποια πράγματα να μπουν σε μία τάξη τόσο για περιβαλλοντικούς όσο και για κοινωνικοοικονομικούς λόγους.
Παρατίθενται ορισμένοι σύνδεσμοι σχετικά με τις αντιδράσεις που υπήρξαν:
«Προστασία του Σαρωνικού»
«Μη αναστρέψιμη καταστροφή»
«Ζήτημα ζωής ή θανάτου»
«Οχι άλλες μονάδες»
«Ιχθυοτροφεία-μαμούθ απειλούν τις Οινούσσες»

Γερμανία: Λέει "αντίο" στην πυρηνική ενέργεια

«Την πρόθεσή της να γίνει η πρώτη μεγάλη βιομηχανοποιημένη δύναμη που αδρανοποιεί τα πυρηνικά της εργοστάσια, εγκαταλείποντας την ατομική ενέργεια, ανακοίνωσε σήμερα η Γερμανία, με ένα σχέδιο σταδιακής κατάργησης που θα ολοκληρωθεί το 2022.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

...μακάρι η συγκεκριμένη κατάργηση να μπορούσε να ολοκληρωθεί και πριν το 2022, όμως σε κάθε περίπτωση πρόκειται για μία σημαντική και ελπιδοφόρα απόφαση της Γερμανίας που εύχομαι σύντομα να βρει πολλούς μιμητές!

Αλιευτικές δυνατότητες στα ύδατα της ΕΕ το 2012

«Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε έκθεση σχετικά με την πρόοδο που έχει επιτευχθεί στην Κοινή Αλιευτική Πολιτική τα τελευταία έτη και τις προτάσεις της σχετικά με τις αλιευτικές δυνατότητες στα ύδατα της ΕΕ το 2012. Στην έκθεση περιγράφεται το πώς προτίθεται η Επιτροπή να αξιοποιήσει τις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις για την κατάσταση των αλιευτικών αποθεμάτων ώστε να υποβάλει προτάσεις σχετικά με τα επιτρεπόμενα αλιεύματα και τις ποσοστώσεις για το επόμενο έτος. Τα πιο πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι η κατάσταση των ιχθυαποθεμάτων στα ευρωπαϊκά ύδατα σημειώνει αργή βελτίωση, ωστόσο εξακολουθούν να λείπουν επαρκή επιστημονικά στοιχεία για την πλειονότητα των αποθεμάτων, κυρίως λόγω της ανεπαρκούς κοινοποίησής τους από τα κράτη μέλη.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Ελλιπή επιστημονικά στοιχεία, έλλειψη διάθεσης από κάποια κράτη μέλη να ασχοληθούν επί της ουσίας με το θέμα της βιώσιμης αλιείας και πάνω απ' όλα έλλειψη μηχανισμών επιβολής και ελέγχου τήρησης των μέτρων που λαμβάνονται από την Επιτροπή.
Εάν δεν υπάρξει ανατροπή των δεδομένων και ειδικά του στοιχείου που αφορά στην επιβολή και έλεγχο των μέτρων διαχείρισης της αλιευτικής δραστηριότητας, τότε αναπόφευκτα η Επιτροπή θα οδηγηθεί μελλοντικά σε οριστικές απαγορεύσεις (εργαλείων, ιχθυαποθεμάτων, αλιευτικών πεδίων), προκειμένου να «σώσει» την κατάσταση που επικρατεί στην θαλάσσια πανίδα.

Μετάβαση σε μια πράσινη Ελλάδα

«Tο ΕΛΙΑΜΕΠ σε συνεργασία με την Ελληνική Εταιρία για την προστασία του περιβάλλοντος και της πολιτιστικής κληρονομίας και το Ευρωπαϊκό Κέντρο Περιβαλλοντικής Έρευνας και Κατάρτισης του Παντείου Πανεπιστημίου ανοίγουν έναν δημόσιο διάλογο στο διαδίκτυο προσκαλώντας πανεπιστημιακούς, εμπειρογνώμονες, εκπροσώπους της αυτοδιοίκησης, της κοινωνίας των πολιτών, αλλά και του επιχειρηματικού κλάδου με ειδική γνώση σε κάποια από τις πολιτικές της πράσινης ανάπτυξης να υποβάλλουν ουσιαστικές και εφαρμόσιμες προτάσεις πολιτικής. Σκοπός της πρωτοβουλίας αυτής είναι να γίνει μία γόνιμη παράθεση και ανταλλαγή θέσεων πάνω στα εξειδικευμένα ζητήματα της πράσινης ανάπτυξης.

Με βάση το σύνολο των προτάσεων που θα κατατεθούν, η επιστημονική επιτροπή που έχει συσταθεί θα επιδιώξει να συγκεντρώσει τις προτεινόμενες πολιτικές και τεχνολογικές προτεραιότητες για την Ελλάδα και να κωδικοποιήσει τους βασικούς τρόπους υλοποίησης τους σε μια Έκθεση. Η Εκθεση θα αποσταλεί στους καθ’ύλη αρμόδιους και άμεσα εμπλεκόμενους φορείς στοχεύοντας :

• (1) να συμβάλλει στο χτίσιμο ενός μεσοπρόθεσμου σχεδιασμού,
• (2) να διευκολύνει το διοικητικό συντονισμό και τις δια-θεσμικές συνεργασίες και
• (3) να προτείνει νέα, εύχρηστα και αποτελεσματικά εργαλεία πολιτικής.

Θα οργανωθεί και μια υποστηρικτική εκδήλωση για την παρουσίαση των βασικών πορισμάτων.» (http://www.diavouleusi.eliamep.gr/)

Στην προαναφερόμενη ιστοσελίδα μπορούμε να καταθέσουμε και τις δικές μας απόψεις ή ενδεχομένως και προτάσεις, αναφορικά με τους κατωτέρω τομείς πολιτικής που μας κεντρίζουν περισσότερο το ενδιαφέρον:

• Ενέργεια,
• Γεωργία, αλιεία, εξορύξεις,
• Επιχειρηματικότητα
• οικιστική πολιτική,
• πολιτική μεταφορών,
• δασική πολιτική, ύδατα και παράκτιες περιοχές

Όποιος ενδιαφέρεται έστω και λίγο για θέματα περιβαλλοντικής πολιτικής σίγουρα δεν πρόκειται να χάσει τον χρόνο του κάνοντας μια επίσκεψη στην συγκεκριμένη ιστοσελίδα.

Θάβουμε τα περισσότερα απόβλητα στην Ευρώπη

«Πάψτε να θάβετε τα απορρίμματά σας. Είναι μια σημαντική πηγή παραγωγής ενέργειας». Με την προτροπή αυτή έκανε τον επίλογο στη χθεσινή ημερίδα για την ανακύκλωση του υπουργείου Περιβάλλοντος ο κ. Χούλιο Γκαρσία, επικεφαλής του τμήματος περιβάλλοντος της Ε.Ε.

Εκείνο μάλιστα που κατέστησε σαφές είναι ότι η χώρα μας εμφανίζει τα χειρότερα ποσοστά ανακύκλωσης, καθώς βρίσκεται έως 5 ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερα από τον μέσο όρο της Ευρώπης. Στην Ελλάδα ακόμη θάβεται το 82% των απορριμμάτων μας, όταν στην Ολλανδία το αντίστοιχο νούμερο δεν υπερβαίνει το 4%.»(Βλ. σχετικό άρθρο..).

Δυστυχώς πρόκειται για θέματα για τα οποία θα έπρεπε να είχαν προηγηθεί εδώ και πολλά χρόνια οι απαραίτητοι σχεδιασμοί και μελέτες και σήμερα πλέον να μιλάμε για έτοιμα έργα ή τουλάχιστον έργα που βρίσκονται στο στάδιο της αποπεράτωσης και αναμένεται να τεθούν σύντομα σε λειτουργία.
Για ακόμη μία φορά σε θέματα περιβάλλοντος μου δημιουργείται η εντύπωση ότι την ίδια στιγμή που κάποιοι άλλοι κυκλοφορούν σε σύγχρονο οδικό δίκτυο με αερογέφυρες, εμείς βρισκόμαστε ακόμα στο στάδιο της διάνοιξης αγροτικών δρόμων.

Είσαι σίγουρος ότι θες να τα πετάξεις...;

Την επόμενη φορά που θα κάνουμε την κίνηση να πετάξουμε κάτι στην θάλασσα ας έχουμε υπόψη μας το παρακάτω:

Οι Μηχανότρατες στο 1,5 ν.μ. αλλά...

Όπως είχε υποσχεθεί ο Κος Διαμαντίδης επιτέλους δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 776 B/06-05-11 η Υπουργική απόφαση που συμμορφούμενη(!) προς τον Καν. (ΕΚ) 1967/2006 ορίζει ότι οι Μηχανότρατες δεν θα μπορούν πλέον να αλιεύουν σε απόσταση μικρότερη του 1,5 ν.μ. από τις ακτές αντί του 1 ν.μ. που ίσχυε μέχρι πρόσφατα.
Ενδεχομένως η συγκεκριμένη απόφαση να προκαλέσει ικανοποίηση στους κύκλους των παράκτιων επαγγελματιών ψαράδων και αρκετών οικολογικών οργανώσεων, αλλά...
Οι φόβοι που είχα εκφράσει στην από 19/11/2010 ανάρτησή μου, ότι κατά την έκδοση της Υ.Α. ενδεχομένως να υπάρξουν παρεκκλίσεις από τον Καν. (ΕΚ) προς όφελος των Μηχανοτρατών, δυστυχώς επαληθεύθηκαν και ίσως με χειρότερο τρόπο από ότι θα περίμενα. Η Υ.Α. εξαιρεί από την εφαρμογή του μέτρου για την ελάχιστη απόσταση του 1,5 ν.μ. αρκετές περιοχές της χώρας, μεταξύ των οποίων και την Λέσβο. Με δεδομένη την ιδιαιτερότητα της γεωγραφικής θέσης της Λέσβου σε σχέση με τα Τουρκικά παράλια, λαμβάνοντας υπόψη τα στοιχεία της Λεσβιακής υφαλοκρηπίδας, αλλά και γνωρίζοντας (προσωπικά) τις απόψεις αρκετών εκ των ιδιοκτητών Μηχανοτρατών, φανταζόμουν ότι από την Λέσβο θα εξαιρούνταν μόνο η Ανατολική και ίσως ένα τμήμα της Βόρειας πλευράς του νησιού και συγκεκριμένα η θαλάσσια περιοχή που εκτείνεται από την Μήθυμνα μέχρι την Άκρα Αγριελιά.
Δυστυχώς όμως υποθέσεις με την «μικροπολιτική» δεν μπορείς να κάνεις! Για άλλη μία φορά η χώρα μας εμφανίζεται κατώτερη των περιστάσεων στον τομέα της αλιευτικής πολιτικής και μάλιστα σε μία περίοδο όπου η κατάσταση πολλών ειδών της θαλάσσιας πανίδας «χτυπάει» κόκκινο.
Κρίμα!

Πρωτοβουλία της Κομισιόν για τη ρύπανση της Μεσογείου με πλαστικά

«Μετά από πρωτοβουλία των Επιτρόπων Janez Potočnik, αρμόδιου για το Περιβάλλον, και Μαρίας Δαμανάκη, αρμόδιας για τις Θαλάσσιες Υποθέσεις και την Αλιεία, πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή ενημερωτική συνάντηση με θέμα τη ρύπανση της Μεσογείου από πλαστικά και άλλα απορρίμματα στο Γραφείο Ενημέρωσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Διαβάζω στο άρθρο ότι «στη συνάντηση αυτή αναγνωρίστηκε ότι η πλημμελής διαχείριση των απορριμμάτων στη στεριά και η έλλειψη περιβαλλοντικά υπεύθυνης συμπεριφοράς αποτελούν τους σημαντικότερους παράγοντες που ευθύνονται για την όξυνση του προβλήματος αυτού.» Μα αυτή είναι η ουσία του προβλήματος. Αλλάζουμε εμείς νοοτροπία και συμπεριφορά, αλλάζουν και οι πολιτικοί τον τρόπο άσκησης περιβαλλοντικής πολιτικής και βλέπουμε θετικά αποτελέσματα. Ειδικά δε στον τομέα της πολιτικής δίνω ιδιαίτερη βάση στην παιδεία και περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση των πολιτών. Πρώτα ξεκινάς από την περιβαλλοντική εκπαίδευση και μετά τοποθετείς κάδους ανακύκλωσης! Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση απλώς θα αναλωνόμαστε σε συζητήσεις και διαβουλεύσεις για το τι ενδεχομένως μπορούμε να αλλάξουμε και πως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα. Κάτι τέτοιο απλώς οδηγεί στην λήψη προσωρινών ημίμετρων, τα οποία μετά από λίγο χρονικό διάστημα αποδεικνύονται λίγα ή αναποτελεσματικά.

thalassa-project.gr

Μία όμορφη ιστοσελίδα που αφορά στο πρόγραμμα ''Θάλασσα'' το οποίο «αποτελεί την πρώτη ολοκληρωμένη προσπάθεια ευαισθητοποίησης, περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και ενεργής εμπλοκής του κοινού για την προστασία των θαλάσσιων θηλαστικών (φάλαινες, δελφίνια, φυσητήρες και φώκιες) που φιλοξενούνται στις ελληνικές θάλασσες.»
Μια πολύ καλή ευκαιρία να ενημερωθούν και ευαισθητοποιηθούν όσοι δεν γνωρίζουν, αλλά επίσης να ανανεώσουν τις γνώσεις τους και αυτοί που ήδη ξέρουν!

Επιδότηση σε ψαράδες πλαστικών

«Το ευρωπαϊκό πρόγραµµα έχει στόχο να εξασφαλίσει ένα σταθερό εισόδηµα σε άνεργους (και όχι µόνο) ψαράδες, δίνοντάς τους το κίνητρο να «αλιεύουν» τα κάθε λογής απορρίµµατα που βρίσκονται διάσπαρτα στη Μεσόγειο

Ανάσα στο οικοσύστηµα της Μεσογείου αναµένεται να δώσει το νέο ευρωπαϊκό πρόγραµµα που θα επιδοτεί τους ψαράδες για να αλιεύουν... πλαστικά σκουπίδια από τις θάλασσες αντί για ψάρια. Το πρόγραµµα που εισηγήθηκε η επίτροπος Αλιείας Μαρία Δαµανάκη, και το οποίο παρουσίασε πρόσφατα στην ελληνική Βουλή, θα ανακοινωθεί επισήµως στις Βρυξέλλες εντός του µήνα. Βασικός στόχος του προγράµµατος είναι να εξασφαλίσει ένα σταθερό εισόδηµα σε άνεργους (και όχι µόνο) ψαράδες, δίνοντάς τους το κίνητρο να «αλιεύουν» τα κάθε λογής απορρίµµατα που βρίσκονται διάσπαρτα στη Μεσόγειο, στις ατλαντικές ακτές της Ιβηρικής αλλά στις βόρειες θάλασσες της Ευρώπης.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).


Η ανακύκλωση «χτυπά» την πόρτα της επαγγελματικής αλιείας. Κατά την άποψή μου πρόκειται για μια πολλή καλή κίνηση της Κας Δαμανάκη που εύχομαι να βρει θετική ανταπόκριση. Λαμβάνοντας υπόψη ότι τα απορρίμματα που βρίσκονται στο θαλάσσιο περιβάλλον αποτελούν σοβαρή απειλή για κάθε είδους οργανισμό που ζει στο υγρό στοιχείο, αλλά δια μέσου της τροφικής αλυσίδας και για εμάς τους ίδιους, μπορεί κάποιος να αντιληφθεί την σπουδαιότητα ενός τέτοιου προγράμματος. Επίσης το ζήτημα της αισθητικής ρύπανσης των ακτών, από τα σκουπίδια που ξεβράζονται σε αυτές κατά καιρούς, σαφέστατα δεν μπορεί να αφήσει κανέναν αδιάφορο και ειδικά όσους απασχολούνται στην τουριστική οικονομία.
Τέλος όσον αφορά στους ίδιους τους αλιείς και με δεδομένη την κρίση που περνάει η παράκτια αλιεία, νομίζω ότι μία εναλλακτική πηγή εισοδήματος - η οποία παρεμπιπτόντως δεν τους απομακρύνει από την θάλασσα - μόνο ως θετικό γεγονός θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί.

Οικοσοσιαλισμός ή βαρβαρότητα

«Οικοσοσιαλισμός ή βαρβαρότητα μπορεί να είναι σήμερα το πρόταγμα ενός απελευθερωτικού κινήματος για την κοινωνία και τη φύση για να σωθεί ο πλανήτης μας, πιστεύει ο Γάλλος φιλόσοφος Σερζ Λατούς, ταυτόχρονα με την ανάπτυξη ενός μοντέλου οικολογικής επιστήμης και συμβιωτικής τεχνολογίας στο πλαίσιο της αποανάπτυξης.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Ένα άρθρο της Ελευθεροτυπίας που δίνει αρκετή τροφή για σκέψη και το κυριότερο, αναδεικνύει μερικές αλήθειες που δεν μπορούμε να παραβλέψουμε.
Δύο από τα αρκετά ενδιαφέροντα σημεία του άρθρου είναι τα ακόλουθα:

1.«Μετά τον 17ο αιώνα στην Αγγλία και τη Γαλλία άφησαν τον άνθρωπο να αναπτυχθεί με βάση την ελευθερία των παθών και φτάσαμε έτσι στην πλεονεξία.

Με βάση την άποψη του Ανταμ Σμιθ, στην ελεύθερη οικονομία δεν ήθελαν να έχουν μόνο ένα καλό γεύμα αλλά και κάτι παραπάνω με την έννοια των εγωιστικών παθών, το κέρδος. Υποστήριζαν ο Ντεκάρτ και ο Μπέικον πως το μεγαλύτερο κέρδος θα έφερνε το μεγαλύτερο καλό. Μάλιστα ο Μπέικον έλεγε να χρησιμοποιήσουμε τη φύση ως πόρνη για να πάρουμε όσα περισσότερα μπορούμε.

Η σύγχρονη οικονομία της απληστίας βασίζεται πάνω σε αυτό και έχει την άποψη ότι είναι καλό να κυριαρχήσουμε, να σκοτώσουμε κ.λπ.»
2. «Επομένως δεν καταλαβαίνουμε αυτό που καταλαβαίνει ένα μικρό παιδί, πως ο πλανήτης είναι περιορισμένος και η απεριόριστη ανάπτυξη θα οδηγήσει σε ρήξη. Πρέπει να βρούμε την έννοια του μέτρου στην κοινωνία και στη σχέση μας με τη φύση. Η βασική φιλοσοφική θέση μπορεί να εκφραστεί με τη διατύπωση του Μαχάτμα Γκάντι, «Ο κόσμος είναι αρκετά μεγάλος για να ικανοποιήσει όλους, αλλά είναι αρκετά μικρός για την απληστία των λίγων».

...και αφού ασελγήσαμε πάνω στην «πόρνη» βγάζοντας τα απωθημένα μας και αφού εκείνη εξέφρασε την αντίδρασή της με ποικίλους τρόπους, αποφασίσαμε(;) ότι πρέπει να αλλάξουμε στάση. Κρίναμε (όχι όλοι βεβαίως), ότι έπρεπε από τον ωμό «βιασμό», να περάσουμε σε πιο γλυκές ερωτικές πράξεις (ανακύκλωση, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, κ.λ.π.) που θα ικανοποιούν αμφότερες πλευρές. Τον αν θα πετύχουμε τον στόχο μας μόνο ο χρόνος θα το δείξει, αλλά σε κάθε περίπτωση ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουμε είναι μονόδρομος. Εάν δεν τον διασχίσουμε και αποφασίσουμε να σταματήσουμε ή να κινηθούμε αντίθετα προς αυτόν τότε κινδυνεύουμε να γίνουμε εμείς το αντικείμενο του βιασμού και έχω την αίσθηση ότι θα πονέσουμε πολύ περισσότερο από το μέχρι σήμερα θύμα μας!

«Ανίκανη» η πράσινη ανάπτυξη να μας σώσει από την ηχορύπανση

«Η ηχορύπανση αποτελεί τη δεύτερη σοβαρότερη ρύπανση μετά την ατμοσφαιρική. Η Ελλάδα δεν έχει αναγνωρίσει ακόμα τον θόρυβο ως πρόβλημα, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Ακόμα και στην νεοεισαχθείσα στην Ελλάδα "πράσινη ανάπτυξη", το ζήτημα του θορύβου δεν περιλαμβάνεται. Αυτά προέκυψαν στην ημερίδα που διοργάνωσαν το ΙΕΜΑ (Ινστιτούτο Έρευνας και Ακουστικής) και το ΕΛΙΝΑ (Ελληνικό Ινστιτούτο Ακουστικής) με τίτλο "Θόρυβος: ένα πρόβλημα που χρειάζεται λύσεις".» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Εδώ μόλις που έχουμε αρχίσει να πραγματοποιούμε δειλά-δειλά τα πρώτα σταθερά βήματα στο μονοπάτι της ανακύκλωσης. Εάν λάβουμε υπόψη μας ότι ως λαός είμαστε συνυφασμένος με την ηχορύπανση, τότε σ' αυτό τον τομέα ο δρόμος είναι ακόμα πιο μακρύς...

Σήμα κινδύνου για τη βιοποικιλότητα από την Ε.Ε.

«Μια νέα στρατηγική για την προστασία και τη βελτίωση της βιοποικιλότητας στην Ευρώπη μέχρι το 2020, παρουσίασε σήμερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ως επακόλουθο των δεσμεύσεων που ανέλαβε η Ευρωπαϊκή Ένωση στη Ναγκόγια της Ιαπωνίας, τον Οκτώβριο του 2010. Στην Ευρώπη, το 25% των ζωικών ειδών κινδυνεύει με εξαφάνιση, ενώ το 88% των αλιευτικών αποθεμάτων υφίσταται υπερεκμετάλλευση.»(Βλ. σχετικό άρθρο..).

Από το παραπάνω άρθρο θα σταθώ ιδιαίτερα σε ένα τμήμα της συνέντευξης τύπου του Κου Ποτότσνικ, το οποίο αποτελεί κατά βάση και την ουσία του συγκεκριμένου θέματος:

«Είμαστε στοιχείο της βιοποικιλότητας, αλλά εξαρτώμεθα επίσης από αυτήν για τροφή, καθαρό νερό και καθαρό αέρα καθώς και για ένα σταθερό κλίμα. Πρόκειται για το φυσικό μας κεφάλαιο που το ξοδεύουμε πάρα πολύ γρήγορα - και όλοι γνωρίζουμε τι συμβαίνει όταν έχουμε δανειστεί πάνω από τις δυνατότητές μας.»

Έχοντας ως κριτήριο συγκεκριμένες συμπεριφορές (δράσεις) που παρατηρώ εδώ και πολλά χρόνια, αναρωτιέμαι εάν και κατά πόσο είμαστε συνειδητοποιημένοι αναφορικά με την θέση που κατέχουμε ως όντα μέσα στο φυσικό περιβάλλον αλλά και τα κριτήρια που πρέπει να χαρακτηρίζουν την γενικότερη στάση και λειτουργία μας εντός αυτού.
Η λογική που θέλει πολλούς από εμάς να το αντιμετωπίζουμε ως μια τεράστια «χαβούζα» από την οποία αντλούμε ανεξέλεγκτα πόρους και στην οποία απορρίπτουμε ότι μας είναι άχρηστο - λες και μένουμε σε άλλον πλανήτη - σαφέστατα και δεν μπορεί να συνεχίζεται επ' άπειρο.
Η αλλαγή στάσης και συμπεριφοράς πρέπει να γίνει συνείδηση και να ξεκινήσει από εμάς τους ίδιους. Καμία κρατική εξουσία και κανένας νόμος δεν αρκεί από μόνος του για την ανατροπή των δεδομένων, αφού έχει αποδειχθεί περίτρανα ότι η ξεροκεφαλιά και η αδιαφορία είναι πολλές φορές ισχυρότερες και από τους ίδιους τους θεσμούς!

Ένας μήνας είναι θα περάσει...!

Ο τίτλος είναι αφιερωμένος αποκλειστικά στους φίλους ερασιτέχνες αλιείς που ψαρεύουν με ψαροντούφεκο και παραγάδια. Ο Μάιος είναι ο μοναδικός μήνας του χρόνου κατά την διάρκεια του οποίου απαγορεύεται η ερασιτεχνική αλιεία με τα προαναφερόμενα εργαλεία. Το εάν η συγκεκριμένη απαγόρευση είναι άδικη ή όχι δεν πρόκειται να το σχολιάσω, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν βλάπτει την θαλάσσια πανίδα. Με δεδομένη μάλιστα την αύξηση του αριθμού των ερασιτεχνών κατά την διάρκεια των τελευταίων ετών, αλλά και με κριτήριο την βελτίωση της ποιότητας του εξοπλισμού που χρησιμοποιούν, θα έλεγα ότι χρειάζονται και επιπλέον περιορισμοί ως προς τις χρονικές περιόδους αλιείας, χρησιμοποιούμενα εργαλεία, τα είδη και τις ποσότητες αλιευμάτων που αλιεύονται, προκειμένου να υπάρξει μείωση της πίεσης που ασκείται στα αλιευτικά πεδία. Δεν είναι λίγοι αυτοί που εκμεταλλευόμενοι νομοθετικά κενά και την έλλειψη ελέγχου από τις αρμόδιες αρχές, φροντίζουν για την άσκηση της μεγαλύτερης δυνατής αλιευτικής πίεσης σε συγκεκριμένα πεδία και είδη αλιευμάτων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στο νησί της Λέσβου είναι η πίεση που ασκείται στο ύφαλο Λάμνα σε σταθερές χρονικές περιόδους που έχει ως στόχο συγκεκριμένα είδη αλιευμάτων (σκαθάρια, συναγρίδες, μαγιάτικα). Άνθρωποι με μακροχρόνια επαφή με την αλιεία νομίζω ότι θα έχουν παρατηρήσει την μείωση του αριθμού, τους μεγέθους, αλλά και την αλλαγή συνηθειών σε ψάρια που αποτελούν στόχους για τους ερασιτέχνες, χωρίς βεβαίως αυτό να σημαίνει ότι έχουν και την αποκλειστική ευθύνη για αυτό το γεγονός.
Για το συγκεκριμένο θέμα μπορούν να γραφτούν άπειρες γραμμές και να υπάρξουν ποικίλες απόψεις. Η ουσία είναι πάντως ότι εάν θέλουμε να χαιρόμαστε την θάλασσα και την πανίδα της σε βάθος χρόνου, οφείλουμε σε κάθε περίπτωση να επιδεικνύουμε τον ελάχιστο δυνατό σεβασμό όταν ερχόμαστε σε επαφή μαζί της.
Τώρα όσον αφορά στον Μάιο, νομίζω ότι οι εναλλακτικές, αφενός της ελεύθερης κατάδυσης - που μπορεί άνετα να συνδυαστεί με υποβρύχια φωτογραφία και αναζήτηση νέων τόπων - και αφετέρου της καθετής και της συρτής, μπορούν πολύ εύκολα να μας κρατήσουν κοντά στις χαρές της θάλασσας.
Όποιος δεν μπορεί να σεβαστεί την εν λόγω απαγόρευση, νομίζω απλώς ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων που δεν σέβονται γενικότερα το θαλάσσιο περιβάλλον και κατ' επέκταση τους συμπολίτες τους!

«Οχι» στα πυρηνικά εργοστάσια ψηφίζουν οι Τούρκοι

«Η πλειοψηφία των Τούρκων (64%) αντιτίθεται στο πρόγραμμα της κυβέρνησης για την κατασκευή πυρηνικών εργοστασίων εκτιμώντας ότι η Τουρκία δεν είναι έτοιμη να δεχτεί πυρηνική τεχνολογία, σύμφωνα με δημοσκόπηση που δημοσίευσε η εφημερίδα Χουριέτ.

Μόνο το 6,6% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι η πυρηνική τεχνολογία για μη στρατιωτική χρήση θα ωφελήσει τη χώρα, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της εταιρίας A&G που διεξήχθη για λογαριασμό της Greenpeace στις αρχές Απριλίου σε εθνικό αντιπροσωπευτικό δείγμα 2.469 ατόμων ηλικίας 18 ετών και άνω.» (Βλ.σχετικό άρθρο..).

Το ποσοστό είναι ιδιαίτερα υψηλό, αλλά με δεδομένη την εμπλοκή της Ρωσίας στο συγκεκριμένο project, δεν είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος για το κατά πόσο θα πειστεί η Τουρκική κυβέρνηση να κάνει πίσω όσον αφορά στην κατασκευή του πυρηνικού αντιδραστήρα στο Ακουγιού.