Σε μια δεκαετία συνολικά ορατές οι συνέπειες από τη διαρροή στον Κόλπο του Μεξικού

«Οι καταστροφικές συνέπειες της διαρροής πετρελαίου στον Κόλπο του Μεξικού ενδέχεται να μην γίνουν ορατές προτού περάσει μια δεκαετία από το περιστατικό.Υποβρύχιες μελέτες έδειξαν ότι υπάρχει στρώμα πάχους δέκα εκατοστών σχηματισμένο από τα κουφάρια νεκρών ζώων και πετρελαίου και ότι η αφαίρεση αυτών των ζώων από τη διατροφική αλυσίδα θα επηρεάσει εν καιρώ τα είδη που σχετίζονται με την αλιεία.»(Βλ. σχετικό άρθρο..).

Μα το ουσιώδες πρόβλημα με τέτοιου είδους περιβαλλοντικές καταστροφές είναι οι μακροχρόνιες συνέπειες στο φυσικό περιβάλλον που έμμεσα ή άμεσα επηρεάζουν ένα σημαντικό κομμάτι της οικονομίας της ευρύτερης περιοχής που έχει πληγεί. Αυτό που με εκνευρίζει αφάνταστα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ο κυνισμός με τον οποίο αντιμετωπίζουν το όλο θέμα οι υπαίτιοι της ρύπανσης, θεωρώντας ότι με μία «δυνατή» αποζημίωση θα κλείσουν όλες οι πληγές που προκλήθηκαν και η περιοχή θα επανέλθει στην προηγούμενη κατάστασή της. Η αποζημίωση επί της ουσίας αποκαθιστά ένα μόνο μέρος της ζημιάς - αυτό έχει διαπιστωθεί σε βάθος χρόνου από πολλά ζημιογόνα περιστατικά θαλάσσιας ρύπανσης που έχουν συμβεί ανά τον κόσμο - αλλά ταυτόχρονα κλείνει πολλά περισσότερα στόματα διαμαρτυρίας (αντίδρασης), κατά των υπαιτίων...!