Μήλος, Σαντορίνη υπό προστασία

«Δύο θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές στις Κυκλάδες, με σκοπό την ανάκαμψη της ιχθυοπανίδας, σχεδιάζει σε συνεργασία με Γάλλους επιστήμονες και ντόπιους αλιείς η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου. Αντιπροσωπεία Κυκλαδιτών που συναντήθηκε με τον Πιερ-Ιβ Κουστό, γιο του μεγάλου ωκεανογράφου και εξερευνητή, υποστήριξε τη διενέργεια επιστημονικής έρευνας στη θαλάσσια περιοχή του κόλπου της Μήλου, με προοπτική τη δημιουργία θαλάσσιας προστατευόμενης περιοχής. Σύμφωνα με τους Γάλλους εκπροσώπους, έχουν ήδη προηγηθεί συναντήσεις με εκπροσώπους των τοπικών φορέων και ειδικά των αλιέων του νησιού, οι οποίοι φαίνεται να βλέπουν θετικά τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία.»(Βλ. σχετικό άρθρο..).

Σήμερα, για μία ακόμη φορά φέτος άκουσα τα παράπονα των ψαράδων του κόλπου Καλλονής για την «δραματική» μείωση της αλιευτικής τους παραγωγής, καθώς και ότι εάν φέτος δεν υπήρχαν τα όστρακα για να τους δώσουν ένα αξιοπρεπές μεροκάματο, θα αντιμετώπιζαν σοβαρό πρόβλημα βιωσιμότητας! Παρόλο που κάποιοι εξ αυτών υπερβάλουν εκ φύσεως, δεν έχω κανένα λόγο να μην τους πιστέψω, ειδικά εάν λάβω υπόψη μου την πολυάριθμη - τουλάχιστον φέτος - συμμετοχή αλιευτικών σκαφών στην οστρακαλιεία. Αντίστοιχα παράπονα έχω εισπράξει και από άλλα μέρη του νησιού, ενώ δεν είναι λίγες οι φωνές που μιλούν για την ανάγκη λήψης μέτρων προστασίας της θάλασσας ώστε να υπάρξει ανάκαμψη στα αλιευτικά αποθέματα.
Πιστεύω ότι την λύση την έχουν οι ίδιοι στα χέρια τους. Επί σειρά πολλών ετών «ασκούσαν πιέσεις»* (βλ. πολιτικά πρόσωπα, Λιμενικές Αρχές κ.λ.π.), προς «όφελος» της αλιευτικής τους παραγωγής, μέσω της παρέκκλισης, παράκαμψης ή παγώματος της ισχύουσας εθνικής και κοινοτικής νομοθεσίας. Τώρα απλά οφείλουν να πιέσουν προς την κατεύθυνση λήψης μέτρων προστασίας των θαλασσίων οργανισμών και κατ' επέκταση του επαγγέλματός τους.
Εάν διαβάσει κάποιος το άρθρο της Ελευθεροτυπίας και κάνει μια επίσκεψη στο google earth θα διαπιστώσει ότι η έκταση της περιοχής που προτείνεται να οριστεί ως προστατευόμενη στην Σαντορίνη είναι σχετικά μικρή και εντός λογικών πλαισίων αναλογικά με το μέγεθος του συγκεκριμένου νησιού. Αυτό σημαίνει ότι οι αλιείς δεν στερούνται μεγάλης θαλάσσιας έκτασης από την περιοχή δραστηριοποίησής τους, ενώ θα μπορέσουν μέσα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα να γευτούν και τα οφέλη που θα τους αποφέρει η προστατευθείσα περιοχή. Νομίζω ότι οι συνθήκες είναι πλέον αρκετά ώριμες ώστε ανάλογες κινήσεις να πραγματοποιηθούν και σε άλλες περιοχές της χώρας, ειδικά σε αυτές που υπάρχουν ιδιαίτερης οικολογικής σημασίας οικοσυστήματα, όπως π.χ. ο κόλπος Καλλονής Λέσβου.

*Ακόμα και τώρα το κάνουν!

Ενρίκ Σάλα: Ματιές σε έναν παρθένο ωκεανό

Το παραπάνω βίντεο αναρτήθηκε στο spearfishingforum δίνοντας αφορμή για το ξεκίνημα μιας κουβέντας πάνω σε θέματα διαχείρισης θαλασσίου περιβάλλοντος, θαλασσίων πάρκων κ.λ.π. Ενδεχομένως κάποιοι να συμφωνούν απολύτως, άλλοι λιγότερο και υπάρχουν και εκείνοι που διαφωνούν με το περιεχόμενο της παρουσίασης του Σάλα. Εγώ προσωπικά έχοντας ως δεδομένο την επαγγελματική μου εμπειρία στο κομμάτι της αλιείας και την πολυετή ερασιτεχνική ενασχόλησή μου με την υποβρύχια αλιεία μπορώ - έως ένα βαθμό - να αντιληφθώ και να αξιολογήσω την επιχειρηματολογία του Σάλα για την αναγκαιότητα λήψης μέτρων προστασίας της θαλάσσιας πανίδας.
Εκείνο που δυσκολεύομαι όμως να κατανοήσω σε κάθε περίπτωση, είναι η νοοτροπία που έχουμε ως λαός, φτάνοντας πολλές φορές στα όρια του απόλυτου «μηδενισμού» θεμάτων με τα οποία είμαστε αντίθετοι ή μας ξεβολεύουν από την καθημερινότητά μας.
Δεν ξέρω εάν τα θαλάσσια πάρκα, καταφύγια, ζώνες προστασίας ή όπως αλλιώς θέλουν να ονομάσουν τις προστατευόμενες περιοχές αλιείας οι διάφοροι φορείς (κυβερνητικοί ή μη κυβερνητικοί), μπορούν να λειτουργήσουν και να αποδώσουν σε μια χώρα όπως την Ελλάδα, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι στην κατάσταση που έχει περιέλθει η θαλάσσια πανίδα της χώρας μας πρέπει να ληφθούν μέτρα για την προστασία των θαλάσσιων οργανισμών, ειδικά των παράλιων που δέχονται και την μεγαλύτερη αλιευτική πίεση. Αυτό δεν είναι κάτι που προτείνεται μόνο από ομάδες επιστημόνων αλλά πλέον είναι και απαίτηση πολλών αλιέων (επαγγελματιών και ερασιτεχνών), που βλέπουν την νοητή καμπύλη της αλιευτικής τους παραγωγής να έχει φθίνουσα πορεία κατά την διάρκεια των τελευταίων ετών.
Χαρακτηριστικό μιας δημοκρατικής κοινωνίας είναι η ελευθερία λόγου και έκφρασης. Στην Ελλάδα αυτή την ελευθερία την έχουμε παρεξηγήσει με αποτέλεσμα να θεωρούμε ότι η «ξερολίαση» και η θρασύτητα στον λόγο αποτελεί δικαίωμα και ελευθερία έκφρασης. Χάριν αυτής της παρεξηγήσεως πολύ εύκολα αυτοχριζόμαστε «επιστήμονες», έχοντας άποψη για τα πάντα (από το πως μπορεί να σωθεί η οικονομία της χώρας μέχρι και την κατάσταση του βένθους στην επιπελαγική ζώνη).
Ενδεχομένως να μην χρειάζεται κάποιος να είναι ιδιοφυία για να αντιληφθεί ότι η ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση θαλάσσιων οργανισμών είναι καταστροφική. Όμως, την μελέτη και αξιολόγηση αυτής της κατάστασης, καθώς και την κατάθεση προτάσεων για την λήψη μέτρων ανατροπής μιας αρνητικά διαμορφωμένης κατάστασης θα κληθούν να τις κάνουν γνώστες του αντικειμένου (άνθρωποι με κατάλληλο γνωστικό υπόβαθρο και ερευνητική εμπειρία). Σε αντίθετη περίπτωση και από την στιγμή που θεωρούμε τους εαυτούς μας ειδικούς επί παντός επιστητού, μπορούμε να προτείνουμε την κατάργηση των κάθε λογής πανεπιστημιακών και ερευνητικών ιδρυμάτων και να καταθέτει ο καθένας μας την δική του άποψη και εμπειρία, με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται...

Νέες περιοχές στο δίκτυο Natura 2000

«Η βιοποικιλότητα -ο περιορισμένος πόρος που συνιστά την ποικιλία ζωής στη Γη- διέρχεται κρίση. Σημειώνεται απώλεια ειδών με άνευ προηγουμένου ρυθμό συνεπεία των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, με μη αναστρέψιμες επιπτώσεις για το μέλλον μας. Η Ευρωπαϊκή Ενωση προσπαθεί να ανακόψει την εξέλιξη αυτή και πρόσφατα έθεσε για τον εαυτό της έναν νέο στόχο αναστολής της απώλειας βιοποικιλότητας στην Ευρώπη έως το 2020, με την προστασία υπηρεσιών οικοσυστήματος, όπως η επικονίαση (και με την αποκατάσταση των υπηρεσιών αυτών όπου έχουν υποβαθμιστεί), και με την αύξηση της συμβολής της Ε.Ε. στην αποτροπή της απώλειας βιοποικιλότητας στον πλανήτη. Το Natura 2000 αποτελεί ένα εργαλείο καίριας σημασίας για την επίτευξη του εν λόγω στόχου.» (Βλ.σχετικό άρθρο..).

Δεν έχει κανένα απολύτως νόημα να αυξάνονται συνεχώς οι χερσαίες και υδάτινες εκτάσεις του δικτύου Natura χωρίς να υπάρχει αντίστοιχη πρόβλεψη για τον τρόπο αστυνόμευσης και διαχείρισής τους. Ήδη στην χώρα μας υπάρχουν αρκετά τετραγωνικά χιλιόμετρα προστατευμένων περιοχών, αλλά επί της ουσίας ποιος τις προστατεύει και από τι; Ας πούμε ότι ορίζουμε ακόμα μερικά τετραγωνικά χιλιόμετρα προστατευμένων περιοχών θέτοντας περιορισμούς και απαγορεύσεις σε συγκεκριμένες ανθρώπινες δραστηριότητες. Αλήθεια πιστεύει κανείς ότι ειδικά στην Ελλάδα υπάρχει περίπτωση να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα για την προστασία της βιοποικιλότητας; Είναι κάτι αντίστοιχο με την πολυνομία που υπάρχει στην χώρα μας. Έχουμε φτάσει στο σημείο να έχουμε τόσους πολλούς νόμους και τόσες απαγορεύσεις - πολλές εκ των οποίων είναι άνευ ουσίας - που τελικά είναι αδύνατον να εφαρμοστούν. Ο ανεξέλεγκτος βομβαρδισμός με περιορισμούς στην ανθρώπινη δραστηριότητα δεν φέρνει πάντα το επιθυμητό αποτέλεσμα, γιατί τις περισσότερες φορές επιφέρει ένα αίσθημα περιορισμού ελευθεριών και ατομικών δικαιωμάτων, οδηγώντας πολλές φορές σε πράξεις αντίδρασης.
Αλήθεια εκεί στην ΕΕ έχουν σκεφτεί ποτέ ότι εάν οι προστατευόμενες περιοχές ήταν μικρότερες θα ήταν πολύ πιο εύκολο να θεσπιστεί ένα πλάνο διαχείρισης, αστυνόμευσης και εν τέλει προστασίας τους, που είναι και το ζητούμενο;

Αρχιπέλαγος και Πανεπιστήμιο Αιγαίου ενώνουν τις δυνάμεις τους

«Σημαντική εξέλιξη για το μέλλον της περιβαλλοντικής έρευνας και της διεπιστημονικής συνεργασίας στο Αιγαίο αποτελεί η εδραίωση της συνεργασίας ανάμεσα στο ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ, Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας και το ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ. Έπειτα από πολύμηνη προεργασία υπογράφτηκε στις αρχές Νοεμβρίου, και εγκρίθηκε από τη Σύγκλητο του Πανεπιστημίου και από το ΔΣ του Αρχιπελάγους, συμφωνία μεταξύ των δύο φορέων, η οποία αναμένεται να συμβάλλει σημαντικά στην ανάδειξη παγκοσμίως της μοναδικής βιοποικιλότητας του Αιγαίου και να αποτελέσει σημαντικό μοχλό ανάπτυξης για τις νησιωτικές μας κοινωνίες.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Σίγουρα πρόκειται για μια πολύ ιδιαίτερη συνεργασία που λογικά αναμένεται να δώσει πνοή και να ενισχύσει το επίπεδο της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και έρευνας στη χώρα μας. Πάντως για να είμαι ειλικρινής και λαμβάνοντας υπόψη την μέχρι σήμερα - πιστεύω επιτυχημένη - ερευνητική δραστηριότητα του Αρχιπελάγους, το μεγάλο δίκτυο συνεργασιών που έχει με Πανεπιστημιακά ιδρύματα Ευρώπης και Αμερικής, την γενικότερη κρίση που περνά η τριτοβάθμια εκπαίδευση στην χώρα μας, αλλά και το γεγονός ότι η πανεπιστημιακή ερευνητική δραστηριότητα πάσχει οργανωτικά και βασίζεται περισσότερο στο μεράκι κάποιων μεμονωμένων εκπαιδευτικών και φοιτητών, νομίζω ότι περισσότερο ευνοημένο από την συγκεκριμένη συνεργασία αναμένεται να βγει το Πανεπιστήμιο Αιγαίου.

Σκότωσαν φώκια με καραμπίνα στη Ρόδο!

«Πυροβολημένη με καραμπίνα που χρησιμοποίησε σκάγια για αγριογούρουνα, βρέθηκε μια αρσενική μεσογειακή φώκια, μήκους 2,5 μέτρων και βάρους 300 κιλών, σε βραχονησίδα κοντά στη Ρόδο.

«Πρόκειται για το έκτο περιστατικό ηθελημένης θανάτωσης φώκιας από τις αρχές του έτους», τόνισε η οργάνωση MOm που εξέτασε το άτυχο θηλαστικό.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Άλλος ένας «εκλεκτός» εκπρόσωπος της παράκτιας αλιείας ξανά σε «δράση». Και μην βγει κανένας και μου πει ότι μπορεί να υπερβάλω και ότι κατηγορώ άνευ αποδεικτικών στοιχείων συγκεκριμένη κατηγορία επαγγελματιών της θάλασσας, διότι το μόνο που θα μου αποδείξει είναι ότι ενδεχομένως ζει στο βουνό ή σε άλλη χώρα! Από τις επαφές που έχω τόσα χρόνια με τον συγκεκριμένο κλάδο αλιέων και από συζητήσεις που έχω κάνει μαζί τους σχετικά με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην εργασία τους, γνωρίζω από πρώτο χέρι την αντίληψη πολλών εξ αυτών για τα θαλάσσια θηλαστικά. Αυτά και οι ερασιτέχνες αλιείς είναι οι βασικοί ανταγωνιστές τους στο θαλάσσιο περιβάλλον. Και αν για τους δεύτερους περιορίζονται σε απειλές και καταγγελίες στις Λιμενικές Αρχές, για τα πρώτα φτάνουν μέχρι και την δολοφονία (αποδεικνύεται και από ανεπίσημες μαρτυρίες τους, αλλά και από αυτοψίες σε νεκρά θαλάσσια θηλαστικά τα οποία έφεραν πάνω τους τμήματα επαγγελματικών αλιευτικών εργαλείων και τραύματα μου μαρτυρούν ανθρώπινη παρέμβαση).
Επειδή η εποχή που διανύουμε είναι πολύ δύσκολη για όλους μας και με δεδομένο ότι το επάγγελμα του παράκτιου αλιέα περνάει κρίση, νομίζω ότι περιστατικά όπως αυτό της Ρόδου μπορούν πολύ εύκολα να ξανασυμβούν. Η μόνη ελπίδα που υπάρχει είναι να βρεθεί κάποια Λιμενική Αρχή που να ασχοληθεί σοβαρά με ένα τέτοιο περιστατικό και να καταφέρει να παραπέμψει έστω και έναν από αυτούς τους εγκληματίες στην δικαιοσύνη και αντίστοιχα να υπάρξει μία παραδειγματική ποινή. Κάτι τέτοιο όμως μοιάζει εξαιρετικά αισιόδοξο, ίσως και ουτοπικό για την χώρα μας...!

Για τη δημιουργία «δικτύου προστασίας αλιευμάτων»

«Από τις Βρυξέλλες και την αίθουσα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου επέστρεψε αυτές τις ημέρες ο επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Επιστημών της Θάλασσας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, Γιώργος Κόκκορης. Η επίσκεψή του έγινε στο πλαίσιο της συνάντησης εργασίας που διοργάνωσε την περασμένη Τετάρτη ο ευρωβουλευτής τού ΠΑΣΟΚ Κρίτων Αρσένης, με Ευρωπαίους και Έλληνες αλιείς, ευρωβουλευτές και επιστήμονες από τις μεσογειακές χώρες, με σκοπό την εξέταση της δημιουργίας ενός ευρωπαϊκού δικτύου καταφυγίων αλιευμάτων. Και ο κ. Κόκκορης είχε να καταθέσει τη δική του εμπειρία, που ήταν άλλωστε κι αυτή που ενέπνευσε τον Έλληνα ευρωβουλευτή.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Εάν όντως, στην περιοχή που θα επιλεγεί ως καταφύγιο θα απαγορεύεται η διενέργεια οποιασδήποτε μορφής αλιείας, τότε μιλάμε για ένα project που έχει σοβαρές πιθανότητες να πετύχει και να δώσει πραγματική ανάσα στην θαλάσσια πανίδα και τους αλιείς που δραστηριοποιούνται στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή έξω από τα όρια του καταφυγίου. Εάν τελικά εγκριθεί και υλοποιηθεί το συγκεκριμένο πρόγραμμα εύχομαι να μην υπάρξει οποιασδήποτε μορφής «πονηρή» παρέκκλιση* της τελευταίας στιγμής προς όφελος της παράκτιας αλιείας.

*Δραστηριοποίηση παράκτιων αλιέων με συγκεκριμένα εργαλεία εντός της ζώνης προστασίας.

Η φύση υπενθυμίζει, οι μεγάλες βιομηχανικές χώρες κωφεύουν

Μετά από το φιάσκο στην διάσκεψη της Κοπεγχάγης το 2009, έρχεται τώρα η διάσκεψη στο Ντέρμπαν να μας επιβεβαιώσει ότι σε παγκόσμιο επίπεδο, ο παράγοντας ''περιβάλλον'' τίθεται σχεδόν πάντα σε δεύτερη μοίρα. Πιο συγκεκριμένα διαβάζουμε στην Ελευθεροτυπία: (Βλ. σχετικό άρθρο...).
«...άλλες χώρες που τα είχαν υπογράψει από το 1997, αποδεχόμενες τον περιορισμό των εκπομπών κατά 25% (άλλο εάν η τήρηση στην πράξη παραμένει αμφίβολη) όπως Ρωσία, Ιαπωνία και Καναδάς, δεν συμφωνούν. Μάλιστα, η καναδική κυβέρνηση χθες ανακοίνωσε ότι η χώρα αποσύρεται από τα Πρωτόκολλα.»
«Και, βέβαια, είναι οι ΗΠΑ, η Κίνα και η Ινδία, οι τρεις μεγαλύτερες χώρες-ρυπαντές επί Γης. Η πρώτη ουδέποτε επικύρωσε τα Πρωτόκολλα. Οι δύο άλλες ουδέποτε τα υπέγραψαν. Και των τριών όμως η ρυπογόνα δραστηριότητα, αυξανόμενη, εξακολουθεί να συμβάλλει στην πλανητική υπερθέρμανση.»
«Το ήδη προδιαγεγραμμένο βαρύ διαπραγματευτικό κλίμα στο Ντέρμπαν επιβαρύνει κι άλλο η απόφαση της Ινδίας και της Βραζιλίας, που συντάχθηκαν με τη θέση των άλλων πλούσιων βιομηχανικών κρατών να μην ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις με νομικά δεσμευτικό περιεχόμενο ως προς τις εκπομπές πριν από το 2015.»
Ουδείς εκ των «αρμοδίων» δείχνει να επηρεάζεται ούτε από οικονομική κρίση, ούτε από περιβαλλοντικές καταστροφές, με αποτέλεσμα το μέλλον για το κλίμα και εν γένει το περιβάλλον να μοιάζει εξαιρετικά δυσοίωνο. Από την άλλη μεριά όλες αυτές οι φωνές προειδοποίησης και διαμαρτυρίας των περιβαλλοντικών οργανώσεων, επιστημόνων αλλά και απλών πολιτών, σχετικά με την κλιματική αλλαγή και τις επιπτώσεις της, αποδεικνύονται ανίσχυρες μπροστά στην δύναμη των συμφερόντων που προφανέστατα εξυπηρετούν οι μεγάλοι ρυπαντές του πλανήτη.
Με τα σημερινά δεδομένα, πραγματικά δεν ξέρω εάν μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι ότι μελλοντικά θα αλλάξει η παρούσα περιβαλλοντική κατάσταση και κατ' επέκταση η ποιότητα της ζωής μας.

Σχέδιο για τη δημιουργία της πρώτης συνδιαχειριζόμενης αλιευτικής ζώνης στην Ελλάδα

«Έπειτα από πολύμηνη προεργασία, διαβουλεύσεις και επεξεργασία επιστημονικών δεδομένων το ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ, σε στενή συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση και τον τοπικό αλιευτικό σύλλογο προχωράει στον σχεδιασμό των πρώτων ζωνών βιώσιμης αλιείας στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Φούρνων Κορσεών. Στο πλαίσιο της συνεργασίας του Ινστιτούτου σε θέματα περιβαλλοντικού δικαίου με τη αμερικανική νομική Σχολή του Yale, ομάδα ερευνητών από το Environmental Protection Clinic του Πανεπιστημίου βρίσκεται αυτές τις μέρες στην Ελλάδα και πραγματοποιεί σειρά επαφών στους Φούρνους, στη Σάμο και στην Αθήνα (με το γραφείο της Επιτρόπου Θαλασσίων Υποθέσεων & Αλιείας κας Δαμανάκη), προκειμένου να συντάξει τον σχετικό φάκελο και να συμβάλλει στη νομική οχύρωση του σχεδίου. Η ομάδα ερευνητών του Yale, η νομική σχολή του οποίου αποτελεί μία από τις κορυφαίες στον κόσμο, θα καταθέσει στο επόμενο χρονικό διάστημα, αφιλοκερδώς, συγκεκριμένες προτάσεις που θα κατοχυρώνουν νομικά την αναγκαιότητα της δημιουργίας διαχειριζόμενων ζωνών αλιείας με βάση αντίστοιχα διεθνή μοντέλα που εφαρμόζονται με επιτυχία σε χώρες με κυρίαρχη την αλιευτική παράδοση.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Μετά τον βομβαρδισμό «φανφαρολογίας» για τα θαλάσσια καταφύγια που υποστήκαμε τους προηγούμενους μήνες από γνωστή Μ.Κ.Ο. έρχεται η εναλλακτική πρόταση του Αρχιπελάγους για την δημιουργία ζωνών βιώσιμης αλιείας. Χωρίς να γνωρίζω λεπτομέρειες για τον τρόπο που θα λειτουργήσουν οι συγκεκριμένες ζώνες, το γεγονός ότι το Αρχιπέλαγος δείχνει να λειτουργεί πάντα με γνώμονα συγκεκριμένες επιστημονικές μελέτες και δεδομένα, μου αφήνει μεγάλο περιθώριο να αισιοδοξώ ότι το συγκεκριμένο project θα λειτουργήσει προς όφελος της θαλάσσιας πανίδας και του συνόλου των αλιέων χωρίς εξαιρέσεις. Συγκεκριμένα, γίνεται μνεία για «αειφόρο χρήση του κάθε εργαλείου, με συγκεκριμένα κριτήρια επιλεκτικότητας», καθώς και ότι «η συγκεκριμένη προσπάθεια μπορεί να στεφθεί με επιτυχία, διότι δεν πρόκειται για στείρες απαγορεύσεις σε αλιευτικά πεδία που επιβάλλονται από «λευκά κολάρα», αλλά για μέτρα αειφόρου διαχείρισης που σχεδιάζονται με τη συμμετοχή και τη σύμφωνη γνώμη των ίδιων των αλιέων.»

Περιμένω να δημοσιοποιηθούν περισσότερες λεπτομέρειες αναφορικά με την λειτουργία του εν λόγω προγράμματος ώστε να μπορεί να γίνει μία σχετική πρόβλεψη ως προς τα τυχόν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματά του, να διαφανεί ο ουσιώδης και αντικειμενικός σκοπός της εφαρμογής του και ότι σε κάθε περίπτωση δεν υπάρχουν «ψιλά γράμματα».

Φυλακή 26 μήνες για το οικολογικό έγκλημα στη Μήλο

«Βαριά ποινή φυλάκισης 26 μηνών για κάθε ένα από τους τέσσερις βασικούς κατηγορούμενους επιβλήθηκε από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Σύρου την Τρίτη το μεσημέρι στην S&B, ρίχνοντας την αυλαία στην πολύκροτη υπόθεση της ρύπανσης της Μήλου.

Το δικαστήριο αναγνώρισε κατά πλειοψηφία κατ΄ εξακολούθηση και με πρόθεση και δόλο περιβαλλοντική υποβάθμιση από τις εξορυκτικές δραστηριότητες της βιομηχανίας στις εγκαταστάσεις της στα Βούδια και το Τσιγκράδο και με κίνδυνο πρόκλησης βαριάς σωματικής βλάβης και ανθρώπινης ζωής.

Πιο συγκεκριμένα με 26 μήνες φυλακή με τριετή αναστολή και χρηματική ποινή 13.000 ευρώ έκαστος τιμωρήθηκαν αντίστοιχα οι τέσσερις βασικοί κατηγορούμενοι, Οδυσσέας Κυριακόπουλος, Αθανάσιος Κεφάλας, Ευθύμιος Βιδάλης και Εμμανουήλ Τσοντάκης.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Φυλακή με τριετή αναστολή, χρηματικό πρόστιμο «χάδι» για τα δεδομένα μιας τέτοιας επιχείρησης και από εδώ και πέρα ποια θα είναι η εξέλιξη; Πρόκειται ή δεν πρόκειται να συμμορφωθεί η εταιρία με τις προβλεπόμενες περιβαλλοντικές και υγειονομικές διατάξεις; Θα τελειώσει το θέμα εδώ ή η «παράσταση» θα συνεχιστεί στις δικαστικές αίθουσες αφήνοντας το θαλάσσιο περιβάλλον και τους κατοίκους της Μήλου κυριολεκτικά απροστάτευτους; Νομίζω ότι δεν θα αργήσουμε να πάρουμε απαντήσεις!

Ευρωπαϊκή ακτοφυλακή για την καταπολέμηση της παράνομης αλιείας

«Τη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής ακτοφυλακής ζήτησε πρόσφατα η ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβούλιου στα πλαίσια της έκθεσης για την παράνομη, λαθραία και άναρχη (ΠΛΑ) αλιεία. Η πρόταση αυτή προήλθε από την ομάδα των σοσιαλιστών στην Επιτροπή Αλιείας και υποστηρίχθηκε ένθερμα από τον ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ Κρίτων Αρσένη.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Με λίγα λόγια καταλήξαμε στο ότι χρειαζόμαστε κάτι αντίστοιχο της FRONTEX για να προστατεύσουμε τα ιχθυαποθέματα της Ε.Ε. Μάλιστα όταν τονίζεται ότι ιδιαιτέρως στην Μεσόγειο υπάρχει πρόβλημα αστυνόμευσης, δεν μπορώ παρά να χαμογελάσω με νόημα, αφού εάν λάβουμε υπόψη το παράδειγμα της χώρας μας στον τομέα ελέγχου της αλιευτικής δραστηριότητας και εφαρμογής των κανόνων δικαίου, εύκολα αντιλαμβανόμαστε την σοβαρότητα της κατάστασης.
Μία Ευρωπαϊκή Ακτοφυλακή - αν και δεν μου αρέσει ως όρος καθώς η ακτοφυλακή είναι επιφορτισμένη με πλήθος αστυνομικών αρμοδιοτήτων - αν οργανωθεί και λειτουργήσει σε σωστή βάση και προπάντων ανεπηρέαστη, πιστεύω ότι θα βοηθήσει μακροπρόθεσμα στον έλεγχο της παράνομης αλιείας (τουλάχιστον της μέσης) και προστασίας της θαλάσσιας πανίδας.
Περιμένουμε λοιπόν στην σχετική νομοθετική πρωτοβουλία της Ε.Ε...

Κυρώσεις από Δευτέρα για τις βιομηχανίες που ρυπαίνουν

«Αυστηρό μήνυμα σε βιομηχανίες και εμπορικές αλυσίδες που ρυπαίνουν το περιβάλλον έστειλε την Παρασκευή ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος, σύμφωνα με tanea.gr. Ο υπουργός Υγείας προειδοποίησε ότι αν μέχρι τη Δευτέρα 21 Νοεμβρίου οι συγκεκριμένες βιομηχανίες δεν καθαρίσουν τους χώρους τους, τότε «οι κυρώσεις θα πέσουν ως πέλεκυς». (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Εάν μιλάμε για διοικητικές κυρώσεις (πρόστιμα), που συνήθως λιμνάζουν κάπου μεταξύ αίθουσας δικαστηρίου και Εφορείας, τότε να είστε σίγουροι για το αποτέλεσμα!! Το παράδειγμα με τα πρόστιμα στην S&B είναι χαρακτηριστικό της αδυναμίας της πολιτείας να προστατεύσει το περιβάλλον από «κοπρίτες». Εάν θέλουμε αποτελέσματα ουσίας τότε η μόνη λύση είναι το λουκέτο στις επιχειρήσεις που ρυπαίνουν σοβαρά το περιβάλλον. Αρχικά λουκέτο μικρής διάρκειας (ως προειδοποίηση) και στην συνέχεια εάν δεν υπάρχει συμμόρφωση των υπαιτίων το κλείσιμο να είναι μεγαλύτερης διάρκειας που θα φτάνει μέχρι και στην οριστική παύση λειτουργίας της μονάδας. Πρέπει επιτέλους να σταματήσει η υγεία μας να αποτελεί ζήτημα δευτερεύουσας σημασίας.

ΟΗΕ: Ακραία καιρικά φαινόμενα λόγω της κλιματικής αλλαγής

«Ιδιαίτερα αισθητές θα γίνουν τα επόμενα χρόνια οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, προκαλώντας έντονα καιρικά φαινόμενα όπως επισημαίνει νέα έκθεση των Ηνωμένων Εθνών.

Σύμφωνα με τον ΟΗΕ λόγω της κλιματικής αλλαγής οι ημέρες του χειμώνα θα είναι πιο κρύες και τα καλοκαίρια πιο ζεστά, ενώ θα υπάρχει αυξημένος κίνδυνος να σημειωθούν πλημμύρες αλλά και περίοδοι ξηρασίας σε ορισμένες περιοχές του πλανήτη.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Από τη στιγμή που το 2009 στην Κοπεγχάγη οι συνομιλίες κατέληξαν σε αδιέξοδο χωρίς να βρεθεί ένα κοινά αποδεκτό σημείο επαφής αναφορικά με τις περικοπές των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, τώρα δεν μπορούμε παρά σε βάθος χρόνου να περιμένουμε τα αποτελέσματα της κλιματικής αλλαγής (όπως τουλάχιστον αναφέρουν οι επιστημονικές μελέτες). Το αν οι συνέπειες θα είναι τόσο δραματικές - όπως περιγράφονται στην έκθεση του ΟΗΕ - μικρή σημασία έχει, καθώς ανεπηρέαστος δεν πρόκειται να μείνει κανείς. Ειδικά δε από την στιγμή που μιλάμε για έντονα φαινόμενα θερμότητας ή ψύχους, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι οι ενεργειακές ανάγκες των κρατών για την αντιμετώπιση εν λόγω φαινομένων θα αυξηθούν κατακόρυφα. Όποιος λοιπόν δεν έχει μεριμνήσει ώστε οι ενεργειακές του ανάγκες να καλύπτονται κυρίως από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, είναι σίγουρο ότι θα κληθεί να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής με ένα επιπλέον μειονέκτημα που θα έχει αντίκτυπο τόσο στην οικονομία όσο και στο ίδιο το περιβάλλον.
Δεν ξέρω τι πρόκειται να αποφασιστεί από τους ηγέτες των κρατών σε επόμενες συναντήσεις που θα πραγματοποιήσουν, αλλά με δεδομένο ότι την παρούσα περίοδο τα μάτια όλων είναι στραμμένα κατά βάση στην οικονομία, πολύ φοβάμαι ότι ζητήματα περιβάλλοντος τίθενται αυτόματα σε δεύτερη μοίρα.
Υπάρχουν αυτή την περίοδο κάποιοι που μιλάνε για την ανάγκη να πραγματοποιηθεί μηδενισμός του κοντέρ σε επίπεδο οικονομίας, ώστε να αντιμετωπιστεί η κρίση και να δοθεί νέα ώθηση στην οικονομική ανάπτυξη. Δεν ξέρω εάν και υπό ποιες προϋποθέσεις κάτι τέτοιο είναι εφικτό, αλλά πριν από ένα reset στην οικονομία απαιτείται να προηγηθεί ένα reset της νοοτροπίας σε παγκόσμιο επίπεδο όσον αφορά στο τι σημαίνει βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη και σεβασμός στο περιβάλλον.

S&B: Επιμένει και συνεχίζει να ρυπαίνει

«Aδιόρθωτη εμφανίζεται η βιομηχανία S&B του κ. Οδυσσέα Κυριακόπουλου, καταθέτοντας προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά της υγειονομικής διάταξης Λοβέρδου, ενώ δεν διστάζει να προκαταβάλλει ακόμη και την απόφαση του δικαστηρίου, προαναγγέλλοντας την συνέχιση του δικαστικού αγώνα.

Αρκεί να συνεχίσει να ρυπαίνει!

Φαίνεται ότι η εταιρεία έχει κυριευτεί από πανικό ενόψει της επικείμενης ποινικής δίκης για την οποία κατηγορείται για θαλάσσια ρύπανση και πρόκληση από αμέλεια της δημόσιας υγείας αλλά και της μεγάλης δημοσιότητας που προσλαμβάνει η υπόθεση.

Χθες, σε ανακοίνωση του διευθύνοντος συμβούλου της S&B κ. Κρείτωνα Αναβλαβή σε ιστοσελίδα της Μήλου, η εταιρεία στρέφεται ανοιχτά κατά της απόφασης του υπουργείου Υγείας, για την ταφή των εξορυκτικών αποβλήτων περλίτη αντί της ανεξέλεγκτης ρίψης τους στην θάλασσα ενώ προϊδεάζει απροκάλυπτα για συνέχιση των δικαστηρίων, εκδηλώνοντας πρωτοφανή έλλειψη σεβασμού στο θεσμό της δικαιοσύνης.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Δεν μπορώ να μπω στην διαδικασία ανάλυσης του εγκεφάλου του κάθε φραγκάτου νεοέλληνα που έχει αποκτήσει το οικονομικό του status μέσα από ασαφείς(;) και σκοτεινές(;) διαδικασίες. Ούτως ή άλλως σ' αυτή τη χώρα τα πολλά φράγκα έχει αποδειχτεί πολλάκις ότι δεν συνδέονται με «αγνές» επαγγελματικές - επιχειρηματικές δραστηριότητες.
Δεν μπορώ καν να μπω στην διαδικασία να αναρωτηθώ για ποιους λόγους μία τόσο κερδοφόρα επιχείρηση αρνείται να διαθέσει ένα - αναλογικά μικρό - τμήμα των κερδών της για να γίνει λίγο πιο φιλική προς το περιβάλλον. Ενδεχομένως να υπάρχουν ελκυστικότεροι επενδυτικοί προορισμοί των κερδών της επιχείρησης!!
Έχω όμως μία μεγάλη απαίτηση. Έστω και για μία φορά να κάνει η δικαιοσύνη το καθήκον της όπως πρέπει!

Μάστιγα η παράνομη αλιεία – Κατάσχεση-μαμούθ στην Ιχθυόσκαλα Κερατσινίου

«Οι χαοτικές συνθήκες που επικρατούν σε κράτος και αρμόδιες ελεγκτικές υπηρεσίες παρέχουν στα σκάφη της μέσης αλιείας (μηχανότρατες, γρι-γρι) την καλύτερη δυνατή κάλυψη για την παράνομη και καταστροφική αλιεία που συνεχίζεται αμείωτα στις ελληνικές θάλασσες. Χίλια εκατόν τριανταεπτά κιλά παράνομων αλιευμάτων εντοπίστηκαν μόνο κατά την προηγούμενη εβδομάδα στην ιχθυόσκαλα Κερατσινίου. Τα υπομεγέθη ψάρια κατασχέθηκαν έπειτα από ελέγχους που διενήργησε κλιμάκιο του Γραφείου Αλιείας και του Β΄ Λιμενικού Τμήματος Κερατσινίου του Κεντρικού Λιμεναρχείου Πειραιά*.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Πριν βιαστούμε να χτυπήσουμε παλαμάκια και να πούμε μπράβο στα ευσυνείδητα ελεγκτικά όργανα που έκαναν σωστά την δουλειά τους, ας αναρωτηθούμε τι μπορεί να είναι αυτό που οδηγεί κάποιους αλιείς στο να έχουν το θάρρος (θράσος), να προβαίνουν σε εκφορτώσεις υπομεγεθών αλιευμάτων σε χώρο που είναι προσιτός και εύκολα ελεγχόμενος από τις αρμόδιες αρχές!

Μία επιλογή

«Σήμερα η ιστορία της χώρας κάνει μία στροφή σε ολισθηρό έδαφος. Η τελική λύση θα ανακοινωθεί ως ετυμηγορία, με ελάχιστα περιθώρια διαπραγμάτευσης που δεν αφήνουν χώρο ούτε για τα προσχήματα. Θα ήταν λάθος να αναζητείς το δίκαιο και το άδικο, το ηθικό και το ανήθικο. Είναι έννοιες που, απλώς, δεν υφίστανται κάτω από τις οπλές θυμωμένων βούβαλων. Επίσης όλοι γνωρίζουμε πως, εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, οι εναλλακτικές λύσεις βρίσκονται στις παρυφές του ανέφικτου και σίγουρα εντός των ορίων της γραφικότητας. Αν σήμερα καλείς τον Παπανδρέου να φύγει από το τραπέζι της διαπραγμάτευσης, πρέπει και να του υποδείξεις που να πάει και πόσα λεφτά θα φέρει πίσω. Δεν είναι, απλώς, ωμό. Είναι η αλήθεια.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Θα κάνω μία εξαίρεση σήμερα ως προς την θεματολογία του blog, αλλά νομίζω ότι η κρίσιμη περίοδος που βιώνουμε ως χώρα μας οδηγεί προς αυτή την κατεύθυνση, ανεξαρτήτως των προσωπικών ενδιαφερόντων του καθενός μας. Ούτως ή άλλως το συγκεκριμένο θέμα που αναπτύσσεται μόνο άσχετο δεν είναι με το περιβάλλον, το οποίο αποτελεί από τα σημαντικότερα κομμάτια της ευρύτερης κοινωνικοοικονομικής μας ζωής και επηρεάζεται έμμεσα ή άμεσα από αποφάσεις και δράσεις πολιτών και πολιτικών.
Το ζήτημα του «..να μην αφήσουμε τίποτα όρθιο..», εύχομαι να μην παρερμηνευθεί, καθώς ο καθένας μπορεί βάσει πνευματικού επιπέδου και ψυχικής ισορροπίας να δώσει διαφορετικές ερμηνείες. Αυτό που αποκομίζω εγώ από την πλειοψηφία όλων αυτών που βγαίνουν με περισσή ευκολία στους δρόμους είναι ότι απλώς πόνεσαν από την απώλεια συγκεκριμένου κοινωνικοοικονομικού status. Θεωρούν ότι έχασαν μία βασική τους σταθερά, λες και ο κόσμος που ζούμε είναι δομημένος πάνω σε σταθερές που δεν μπορεί να τις κλονίσει ή να τις ανατρέψει κανένας αστάθμητος παράγοντας. Βγαίνουν στον δρόμο φωνάζοντας – συνήθως χωρίς επιχειρηματολογία ή ουσιώδη αντίλογο - για να ανατρέψουν τις υπάρχουσες και να σταματήσουν τις επερχόμενες μεταβολές στην κοινωνικοοικονομική ζωή του τόπου, λες και οι ίδιοι είναι άμοιροι ευθυνών. Στα δύσκολα οι έλληνες συνηθίζουμε να παθαίνουμε κρίσεις μνήμης ενώ ταυτόχρονα ξεχνάμε την λέξη «αυτοκριτική». Ναι μιλάω για την αυτοκριτική που αρνείται να κάνει ο κάθε βολεμένος δημόσιος υπάλληλος που βρέθηκε σε συγκεκριμένη θέση μέσα από «αξιοκρατικές» μικροπολιτικές διαδικασίες, ο κάθε βολεμένος μεγαλοαγρότης που μετέτρεπε επί δεκαετίες τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις σε ακίνητα και πολυτελή αυτοκίνητα, ο κάθε ελεύθερος επαγγελματίας που έκλεβε ασύστολα την εφορία παρουσιάζοντας εισοδήματα «πείνας», ο κάθε μεγαλοδικηγόρος, γιατρός, κλπ, κλπ, κλπ, ….ο κατάλογος είναι ατελείωτος.
Συμφωνώ ότι η κρίση που βιώνουμε πρέπει να μετατραπεί σε ευκαιρία για ανασύσταση του κράτους. Πρωτίστως όμως οφείλουμε να αλλάξουμε εμείς. Οφείλουμε να απαλλαγούμε από την μέχρι σήμερα κακή μας νοοτροπία, να έχουμε ουσιώδη λόγο και προτάσεις και να θέσουμε ουσιαστικούς και βιώσιμους στόχους βασισμένους στις πραγματικές μας ανάγκες. Εάν εμείς αποφασίσουμε να βάλουμε τον θεμέλιο λίθο αλλαγής της κοινωνίας μας, η πολιτική και οι πολιτικοί θα αναγκαστούν να ακολουθήσουν.
Νομίζω ότι εδώ που έχουμε φτάσει αυτή η επιλογή αποτελεί μονόδρομο που είτε θα τον χαράξουμε εμείς είτε θα μας τον στρώσουν άλλοι…και σίγουρα όχι με άνθη.

Εσείς νομοθετείτε αλλά εγώ ρυπαίνω!

«Στα παλιά της υποδήματα γράφει την παρέμβαση του υπουργού Υγείας κ. Ανδρέα Λοβέρδου αλλά και τα ανησυχητικά ευρήματα της επιδημιολογικής μελέτης της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστήμιου Αθηνών, η S&B.

Ένα μήνα μετά την υγειονομική διάταξη του υπουργού Υγείας που αποκαθηλώνει τον τρόπο διαχείρισης των αποβλήτων της βιομηχανίας και δείχνει το δρόμο για την ταφή τους, η πανίσχυρη βιομηχανία συνεχίζει να ξεβράζει στην θάλασσα τόνους από τα απόβλητα περλίτη της μονάδας της.

Οπως φαίνεται ξεκάθαρα από το βίντεο-ντοκουμέντο που εξασφάλισε το protothema.gr, το τιρκουάζ χρώμα της θάλασσας μπροστά από τον αγωγό της S&B στο Τσιγκράδο αναμειγνύεται με τα υπολείμματα των στερεών αποβλήτων και μετατρέπεται σε βούρκο λάσπης.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

«Μάγκας»! Από τους πολλούς του είδους που διαθέτει η χώρα μας. Ο Κος S&B δραστηριοποιείται επιχειρηματικά στην χώρα του παραλόγου και όπως είναι πολύ «λογικό» θεωρεί ότι έχει κάθε δικαίωμα να γράφει στα «π@..@..@» του το περιβάλλον, τους νόμους, τους πολιτικούς, τους επιστήμονες και ότι άλλο θεωρεί πως αποτελεί εμπόδιο στην λειτουργία της εξαιρετικά επικερδούς επιχείρησής του. Γνωρίζει ότι δεν θα πληρώσει πρόστιμο, γνωρίζει ότι δεν πρόκειται να τον κλείσουν μέσα, γνωρίζει ότι δεν πρόκειται να σταματήσει η λειτουργία της επιχείρησής του, γνωρίζει ότι ελάχιστοι έλληνες θα ασχοληθούν μαζί του γιατί πάντα έχουν κάτι άλλο «καλύτερο» να ασχοληθούν!!
«Απολαύστε» το βίντεο...

SOS, τα ψάρια χάνονται

«Σκεφθήκατε ποτέ ότι κάποτε τα ψάρια θα τελειώσουν;

Αν όχι, τότε όλοι αγνοούμε τις συνεχείς επισημάνεις των επιστημόνων, που διαπιστώνουν κάθετη μείωση των ιχθυοαποθεμάτων στις ελληνικές θάλασσες. Από τις σοβαρότερες αιτίες είναι η εντατική αλίευση γόνων, υπομεγεθών ψαριών, επί το επιστημονικότερον, πριν αυτά φτάσουν στο στάδιο αναπαραγωγικής ωριμότητας, αλλά και η αλίευση κατά την περίοδο αναπαραγωγής.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα. Στην χώρα μας σπανίως το πρόβλημα εντοπίζεται στην έλλειψη νομοθετικού πλαισίου, αλλά κατά βάση στην εφαρμογή του. Όλα αυτά που επισημαίνει το Αρχιπέλαγος και δημοσιεύονται στο συγκεκριμένο άρθρο, είναι ενδεικτικά της τραγελαφικής κατάστασης που επικρατεί στο κομμάτι του ελέγχου της αλιευτικής δραστηριότητας και διακίνησης των αλιευμάτων. Η δε αναφορά στην μη ύπαρξη του ηλεκτρονικού οργάνου μέτρησης διχτυών που προβλέπεται από Καν. (ΕΚ), είναι ένα πολύ μικρό δείγμα της κακής ενσωμάτωσης και τελικά μη εφαρμογής της Κοινοτικής Νομοθεσίας στην χώρα μας. Αντίστοιχο πρόβλημα είχε αντιμετωπιστεί με την υιοθέτηση του 1,5 ν.μ. ως ελάχιστης απόστασης αλιείας από την ακτή για τις Μηχανότρατες, το οποίο λύθηκε πρόσφατα και με καθυστέρηση πολλών ετών λόγω μικροπολιτικών χειρισμών. Υπάρχουν δε ακόμη πάρα πολλά άρθρα της Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας που ρυθμίζουν θέματα της αλιευτικής δραστηριότητας, αλλά παραμένουν στο «ψυγείο» ή δεν δύνανται να εφαρμοστούν για μια σειρά από λόγους που σχετίζονται με τους κακώς εννοούμενους πολιτικούς χειρισμούς ή την αδυναμία των αρμόδιων ελεγκτικών Αρχών να ανταποκριθούν στο έργο τους λόγω έλλειψης υλικοτεχνικών υποδομών ή επιπέδου εκπαίδευσης.
Δυστυχώς με τα δεδομένα που υπάρχουν σήμερα δεν πρόκειται να βελτιωθεί η κατάσταση στον τομέα της αλιευτικής δραστηριότητας, αλλά σε καμία περίπτωση φωνές, όπως αυτή του Αρχιπελάγους ή άλλων φορέων, δεν πρέπει να σταματήσουν να «ενοχλούν» τα αυτιά των «αρμοδίων» μήπως και κάποια στιγμή ξυπνήσουν από τον λήθαργο της περιβαλλοντικής τους αδιαφορίας!

Διακήρυξη για την παράκτια αλιεία στο πλαίσιο μεταρρύθμισης της ΚΑλΠ

«Η Ποσότητα Μετράει – Η Ποιότητα Υπερτερεί
Διασφαλίζουμε τη βιωσιμότητα μεταρρυθμίζοντας την ΚΑλΠ

Διακήρυξη για την παράκτια αλιεία κατά τη διαδικασία μεταρρύθμισης της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑλΠ)

Οι παρακάτω υπογράφοντες οργανισμοί, εκπροσωπώντας παράκτιους αλιείς, αναπτυξιακές και περιβαλλοντικές Μ.Κ.Ο. και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς, μοιραζόμαστε ένα κοινό όραμα το οποίο στοχεύει στη βιωσιμότητα της Ευρωπαϊκής Αλιείας υποστηρίζοντας τη μεταρρύθμιση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑλΠ) με τέτοιο τρόπο που να διασφαλίζει την ανάκαμψη των ιχθυαποθεμάτων και των οικοσυστημάτων, την προώθηση των καλών πρακτικών, την ορθή και δίκαιη διανομή των δικαιωμάτων αλίευσης, που θα βασίζεται σε κοινωνικά και περιβαλλοντικά κριτήρια, και μία ισόνομη κατανομή των πλεονεκτημάτων που απορρέουν από τις παραπάνω δραστηριότητες.» (Βλ. σχετικά..)

Πολύ καλά έκαναν και πήγαν στο κέντρο λήψης αποφάσεων για να διεκδικήσουν την εξασφάλιση της βιωσιμότητας της παράκτιας αλιείας μέσω της υιοθέτησης μιας κοινωνικά και περιβαλλοντικά δίκαιης ΚΑλΠ. Το λυπηρό είναι ότι από την πλευρά της χώρας μας είδα έναν μόνο σύλλογο παράκτιας αλιείας (Σύλλογος Επαγγελματιών Αλιέων Φούρνων-Κορσεών, “Ο Γλάρος”) να υπογράφει την προαναφερόμενη διακήρυξη αλλά και να πηγαίνει στις Βρυξέλλες ώστε να δείξει ενεργά το ενδιαφέρον του. Στην υπόλοιπη Ελλάδα τι γίνεται; Έχουν λυθεί ως δια μαγείας τα προβλήματα της παράκτιας αλιείας; Που είναι όλοι αυτοί οι παράκτιοι αλιείς που συχνά πυκνά εμφανίζονται διαμαρτυρόμενοι για τα προβλήματα βιωσιμότητας που εμφανίζει ο κλάδος τους; Θέλουν να ακούγεται η φωνή τους στα κέντρα λήψης αποφάσεων ή προτιμούν την «κλάψα» όταν βρεθούν προ τετελεσμένου γεγονότος (Νόμος, Ευρωπαϊκός Κανονισμός κ.λ.π.); Έχουν πραγματικά πρόβλημα ή μήπως η οικογενειακή οικονομική τους βιωσιμότητα εξασφαλίζεται και από άλλες πηγές ώστε η αλιεία να τίθεται σε δεύτερη μοίρα; Έχουν συνειδητοποιήσει ότι ενδεχομένως θα πρέπει να σκέφτονται και το μέλλον των παιδιών τους, αφού με τις κοινωνικοοικονομικές μεταβολές που πραγματοποιούνται στην χώρα μας, αργά ή γρήγορα ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού θα στραφεί αναγκαστικά στον πρωτογενή τομέα για να επιβιώσει; Εκτός και αν... στο πίσω μέρος του μυαλού τους υπάρχουν τα εξής:

«...έλα μωρέ, αφού τα παιδιά του Λιμεναρχείου είναι δικά μας και μπορώ να κάνω παράνομα μερικές αρπαχτές για να τα βολεύω...»

«...ελά μωρέ, αργά ή γρήγορα θα ξεφορτωθούμε τον Γιωργάκη και θα ξανάρθουν τα δικά μας παιδιά να βολέψουν την κατάσταση...»

«...έλα μωρέ, θα απασχολούμαι 5-6 μήνες στην τουριστική οικονομία και τον υπόλοιπο καιρό θα κάνω και καμιά μπάζα με το καΐκι για να συμπληρώνω...», κ.λ.π, κ.λ.π, κ.λ.π.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την επίσκεψη των 160 οργανώσεων στις Βρυξέλλες βλ. παρακάτω:

Κινητοποίηση ΜΚΟ και Παράκτιων Αλιέων για μία βιώσιμη αλιεία.

Οι παράκτιοι αλιείς των Φούρνων στην πρώτη γραμμή της μάχης για το μέλλον της παράκτιας αλιείας.

Κακούργημα η θαλάσσια ρύπανση

«Με ποινή κάθειρξης μέχρι 10 ετών (κακούργημα) και χρηματική ποινή από 3.000 έως 300.000 ευρώ τιμωρείται η ρύπανση του θαλάσσιου περιβάλλοντος από πλοίο, όταν γίνεται από πρόθεση και δημιουργεί κίνδυνο θανάτου ή βαριάς σωματικής βλάβης ή ευρείας οικολογικής καταστροφής.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Επιφυλάσσομαι ως προς τον σχολιασμό επειδή δεν έχω στα χέρια μου το κείμενο του νομοσχεδίου, αλλά δύο θέματα που θίγει η Ελευθεροτυπία στο σχετικό άρθρο της μου δημιουργούν ερωτηματικά και προβληματισμό. Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι:
1. «Δεν συνιστούν αξιόποινη συμπεριφορά οι μικρής σημασίας απορρίψεις, οι οποίες δεν προκαλούν υποβάθμιση της ποιότητας του θαλάσσιου ύδατος. 'Οταν όμως επαναλαμβάνονται και, συνολικά εκτιμώμενες, καταλήγουν σε υποβάθμιση της ποιότητας του θαλάσσιου ύδατος, τότε αξιολογούνται ως αξιόποινη συμπεριφορά και τιμωρούνται, εφόσον γίνονται με πρόθεση, με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι μηνών και με χρηματική ποινή 1.000 έως 15.000 ευρώ.»
Ποιός είναι αυτός που θα μπορέσει να διαπιστώσει την κατά συρροή εσκεμμένη παραβατική συμπεριφορά ενός πλοίου, ώστε να αξιολογήσει την βαρύτητα της πράξης και να κινήσει την διαδικασία επιβολής κυρώσεων; Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις καταγεγραμμένων σοβαρών ρυπάνσεων της θάλασσας, για τις οποίες δεν αποδόθηκαν ποτέ ευθύνες επειδή ήταν αδύνατος ο εντοπισμός των δραστών.
2.«Οι περιπτώσεις δόλιας απόρριψης ρυπογόνων ουσιών από πλοίο, που συνεπάγονται απλώς και μόνο υποβάθμιση της ποιότητας του θαλάσσιου ύδατος, τιμωρούνται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή από 1.500 έως 50.000 ευρώ, δηλαδή σε βαθμό πλημμελήματος.»
Δεν μπορώ να ερμηνεύσω με σαφήνεια το «απλώς και μόνο υποβάθμιση της ποιότητας του θαλασσίου ύδατος». Δηλαδή εάν δεν πληγεί η παράκτια ζώνη και δεν προκύψει οικονομική και ηθική βλάβη σε τρίτους, σημαίνει ότι θα μετριάζεται τόσο πολύ ο βαθμός υπαιτιότητας των δραστών; Αφού σκοπός του νομοθετήματος είναι να πληγεί ο δόλος, τότε τα ελαφρυντικά που προβλέπονται θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να είναι μετριασμένα.
Σε κάθε περίπτωση, επειδή το συγκεκριμένο δημοσίευμα παρέχει ελάχιστο υλικό θα περιμένω την ανάρτηση του νομοσχεδίου στο διαδίκτυο και θα επανέλθω..

Πρόστιμα που τα παίρνει το ποτάμι

«Η πρόσφατη επίσκεψη του υπουργού Περιβάλλοντος Γ. Παπακωνσταντίνου στον Ασωπό και η εξαγγελία «νέων» μέτρων για τη σωτηρία του δεν αλλάζουν τη θλιβερή αλήθεια: ο ποταμός πεθαίνει. Ο ευρύτερος υδροφόρος ορίζοντας είναι ανεπανόρθωτα μολυσμένος. Χιλιάδες κάτοικοι, αγρότες και αλλοδαποί εργάτες καταναλώνουν ή έρχονται σε επαφή με καρκινογόνο νερό. Κι όμως, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν είναι διατεθειμένη να τα βάλει στα σοβαρά με τις βιομηχανίες που διαπράττουν το έγκλημα. Οπως δηλαδή και η προηγούμενη της Ν.Δ.» (Βλ. σχετικό άρθρο..)

Διαβάζουμε στο άρθρο για επιβληθέντα πρόστιμα που σχεδόν ποτέ δεν εισπράττονται και για συνεχείς αναβολές εκδίκασης των υποθέσεων που προωθούνται στην δικαιοσύνη. Νομίζω ότι δεν πρέπει να δημιουργείται καμία απορία για τους λόγους που η κατάσταση στον Ασωπό παραμένει η ίδια εδώ και χρόνια. Αποτελεί δε σαφή ένδειξη της (επί χρόνια) κρατικής αναλγησίας σε περιβαλλοντικά θέματα, τα οποία όσο συχνά αναδεικνύονται και προωθούνται - περισσότερο για λόγους εντυπωσιασμού - άλλο τόσο τίθενται σε δεύτερη μοίρα έχοντας ρόλο κομπάρσου κατά την άσκηση της γενικότερης πολιτικής.
Εάν η κυβέρνηση έχει κότσια, ας προωθήσει την διαδικασία είσπραξης των προστίμων και ας βάλει λουκέτα. Τόσο απλά...

Λέσβος: φριχτός θάνατος για δεκάδες αδέσποτα

«Με πτώματα ζώων γέμισαν οι δρόμοι και οι αυλές στο χωριό Πάμφιλα της Λέσβου, καθώς το βράδυ κάποιος ασυνείδητος σκόρπισε παντού φόλες, για τη μαζική εξόντωση των τετράποδων. Ειδικότερα, σύμφωνα με δημοσίευμα της ιστοσελίδας protothema.gr, από το δηλητήριο σκοτώθηκαν με φρικτούς πόνους δεκάδες σκυλιά και γάτες, ακόμη κι ένα γαϊδουράκι.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Ακόμη μία «εξαιρετική» πράξη ανάδειξης του Λεσβιακού πολιτισμού!

Έγκλημα στις ελληνικές θάλασσες!

«Λίγες μέρες μετά την έναρξη της αλιευτικής περιόδου για τις μηχανότρατες, οι ακτιβιστές μας ανακήρυξαν το Υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας ως τόπο θαλάσσιου εγκλήματος. Αιτία: το βίντεο-ντοκουμέντο της Greenpeace που δείχνει την αληθινή καταστροφή που προκαλούν οι μηχανότρατες στις ελληνικές θάλασσες.» (Βλ. σχετικά..).

Συμφωνώ με την ουσία του παρακάτω βίντεο που έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της greenpeace, αλλά διαφωνώ - για ακόμη μία φορά - με τον τρόπο που «λανσάρει» τα θαλάσσια καταφύγια η συγκεκριμένη M.K.O. Τελικά που εντοπίζεται η ουσία του προβλήματος; Στον τρόπο που λειτουργούν οι Μηχανότρατες ή στον εάν αυτές θα δραστηριοποιούνται εντός ή εκτός συγκεκριμένων θαλασσίων ζωνών. Δηλαδή, εάν γίνει το θαλάσσιο καταφύγιο στις Κυκλάδες και οι Μηχανότρατες εργάζονται σε διαφορετικά αλιευτικά πεδία, συνεχίζοντας την πρακτική της απόρριψης εκατοντάδων κιλών ανεπιθύμητων και υπομεγεθών αλιευμάτων, σημαίνει ότι λύθηκε το πρόβλημα; Νομίζω ότι σε αυτό το ερώτημα δεν δίνεται απάντηση από την εν λόγω Οργάνωση, η οποία οφείλει επιτέλους να ξεκολλήσει από την εμμονή της με τα θαλάσσια καταφύγια και να προχωρήσει στην κατάθεση επιστημονικά τεκμηριωμένων προτάσεων βελτίωσης της αλιευτικής πολιτικής, που θα καλύπτουν ευρύ φάσμα αλιευτικών δραστηριοτήτων και όχι μόνο τα συρόμενα εργαλεία.

Έγκλημα στις ελληνικές θάλασσες from Greenpeace Greece on Vimeo.

Εκστρατεία για το Θαλάσσιο Περιβάλλον και τις Επιστήμες

«Ιδιαίτερα θετικά είναι τα νέα όσον αφορά τις δράσεις ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης για το θαλάσσιο περιβάλλον στα προσεχή έτη. Το Βρετανικό κοινωφελές ίδρυμα «The Lloyd’s Register Educational Trust» (The LRET) ενέκρινε και αποφάσισε να χρηματοδοτήσει πρόταση που του υπέβαλε η HELMEPA για πραγματοποίηση εκστρατείας την τριετία 2011-2014. Η κοινή εκστρατεία HELMEPA/LRET περιλαμβάνει δράσεις που στοχεύουν στην ενημέρωση μαθητών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης καθώς και του ευρύτερου κοινού για τη ναυτιλία, το περιβάλλον, αλλά και τις εφαρμοσμένες επιστήμες και τη μηχανική, υπογραμμίζοντας την αξία της συνεργασίας.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία ειδικά για όσους μένουν μόνιμα στην επαρχία και δεν έχουν συχνά την ευκαιρία για συμμετοχή σε τέτοιου τύπου ημερίδες. Ευτυχώς η Λέσβος περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα και έτσι θα μας δοθεί η ευκαιρία της ενεργούς συμμετοχής στην συγκεκριμένη δράση.

Μηχανότρατες εκφορτώνουν ανενόχλητα υπομεγέθη αλιεύματα στους Φούρνους

«Παράνομη εκφόρτωση υπομεγεθών αλιευμάτων παρουσία της τοπικής λιμενικής αρχής έλαβε χώρα το βράδυ της Τρίτης στο λιμάνι των Φούρνων. Μέλη του Αρχιπελάγους που βρίσκονταν στην περιοχή στο πλαίσιο αλιευτικής έρευνας και προγραμματισμένης συζήτησης για θέματα διαχείρισης αλιείας με τους αλιείς και το Δήμο Φούρνων έγιναν μάρτυρες της αυθαιρεσίας και της αναλγησίας των ελεγκτικών μηχανισμών.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Δυστυχώς το περιστατικό στους Φούρνους αποτελεί ένα μικρό μόνο δείγμα της κατάστασης που επικρατεί σε μεγάλο μέρος των λιμανιών της χώρας όπου εκφορτώνονται αλιεύματα. Το γιατί ο συγκεκριμένος λιμενικός δεν έκανε - όπως καταγγέλλει το Αρχιπέλαγος - την δουλειά του, μπορεί να οφείλεται σε μία σειρά παραγόντων όπως π.χ. ότι δεν έχει τις απαραίτητες γνώσεις ή ότι κάνει τα «στραβά μάτια» για ευνόητους λόγους...
Η ουσία όμως του προβλήματος δεν περιορίζεται στο ότι ο τάδε ή ο δείνα λιμενικός δεν ασκεί σωστά τα καθήκοντά του, αλλά στο ότι ανέκαθεν υπήρχε μία γενικότερη παράλυση - κατά την άποψή μου εσκεμμένη - και των υπόλοιπων ελεγκτικών μηχανισμών που σχετίζονται με την μεταφορά, εμπόριο και τελική πώληση των αλιευτικών προϊόντων. Όποιος νομίζει ότι υπερβάλω ας κάνει μία βόλτα στις μεγάλες ιχθυαγορές της Αθήνας και του Πειραιά. Ακόμη όμως και σε συνοικιακά ιχθυοπωλεία η κατάσταση δεν είναι καλύτερη.
Το πρόβλημα ενδεχομένως θα μπορούσε να είχε λυθεί εάν οι ιδιοκτήτες των Μηχανοτρατών διέθεταν την στοιχειώδη λογική αλλά και περιβαλλοντική ευαισθησία να κατανοήσουν ότι η ορθολογική διαχείριση των ιχθυαποθεμάτων θα εξασφαλίσει και την βιωσιμότητα του επαγγέλματός τους. Προφανώς όμως η λογική και ευαισθησία τους περιορίζεται στις ειδικές άδειες αλιείας για τα Διεθνή ύδατα που πήραν το καλοκαίρι για να «ξυρίσουν» και τις εκτός των 6 ν.μ. θαλάσσιες περιοχές αλλά και στις διαμαρτυρίες τους για την (επιτέλους), οριστική επιβολή του μέτρου της ελάχιστης απόστασης αλιείας από την ακτή στο 1,5 ν.μ.
Από εκεί και πέρα υπάρχει και η ευθύνη του τελικού καταναλωτή. Του καταναλωτή που οφείλει να σταματήσει να αντιμετωπίζει το κουτσουμουράκι, γαυράκι, το ροφάκι και όλα τα εις «-άκι» αλιεύματα, ως εκλεκτά θαλασσινά εδέσματα που συνοδεύουν τις κατά περίπτωση κρασοκατανύξεις και ουζοποσίες...

Η Ιαπωνία θα συνεχίσει τη φαλαινοθηρία στην Ανταρκτική

«Η Ιαπωνία θα αρχίσει μέσα στις ερχόμενες εβδομάδες το ετήσιο κυνήγι της φάλαινας στην Ανταρκτική ενισχύοντας, μάλιστα, την ασφάλεια των φαλαινοθηρικών της που «απειλούνται με παρενόχληση» από τους υπερασπιστές των φαλαινών, όπως ανακοίνωσε το ιαπωνικό υπουργείο Αλιείας.

"Η Ιαπωνία θα πραγματοποιήσει την ερευνητική εκστρατεία της για τις φάλαινες ενισχύοντας τα μέτρα κατά των πράξεων δολιοφθοράς, πράγμα που σημαίνει πως θα αναπτύξει πλοία συνοδείας", ανακοίνωσε ο υπουργός Γεωργίας, Δασών και Αλιείας Μισιχίκο Κάνο.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Τελικά ούτε και η Φουκουσίμα στάθηκε ικανή να καταλαγιάσει την μανία των Γιαπωνέζων με την φαλαινοθηρία. Μάλιστα είναι τόσο αγύριστα κεφάλια αλλά και ταυτόχρονα τόσο θρασείς, που την φετινή φαλαινοθηρική περίοδο θα επιστρατεύσουν και «μπράβους» για να τους προστατεύσουν από τους «κακούς» ακτιβιστές της Sea Shepherd. Κατά τα άλλα δεν υπάρχει κανένας ιδιαίτερος λόγος οικολογικής ανησυχίας αφού πάνω απ΄ όλα πρόκειται για μία αθώα «επιστημονική έρευνα»...

Επικίνδυνο κοκτέιλ χημικών ουσιών στη σκόνη των σπιτιών μας

«Τους σοβαρούς κινδύνους που κρύβει η οικιακή σκόνη για την ανθρώπινη υγεία και ιδιαίτερα για τα μικρά παιδιά θέτει υπόψη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με γραπτή ερώτησή του, ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Κρίτων Αρσένης. Ο ευρωβουλευτής, βασιζόμενος στα αποτελέσματα πρόσφατης έκθεσης, ζητά μεταξύ άλλων, την απαγόρευση της χρήσης των χημικών ευρείας χρήσης, όπως η δισφαινόλη Α, οι επιβραδυντές φλόγας και οι φθαλικές ενώσεις, που συσσωρεύονται στην οικιακή σκόνη και δρουν ως ορμονικοί διαταράκτες. Παράλληλα επισημαίνει την ανάγκη τροποποίησης του Κανονισμού REACH για την καλύτερη προστασία από αυτές τις ουσίες και άλλα επικίνδυνα χημικά.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Έχω την αίσθηση ότι την συγκεκριμένη περίοδο που διανύουμε το πιο επικίνδυνο κοκτέιλ που κυκλοφορεί και επηρεάζει άμεσα την ψυχική μας υγεία, είναι νέο πακέτο οικονομικών μέτρων που έχει επιβάλει η κυβέρνηση. Αναγκαίο μεν, άδικο δε για μια πολύ μεγάλη κατηγορία πολιτών που καλούνται να πληρώσουν τις άστοχες μικροπολιτικές κινήσεις παρελθόντων κυβερνήσεων, αλλά και την άθλια συμπεριφορά των υπολοίπων συμπολιτών τους.
Τώρα όσον αφορά στο θέμα μας, νομίζω ότι δεν είναι η πρώτη ούτε και θα είναι η τελευταία έρευνα που έρχεται να μας «τρομοκρατήσει» για τους κινδύνους που τυχόν διατρέχει η υγεία μας σε καθημερινή βάση. Ούτως ή άλλως είμαστε οι μόνοι υπεύθυνοι για την ποιότητα του περιβάλλοντος που βιώνουμε καθημερινά και αυτό οφείλεται στον τρόπο ζωής μας που βασίζεται αποκλειστικά στον άνευ όρων καταναλωτισμό. Δεν ξέρω κατά πόσο είμαστε ικανοί και εάν διαθέτουμε την βούληση να αλλάξουμε ρότα στην καθημερινότητά μας. Εάν όμως δεν το κάνουμε, τότε οφείλουμε να συμβιβαστούμε με την πραγματικότητα που βιώνουμε σήμερα, αποδεχόμενοι σε κάθε περίπτωση και τις συνέπειες αυτής της επιλογής.

WWF: συνεργασία με την ΑΒ Βασιλόπουλος για βιώσιμα αλιεύματα

«Η ΑΒ Βασιλόπουλος και το WWF Ελλάς ξεκινούν μια πρωτοποριακή, για τα ελληνικά δεδομένα, συνεργασία, με στόχο την ανάπτυξη στρατηγικής για τη διακίνηση βιώσιμων αλιευμάτων στην ΑΒ. H συνεργασία αποτελείται από δύο φάσεις: η πρώτη θα διαρκέσει 12 μήνες και αφορά στην αξιολόγηση και κατηγοριοποίηση των εισαγόμενων αλιευμάτων της ΑΒ Βασιλόπουλος και στον σχεδιασμό της στρατηγικής. Εφόσον υπάρξει αποδοχή της στρατηγικής από την ΑΒ Βασιλόπουλος, η δεύτερη φάση θα αφορά στην εφαρμογή της.» (Βλ.σχετικό άρθρο..).

Σαφέστατα και αποτελεί καινοτομία για τα ελληνικά δεδομένα η συγκεκριμένη κίνηση και μακάρι να έχει θετικά αποτελέσματα. Αυτή η συνεργασία έρχεται επίσης να πιστοποιήσει ότι για να εξασφαλισθεί η αειφόρος διαχείριση των αλιευτικών πόρων, απαιτείται η συναίνεση και ενεργός συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων που δραστηριοποιούνται στον τομέα της αλιευτικής δραστηριότητας, του εμπορίου και της πώλησης αυτών. Επίσης σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ξεχνάμε και την ευθύνη του καταναλωτή που μπορεί με την δράση (συμπεριφορά) του να υποχρεώσει όλους του «υπεύθυνους» στην υιοθέτηση συγκεκριμένης πολιτικής διαχείρισης των αλιευμάτων.
Επειδή η εν λόγω συνεργασία αφορά κατά βάση στα εισαγόμενα αλιεύματα, εγώ προσωπικά θα επιθυμούσα να δω αντίστοιχες ενέργειες να έχουν ως στόχο την αλιεία και εμπόριο των εγχώριων αλιευμάτων. Καλό είναι να συμμετέχουμε ενεργά στην προστασία ψαριών που προέρχονται π.χ. από τον Ατλαντικό, αλλά πιστεύω ότι προέχει να ρίξουμε περισσότερο βάρος στην προστασία της πανίδας των δικών μας θαλασσών.

Διημερίδα για τη σωτηρία ψαράδων και δελφινιών από την υπεραλίευση

«Με πρωτοβουλία του ευρωβουλευτή Κρίτωνα Αρσένη πραγματοποιήθηκε διήμεριδα με θέμα την προστασία των κητωδών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με στόχο να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ της επιστήμης, της πολιτικής που χαράσσεται και της εφαρμογής της. Στη διημερίδα συμμετείχαν η Επίτροπος Θαλασσίων Υποθέσεων Μαρία Δαμανάκη, ο Γενικός Διευθυντής της ΓΔ Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Κάρλ Φάλκενμπεργκ, ο βραβευμένος με Όσκαρ σκηνοθέτης Λούι Ψυχογιός και διακεκριμένοι επιστήμονες.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Νομίζω ότι όλη η ουσία του άρθρου συμπυκνώνεται σε ένα απόσπασμα της δήλωσης του Κου Αρσένη: «Κάποιοι πιστεύουν ότι στη βαθιά κρίση που βιώνει η χώρα μας αυτά τα ζητήματα είναι θέματα πολυτελείας. Πιστεύω βαθιά ότι το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε όλοι μας για να βοηθήσουμε τη χώρα μας είναι να κάνουμε σωστά τη δουλεία μας ο καθένας στο τομέα του.»
Εγώ με την σειρά μου θα συμπληρώσω ότι επί πολλές δεκαετίες όλοι μας - πολίτες και πολιτικοί - κάναμε ότι ήταν δυνατόν για να οδηγήσουμε την χώρα μας στην σημερινή οικονομικά τραγελαφική κατάσταση που βιώνουμε. Όσον αφορά δε στο κομμάτι του περιβάλλοντος....εδώ δεν κάναμε τα αυτονόητα όταν η (ατομική) οικονομική μας κατάσταση το επέτρεπε. Τώρα απλώς έχουμε και μιας πρώτης τάξεως δικαιολογία!

Διά χειρός Ε.Ε. οι Μηχανότρατες οριστικά στο 1,5 ν.μ.

Με την Aριθμ. 9131.4/5/2011 (ΦΕΚ 1884 Β) Υ.Α. ανακαλείται η προηγούμενη απόφαση του Κου Διαμαντίδη που όριζε ότι οι Μηχανότρατες οφείλουν να δραστηριοποιούνται στην ελάχιστη απόσταση του 1,5 ν.μ. από τις ακτές, αλλά με εξαιρέσεις. Μάλιστα οι εξαιρέσεις στο πανελλήνιο ήταν τόσες πολλές που επί της ουσίας αποτελούσαν περισσότερο παρέκκλιση και λιγότερο συμμόρφωση προς τις διατάξεις τις Κοινοτικής νομοθεσίας.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φάνηκε ότι έχει κουραστεί πλέον από τα - επί σειρά πολλών ετών - μικροπολιτικά παιχνιδάκια των ελλήνων πολιτικών (και των δύο μεγάλων κομμάτων) και έσπευσε να μας συμμορφώσει, όπως φαίνεται και στο αριθ. 5 σχετικό που μνημονεύεται στο κείμενο της Υ.Α.
Στο εξής λοιπόν οι Μηχανότρατες οφείλουν να τηρούν ελάχιστη απόσταση 1,5 ν.μ. από τις ακτές όταν αλιεύουν με την προϋπόθεση ότι το βάθος της θάλασσας είναι μεγαλύτερο των 50 μ. Σε περίπτωση μικρότερου βάθους τότε είναι υποχρεωμένες να δραστηριοποιούνται έξω από την ζώνη των 3 ν.μ. από τις ακτές. Εάν υπάρχουν ανά την χώρα τοπικοί περιορισμοί που είναι αυστηρότεροι της Κοινοτικής νομοθεσίας, τότε ισχύουν κανονικά.
Εύχομαι η νέα Υ.Α. να φανεί(;) ανθεκτική στον χρόνο, τις πιέσεις και την ελληνική νοοτροπία...

[20 ερωτήσεις] Τα θαλάσσια καταφύγια είναι η μόνη διέξοδος για τον κλάδο των ψαράδων

«Τα θαλάσσια καταφύγια δεν αποτελούν λύση μόνο για την προστασία των θαλασσών αλλά καθιστούν βιώσιμη την αλιεία προσφέροντας ανάπτυξη στις τοπικές κοινωνίες. Αυτό επισημαίνει η Αντζελα Λάζου, υπεύθυνη εκστρατείας της Greenpeace για το θαλάσσιο περιβάλλον, υπογραμμίζοντας και την ευθύνη των καταναλωτών στον αφανισμό πολλών ψαριών.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

...μια συνέντευξη η οποία αποτελείται κατά βάση από σύντομες, γενικές και αόριστες απαντήσεις (ειδικά αυτές που αφορούν στα θαλάσσια καταφύγια). Περισσότερο μοιάζουν με μία νέα διαφημιστική καμπάνια, ενώ σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν τεκμηρίωση των απόψεων της GREENPEACE για τον τρόπο λειτουργίας των καταφυγίων. Το target group παραμένει το ίδιο (παράκτιοι αλιείς), το οποίο προφανέστατα χρησιμοποιείται πολύ έντεχνα ως μοχλός πίεσης της πολιτικής ηγεσίας.
Όλοι όσοι ασχολούνται ενεργά και αγαπούν πραγματικά το θαλάσσιο περιβάλλον πιστεύω ότι έχουν συνειδητοποιήσει την ανάγκη λήψης μέτρων προστασίας της πανίδας του. Αυτά τα μέτρα - στα πλαίσια της υποχρέωσης του κράτους για την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά και της συνταγματικής αρχής της ισότητας των πολιτών - οφείλουν να λειτουργούν αφενός προς όφελος της θαλάσσιας βιοποικιλότητας και αφετέρου προς όφελος του συνόλου των πολιτών που δραστηριοποιούνται στην αλιευτική δραστηριότητα. Οποιασδήποτε μορφής περιορισμοί και απαγορεύσεις λαμβάνονται με σκοπό την εξυπηρέτηση μιας συγκεκριμένης ομάδας πολιτών, σαφέστατα αντιβαίνουν στο σύνταγμα και επί της ουσίας δεν επιτυγχάνουν τον σκοπό για τον οποίο θεσπίστηκαν. Προσωπικά θα τα χαρακτήριζα ''ημίμετρα''.
Από εκεί και πέρα στο συγκεκριμένο θέμα έχω αναφερθεί και σε άλλες μου αναρτήσεις:
Υπεραλίευση. Τι σημαίνει πραγματικά για σένα;
ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΑ ΨΑΡΙΑ ΤΟΥ

Ε.Ε.: Πρόοδος στην περιβαλλοντική πολιτική – υστέρηση στην εφαρμογή

«Το 6ο κοινοτικό Πρόγραμμα Δράσης για το Περιβάλλον (ΠΔΠ) συνέβαλε την προηγούμενη δεκαετία στην κάλυψη σχεδόν όλων των στοιχείων του περιβάλλοντος από την περιβαλλοντική νομοθεσία. Αυτό προκύπτει από την τελική αξιολόγηση του 6ου ΠΔΠ, που εγκρίθηκε την περασμένη Τετάρτη.

Τα μεγάλα επιτεύγματα των δέκα τελευταίων ετών στον τομέα του περιβάλλοντος ήταν η επέκταση του δικτύου Natura 2000, με αποτέλεσμα να καλύπτει σχεδόν το 18% της χερσαίας έκτασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), η υιοθέτηση συνολικής πολιτικής για τα χημικά προϊόντα και η πολιτική δράση για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Δεν μου λέει απολύτως τίποτα το να υπάρχουν εξελίξεις σε επίπεδο υιοθέτησης περιβαλλοντικών πολιτικών ενώ ταυτόχρονα υπάρχει πρόβλημα στην εφαρμογή τους. Δεν μπορώ να συνεχίσω να ασπάζομαι την λογική της θέσπισης κανόνων που πρακτικά μένουν ανεφάρμοστοι.
Ζούμε σε μία χώρα που επί σειρά πολλών δεκαετιών βιώνουμε τραγελαφικές καταστάσεις στον τομέα υιοθέτησης, εφαρμογής και τήρησης περιβαλλοντικής πολιτικής και κανόνων δικαίου.
Εφόσον στην Ε.Ε. συνειδητοποίησαν ότι υπάρχει ουσιαστικό πρόβλημα στον τομέα του περιβάλλοντος και αποφάσισαν να κινηθούν τόσο δυναμικά κατά την διάρκεια των τελευταίων ετών στο κομμάτι της στρατηγικής, ας φροντίσουν να υπάρξει αντίστοιχη δυναμική και στον τομέα εφαρμογής κανόνων από τα κράτη μέλη. Πρέπει να αποδειχθεί και στην πράξη ότι η Ε.Ε. λειτουργεί ως ομάδα ή ακόμα καλύτερα ως μία ενιαία μονάδα, διαφορετικά δεν μπορεί να υπάρξει πρόοδος και εξέλιξη σε κανένα επίπεδο.

Σοβαρός τραυματισμός επαγγελματία ψαρά με δυναμίτιδα στα Κουφονήσια

«Επικίνδυνες καταστάσεις από την ολιγωρία των αρχών - Σοβαρός τραυματισμός επαγγελματία ψαρά με δυναμίτιδα στα Κουφονήσια.

Με τραγικό τρόπο επιβεβαιώθηκαν οι καταγγελίες που είχε απευθύνει το ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ, Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας από τον Ιανουάριο προς όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες για επαναλαμβανόμενη, παράνομη αλιεία με δυναμίτιδα στην περιοχή των Κουφονησίων.

Ο σοβαρός τραυματισμός επαγγελματία ψαρά από τη χρήση δυναμίτιδα σήμερα το πρωί – στον οποίο ευχόμαστε τη γρήγορη ανάρρωση του - αποκαλύπτει την καταφανή ολιγωρία που επέδειξαν όλους αυτούς τους μήνες οι αρμόδιες αρχές και την αδιαφορία με την οποία αντιμετωπίζουν τα ζητήματα της παράνομης και καταστροφικής αλιείας.» (Βλ. σχετικά..).

Πρόκειται για μία άθλια πρακτική στον χώρο της αλιευτικής δραστηριότητας η οποία παρόλο που έχει παρουσιάσει μείωση τα τελευταία χρόνια, εντούτοις συνεχίζει να είναι αρκετά έντονη σε κάποιες νησιωτικές περιοχές της χώρας.
Δικαίως φωνάζει το Αρχιπέλαγος, αλλά στις βασικές αιτίες που διαιωνίζουν την χρήση δυναμίτιδας στην αλιεία θα έπρεπε να προσθέσει και την αδυναμία ή άρνηση (;) των αρμόδιων Αρχών να επιβάλλουν τις απαιτούμενες ποινές σε όσους υπαίτιους αλιείς συλλαμβάνονται κατά καιρούς από τις Λιμενικές Αρχές. Αθώωση ή μικρές ποινές στο δικαστήριο, μικρά χρηματικά πρόστιμα που μπορεί ακόμα και να εξαλειφθούν σε περίπτωση κατάθεσης προσφυγών στο αρμόδιο όργανο, πολιτικές παρεμβάσεις κ.λ.π. είναι νομίζω αρκετά για να επιτρέψουν στους παράνομους αλιείς την συνέχιση του θεάρεστου έργου τους.

Ο έρωτας έρχεται από τα... μετόπισθεν

«Συνεννόηση σουπιών. Κάθεται η μία αντικρυστά με την άλλη και αρχίζουν να φεγγοβολούν τους πισινούς τους. Εχουν στο οπίσθιο τμήμα τού αμφιπλευροσυμμετρικού σώματός τους ένα φωτογόνο όργανο και διαθέτουν - όπως πληροφορούμαστε - την ικανότητα να επικοινωνούν μεταξύ τους με περίπλοκα οπτικά σήματα. Μωρέ τι μας λες;

Δεν ξέρουμε από πότε το λαμπύρισμα του πισινού συνιστά κώδικα επικοινωνίας, αλλά από την κατάληξη της συνεννόησης καταλάβαμε και το πλούσιο σε νοήματα λεξιλόγιο. Ανάβει λοιπόν η μία τον πισινό της, τον ανάβει και η άλλη. Τον αναβοσβήσει η μία, τον αναβοσβήνει και η άλλη. Τον κρατάει παρατεταμένα αναμμένο η μία, το ίδιο κάνει και η άλλη με γουρλωμένα μάτια.» (Βλ. σχετικό άρθρο..)

...ή σε πολύ απλά Ελληνικά «έρωτες του κώλου».
Νομίζω ότι ποτέ δεν θα πάψουν τα πλάσματα της θάλασσας να μας εκπλήσσουν με τους κώδικες επικοινωνίας που διαθέτουν.

Βουτιές σε μία θάλασσα γεμάτη από γόπες και μικροπλαστικά

«Ενας παραθεριστής είναι ξαπλωμένος στην ψάθα του και κάνει ασυναίσθητα μία κίνηση για να χαλαρώσει: βυθίζει τα πόδια του στην άμμο. Αμέσως όμως τινάζεται επάνω. Κι αυτό διότι τα πόδια του ακούμπησαν σε αποτσίγαρα που κάποιοι είχαν πετάξει στην ακτή. Ετσι, πήρε την ψάθα του και πήγε λίγο παραπέρα. Αλλά κι εκεί, κοιτώντας προσεκτικά γύρω του, διαπίστωσε ότι υπήρχαν παντού πεταμένες γόπες τσιγάρων...»(Βλ.σχετικό άρθρο..).

Δυστυχώς ο περιβαλλοντικός αναλφαβητισμός του Έλληνα κάποιες φορές χτυπάει κόκκινο. Στην συγκεκριμένη όμως περίπτωση ξεπερνάμε το θέμα ''περιβάλλον'' και διαπιστώνουμε ότι αρκετοί από εμάς είμαστε και κοινωνικά απαίδευτοι. Η συγκεκριμένη συμπεριφορά εμπεριέχει ακριβώς τον ίδιο τύπο ασέβειας προς τους συμπολίτες μας, όπως ακριβώς όταν καπνίζουμε σε κλειστούς χώρους αδιαφορώντας για την ενόχληση ή το πρόβλημα που τυχόν προκαλούμε στους γύρω μας.
Μία βόλτα στις πολυσύχναστες παραλίες π.χ. της Λέσβου μπορεί να πείσει και τον πλέον δύσπιστο πολίτη για την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί. Αποτσίγαρα, σπασμένα μπουκάλια, πλαστικά και ότι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί, «κοσμούν» τις ακτές και πολλές φορές την θάλασσα. Εάν σε όλο αυτό προσθέσουμε και την κατάντια στην οποία έχουν περιέλθει αρκετοί εκ των Δήμων, όσον αφορά στον τομέα της καθαριότητας (έλλειψη προσωπικού, κακή διαχείριση κονδυλίων, προβληματική οργάνωση υπηρεσιών, αδιαφορία), τότε μπορεί κανείς να αντιληφθεί ότι σε περιοχές όπου δεν υπάρχει ιδιωτική πρωτοβουλία (κάποιοι εξάντλησαν την υποχρέωσή τους στην παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος), για καθαρισμό ακτών και βυθού η κατάσταση κατά την θερινή περίοδο είναι επιεικώς απαράδεκτη.
Δεν είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος ότι μπορεί να αλλάξει κάτι, ιδιαίτερα στις παλιότερες γενιές, καθώς τα θεμέλια για ουσιώδη παιδεία μπαίνουν στην παιδική ηλικία, ώστε στην συνέχεια οι όποιες πληροφορίες λαμβάνονται από τον περιβάλλοντα χώρο να φιλτράρονται και να αξιολογούνται με τρόπο που να οδηγεί σε ορθή κοινωνική και περιβαλλοντική συμπεριφορά. Ίσως η νέα γενιά να μπορέσει να ανατρέψει κάποια δεδομένα, αλλά θα πρέπει πρώτα να επιλέξει να απορρίψει τα άσχημα πρότυπα συμπεριφοράς των παλαιότερων γενιών.

ΔΕΗ: οι γεωτρήσεις για τη γεωθερμία ξεκινούν από τη Λέσβο

«Ο διευθύνων σύμβουλος της «ΔΕΗ Ανανεώσιμες» Ι. Τσιπουρίδης, μιλώντας στο κρατικό ραδιόφωνο, τη ΝΕΤ FM, δήλωσε ότι από τη Λέσβου θα ξεκινήσουν οι γεωτρήσεις για την αξιοποίηση των γεωθερμικών πεδίων. Ο κ. Τσιπουρίδης τόνισε τη σημασία της συναίνεσης των τοπικών κοινωνιών ως βασική προϋπόθεση για να προχωρήσει η παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος από τη γεωθερμία, με στόχο να καλύψει τις ενεργειακές ανάγκες των νησιών του Αιγαίου και της Κρήτης.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Η χρήση της γεωθερμίας ως Α.Π.Ε., συγκρινόμενη με συμβατικές μορφές ενέργειας, συνοδεύεται από μια σειρά πλεονεκτημάτων τα οποία την καθιστούν ως μία περιβαλλοντικά συμβατή μορφή ενέργειας (βλ. σχετικά).
Σε πρώτη φάση δεν έχω κανένα λόγο να πιστεύω ότι η εκπόνηση των συγκεκριμένων έργων δεν θα συνοδευτεί από τα απαραίτητα μέτρα περιορισμού των όποιων περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Η μόνη μου ανησυχία, όσον αφορά στην Λέσβο, είναι οι αντιδράσεις που τυχόν θα υπάρξουν από την τοπική κοινωνία. Μία κοινωνία η οποία έχει αποδειχθεί εξαιρετικά ανεκτική απέναντι στην λειτουργία ενός εργοστασίου της ΔΕΗ το οποίο επιβαρύνει επί σειρά ετών τον αέρα και την θάλασσα της πόλης της Μυτιλήνης. Μια κοινωνία που πολλές φορές εμφανίζεται εξαιρετικά φοβική απέναντι σε καινοτόμες ιδέες και δημιουργίες που δεν σχετίζονται με το άμεσο οικονομικό της συμφέρον...

Ψάρια και τουρίστες στο ίδιο... κλουβί!

«Συρματοπλέγμα- τα» στις ελληνικές ακτές βάζει το νέο «υδάτινο κτηματολόγιο», καθώς γεμίζει με κλουβιά ιχθυοκαλλιέργειας πανέμορφες τουριστικές περιοχές, όπως Ιθάκη, Κεφαλονιά, Σύμη, Χάλκη, Πόρο, Λέσβο, Λήμνο, Κάλυμνο, αλλά και κοιτίδες πολιτισμού όπως η Επίδαυρος.

Ετοιμοι να παραιτηθούν είναι δήμαρχος και δημοτικό συμβούλιο του Πόρου, ενώ 12 δήμοι της χώρας θα προσφύγουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας αν εγκριθούν τελικά οι Περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (ΠΟΑΥ).»(Βλ. σχετικό άρθρο..).

Μοιάζει να μην έχουν τέλος οι αντιδράσεις απέναντι στο νομοσχέδιο για τις υδατοκαλλιέργειες. Βέβαια ουδείς μπορεί να κατηγορήσει τους αντιδρώντες, ειδικά από την στιγμή που η εγκατάσταση και λειτουργία μίας τέτοιας μονάδας επιδρά θετικά ή αρνητικά σε μία σειρά σημαντικών παραγόντων που έχουν ως κοινό παρονομαστή την οικονομία.
Πρώτος παράγοντας είναι το "περιβάλλον". Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα με το κλείσιμο των ιχθυοκαλλιεργητικών μονάδων στον Πόρο, ύστερα από 7 χρόνια (!) συνεχόμενης παραβατικής συμπεριφοράς. Έχω την αίσθηση ότι εάν οι αρμόδιες υπηρεσίες κάνουν σωστά την δουλειά τους και στην υπόλοιπη Ελλάδα, ενδεχομένως να πρέπει να αφαιρεθούν και άλλες άδειες λειτουργίας παρόμοιων μονάδων, ενώ όπως αναφέρεται σχετικά και στο άρθρο «το μείζον ζήτημα των επιπτώσεων στο περιβάλλον αντιμετωπίζεται τελείως αποσπασματικά, ενώ δεν λαμβάνεται υπόψη το γεγονός ότι οι επιβαρυντικές επιδράσεις σε περιοχές μεγάλης συγκέντρωσης μονάδων λειτουργούν "σωρευτικά" επηρεάζοντας ακόμη και το ζωικό κεφάλαιο.»
Ο επόμενος παράγοντας ακούει στο όνομα "τουρισμός". Ουδείς μπορεί να αγνοήσει την σημασία του ειδικά για τις νησιωτικές και παράκτιες περιοχές της χώρας. Ο τόπος και ο τρόπος λειτουργίας μιας ιχθυοκαλλιέργειας μπορεί κατά περίπτωση να προκαλέσει σημαντική αισθητική υποβάθμιση του περιβάλλοντος και ενδεχομένως να επηρεάσει την τουριστική ανάπτυξη και οικονομία μιας περιοχής. Εξάλλου νομίζω ότι σε μια σύγκριση οικονομικών μεγεθών - σε επίπεδο τοπικών κοινωνιών - ανάμεσα σε τουρισμό και ιχθυοκαλλιέργειες, η πλάστιγγα θα γύρει σαφέστατα υπέρ του πρώτου.
Τελευταίος και καθόλου αμελητέος παράγοντας είναι οι "εξαγωγές". Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στο σχετικό άρθρο της η Ελευθεροτυπία «οι θαλάσσιες ιχθυοκαλλιέργειες έχουν εξαγωγικό χαρακτήρα, δεδομένου ότι η παραγωγή τους εξάγεται σε ποσοστό 70%-80%, συμβάλλοντας ουσιαστικά στο ισοζύγιο πληρωμών της χώρας, ενώ τα προϊόντα τους κυριαρχούν στην ευρωπαϊκή αγορά και όχι μόνο».
Μένει λοιπόν να δούμε εάν μπορεί να βρεθεί η κατάλληλη «συνταγή», που θα δέσει αρμονικά το νομοσχέδιο για τις ιχθυοκαλλιέργειες με τους παραπάνω τρεις παράγοντες, ώστε να μεγιστοποιήσει τα οφέλη σε επίπεδο τοπικής και εθνικής οικονομίας και παράλληλα να αμβλύνει τις υπάρχουσες αντιδράσεις.

Το Ζωοκομείο Λέσβου σταματά τη λειτουργία του

«Σταματά στις 20 Αυγούστου τη λειτουργία του το «Lesbian Wildlife Hospital – Ζωοκομείο Λέσβου». Ειδικότερα, όπως ανακοίνωσαν ο Ιόρις και η Ίνεκε Πέετερς – Λέγγε, οι Ολλανδοί που ίδρυσαν το Ζωοκομείο, μετά τις 20 Αυγούστου θα δίνουν τηλεφωνικές απαντήσεις και συμβουλές για την περίθαλψη όμως άγριων ζώων, καθώς, εκτός από χελώνες, το Ζωοκομείο δεν θα δέχεται προς περίθαλψη άλλα άγρια ζώα και πουλιά.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Κρίμα, γιατί το έργο που προσέφεραν όλα αυτά τα χρόνια λειτουργίας του LWH ήταν κάτι περισσότερο από απλώς σημαντικό. Χαρακτηριστικά θυμάμαι μία καρέτα καρέτα με πρόβλημα στα μάτια η οποία μετά την περισυλλογή της από το Λιμεναρχείο Μυτιλήνης δέχτηκε τις πρώτες βοήθειες από το ζωοκομείο Λέσβου και στην συνέχεια με την κατάλληλη μέριμνα στάλθηκε στον ΑΡΧΕΛΩΝ για την πλήρη περίθαλψή της.
Για έναν τόπο με τον μεγάλο φυσικό πλούτο και την πανίδα όπως της Λέσβου, η παύση λειτουργία του LWH θα είναι σίγουρα σημαντική απώλεια.

«Πράσινο νησί» ο Αη Στράτης

«Το πρώτο «πράσινο» ελληνικό νησί θα είναι ο Αη Στράτης, αφού υπεγράφη συμφωνία για αποκλειστική παραγωγή της ηλεκτρικής ενέργειας του νησιού από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Το Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΚΑΠΕ) και ο δήμος Άη Στράτη υπέγραψαν σήμερα τον προϋπολογισμό των "πράσινων" έργων, ο οποίος αγγίζει τα 8,9 εκατ. ευρώ. Τα έργα θα έχουν ερευνητικό χαρακτήρα και περιλαμβάνουν σχέδιο ενεργειακής αυτάρκειας του νησιού από ανανεώσιμες πηγές και από τεχνολογίες φιλικές προς το περιβάλλον.» (Βλ. σχετικό άρθρο..)

Πρόκειται για ένα ερευνητικό πρόγραμμα το οποίο όλοι οι λογικά σκεπτόμενοι και περιβαλλοντικά ευαίσθητοι πολίτες εύχονται να στεφθεί με επιτυχία. Γιατί η επιτυχία του Αη Στράτη θα δώσει το έναυσμα ώστε μετά από πράσινα μικρά νησιά και χωριά να δούμε σταδιακά και πράσινες πόλεις.
Την ίδια στιγμή που η Διεθνής Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ) δείχνει να παραμένει αμετανόητη ως προς την επέκταση της χρήσης πυρηνικής ενέργειας, παρά την καταστροφή στην Φουκοσίμα (βλ. σχετικά), το project του Αη Στράτη δίνει ένα ελπιδοφόρο μήνυμα για το μέλλον της παραγωγής «καθαρής» ενέργειας τουλάχιστον στη χώρα μας.
Εύχομαι απλώς να μην αποδειχθώ υπερβολικά αισιόδοξος ή ρομαντικός!

Λογοκλέβειν...Λεσβιακώς

Στις 14/07/2011 ανάρτησα στο blog μου ένα κείμενο για τις νεκρές καρέτα - καρέτα στην Λέσβο. Σήμερα μετά λύπης μου το είδα αναδημοσιευμένο στην διαδικτυακή εφημερίδα Lesvosnews.net, χωρίς καμία αναφορά στην αρχική προέλευση. Ακόμη δε χειρότερα είδα να υποστηρίζεται ότι πρόκειται για θέμα που η εφημερίδα ανέδειξε πρώτη. Τμήματά του δε ελαφρώς τροποποιημένα και σαφώς χωρίς να αναφέρουν την πηγή, δημοσιεύτηκαν και από την διαδικτυακή εφημερίδα Lesvosnews.gr, αλλά και στο blog των Οικολόγων Πράσινων της Λέσβου. Φαίνεται ότι στη λίστα των …. ταλέντων που διαθέτουμε ως λαός, η λογοκλοπή κατέχει εξέχουσα θέση.

Δυστυχώς, κατ’ εξαίρεση στον δυτικό κόσμο όπου η πνευματική ιδιοκτησία θεωρείται ιερή κατάκτηση, στη χώρα μας ο πνευματικός κόπος είναι τζάμπα κόπος…

Πρόκειται για συμπεριφορά που εντάσσεται στην μεταπολιτευτική νεοελληνική μας νοοτροπία. Που λέει ότι δεν πειράζει να κλέψω το κράτος, γιατί και το κράτος με κλέβει και αναλογικά εγώ «κλέβω» λιγότερα. Η αντιγραφή δε – από τις εξετάσεις στο πανεπιστήμιο μέχρι και ένα απλό άρθρο – θεωρείται αυτονόητη, καθώς πνευματικά είμαστε εν δυνάμει όλοι ίσοι. Το θέμα όμως είναι ότι αυτό δεν ισχύει και πλέον είναι καιρός όλοι εκείνοι που θίγονται από το συγκεκριμένο «καπέλωμα» να μην θεωρούν εαυτούς υπεράνω – παρότι είναι – και να το καταγγέλλουν δημοσίως. Ειδικά δε όταν γίνεται προσπάθεια παραπόνου στον χώρο που αφιερώνει η εφημερίδα Lesvosnews.net για σχόλια και δεν δημοσιεύεται καμία από τις δύο φορές.

Το blog μου, όπως και πολλών άλλων σαν εμένα, αποτελεί το μεράκι μου και ένα μέσο διαφυγής και προσωπικής ευχαρίστησης. Ακριβώς όπως φροντίζω πάντα να παραπέμπω στις πηγές από τις οποίες έχω αντλήσει το εκάστοτε υλικό μου, περιμένω επιτέλους το ίδιο να κάνουν και όλοι οι άλλοι. ΚΑΙ ΝΑΙ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!

Ποιο ...περιβάλλον; Άδειες εδώ και τώρα!

«Eγκρίσεις περιβαλλοντικών όρων από τέσσερις έως έξι μήνες, δραστική κατάργηση δραστηριοτήτων που απαιτούν τις σχετικές άδειες αλλά και αυστηρούς ελέγχους στην τήρηση των περιβαλλοντικών κανόνων κατά την λειτουργία μιας εγκατάστασης, προβλέπει το νέο θεσμικό πλαίσιο που αναμένεται να καταθέσει μέσα στην εβδομάδα στο υπουργικό συμβούλιο το υπουργείο Περιβάλλοντος.

Από την υποχρέωση αδειοδότησης εξαιρούνται με το νέο νόμο, οι μονάδες με τοπικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, όπως μικρά ξενοδοχεία, βιοτεχνίες, μικρά εργοστάσια, φωτοβολταϊκά πάρκα, οινοποιεία, σταθμοί διοδίων, χώροι στάθμευσης.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).


...η μόνη σοβαρή ένσταση που έχω σε πρώτη φάση αναφορικά με το νέο νομοσχέδιο για τις άδειες περιβαλλοντικών επιπτώσεων αφορά στην εξαίρεση από την αδειοδότηση των μονάδων με τοπικές επιπτώσεις. Το θέμα δεν είναι τόσο για το εάν πρέπει οπωσδήποτε να λάβουν την άδεια πριν την έναρξη λειτουργίας τους όσο για το εάν θα υπόκεινται στους απαιτούμενους ελέγχους κατά την διάρκεια της δραστηριοποίησής τους προκειμένου να διαπιστώνεται η συμβατότητα της δράσης τους με τα περιβαλλοντικά δεδομένα της περιοχής εγκατάστασής τους. Μέσα από το άρθρο δεν γίνεται σαφές εάν η ενδυνάμωση του ρόλου των επιθεωρητών περιβάλλοντος και η αύξηση των περιβαλλοντικών ελέγχων θα αφορούν και στις μονάδες που εξαιρούνται της αδειοδότησης. Οπότε μένει να δούμε το περιεχόμενο του νομοσχεδίου.
Από εκεί και πέρα, αρκετές από τις αλλαγές που επέρχονται κινούνται σε καλό δρόμο όσον αφορά την ίδρυση και την έναρξη δραστηριοποίησης των επιχειρηματικών μονάδων καθότι:
1. Μειώνεται ο χρόνος έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων.
2. Καταργούνται οι συνυπογραφές άλλων υπουργών.
3. Αλληλεπικαλυπτόμενες αδειοδοτήσεις (π.χ. διάθεση λυμάτων, διαχείριση αποβλήτων κ.λ.π.) ενσωματώνονται στην έγκριση περιβαλλοντικών όρων.
Όσον αφορά στο ίδιο το περιβάλλον πιστεύω ότι, τόσο το γεγονός της ισχυροποίησης της Υπηρεσίας επιθεωρητών περιβάλλοντος όσο και οι ειδικές οικολογικές μελέτες που πραγματοποιούνται για τις δραστηριότητες που θα λαμβάνουν χώρα εντός περιοχών Natura, βρίσκονται επίσης σε καλό δρόμο.
Το μόνο που μένει είναι να δούμε επιτέλους αλλαγές και στο κομμάτι της επιβολής κυρώσεων στους παραβάτες της περιβαλλοντικής νομοθεσίας. Να υπάρχουν κυρώσεις που θα οδηγούν τον παραβάτη στην συμμόρφωση και όχι στην αδιαφορία. Για να είμαι ειλικρινής και με βάση το παρελθόν που έχει η χώρα μας στον συγκεκριμένο τομέα, είμαι πολύ επιφυλακτικός.

Υπεραλίευση. Τι σημαίνει πραγματικά για σένα;

«Ζούμε μια ψευδαίσθηση ότι η θάλασσα είναι μια ανεξάντλητη πηγή, από την οποία μπορούμε να παίρνουμε ό,τι και όσο θέλουμε... Ας αναρωτηθούμε όμως: από πού προέρχεται η κουτσομούρα που τρώμε στην ταβέρνα; Με ποιο τρόπο αλιεύθηκε και τι μας στοιχίζει πραγματικά το ψάρι αυτό; Η αλόγιστη και καταστροφική αλιεία συμβαίνει παντού! Αποτελεί ίσως τη μεγαλύτερη απειλή που αντιμετωπίζουν σήμερα οι ελληνικές θάλασσες και η αλιευτική μας οικονομία, με μεγάλα αλιευτικά σκάφη, όπως οι μηχανότρατες να καταστρέφουν το βυθό αφήνοντας ελάχιστη ζωή πίσω τους. Κάθε χρόνο μόνο από τις μηχανότρατες, τα μη δημοφιλή ψάρια που πετιούνται πίσω στη θάλασσα νεκρά, ξεπερνούν τους 15.000 τόνους. Πρόκειται για μια τεράστια σπατάλη ζωής, με αποτέλεσμα το 65% των ψαριών της χώρας μας ήδη να υπεραλιεύεται.» (Βλ. σχετικά...)

Με το συγκεκριμένο ερώτημα του τίτλου, η greenpeace προσπαθεί να ευαισθητοποιήσει τους πολίτες ως προς το θέμα της υπεραλίευσης και της μελλοντικής βιωσιμότητας της θαλάσσιας πανίδας θέτοντας ταυτόχρονα το εξής δίλημμα: «Μηχανότρατες ή Θαλάσσια καταφύγια».

Τελικά οι αγαπητοί ιθύνοντες της greenpeace, επανέφεραν πάλι με τον τρόπο τους στο προσκήνιο το ζήτημα των θαλασσίων καταφυγίων. Μάλιστα για να το επαναφέρουν χρειάστηκε απλώς να φτιάξουν τρία «χαριτωμένα» animation και να καταστήσουν τις Μηχανότρατες συνώνυμο της υπεραλίευσης.

Σαφέστατα οι Μηχανότρατες και εν γένει τα συρόμενα εργαλεία, έχει αποδειχθεί σε βάθος χρόνου ότι προκαλούν τεράστιες καταστροφές όχι μόνο μέσω της υπεραλίευσης αλλά και της καταστροφής που προκαλούν στην θαλάσσια χλωρίδα. Υπεραλίευση όμως - δηλαδή συστηματική αλιεία των ιχθυαποθεμάτων πέρα από τα ασφαλή βιολογικά τους όρια - δεν πραγματοποιείται μόνο από τις Μηχανότρατες. Υπεραλίευση αποδεδειγμένα πραγματοποιούν και τα γρι-γρι, ειδικά σε είδη αλιευμάτων που αποτελούν στόχους για τα συγκεκριμένα εργαλεία (σαρδέλα, γαύρος, παλαμίδες κ.λ.π.). Υπεραλίευση μέχρι πρόσφατα πραγματοποιούσαν και οι Βιτζότρατες. Δεν είναι τυχαίο ότι μετά από τα τελευταία νομοθετικά μέτρα που εφαρμόστηκαν και ανάγκασαν πολλές βιτζότρατες να σταματήσουν, πολλές παράκτιες περιοχές γέμισαν με «γόνο» από σαργούς, τσιπούρες, συναγρίδες, κ.λ.π. (το έχω δει με τα ίδια μου τα μάτια). Υπεραλίευση πραγματοποιούν κατά περίπτωση και εργαλεία της παράκτιας αλιείας (ιχθυοπαγίδες, κουλούρες) επειδή χρησιμοποιούνται από τους αλιείς με τρόπο μη συμβατό προς την ισχύουσα νομοθεσία αλλά και το ίδιο το θαλάσσιο οικοσύστημα. Βέβαια όταν κάποιος δεν έχει άμεση και συχνή επαφή με την αλιευτική δραστηριότητα είναι πολύ δύσκολο να γνωρίζει τις προαναφερόμενες ιδιαιτερότητες και συνήθως αυτό το γεγονός γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από διάφορους κατά περίπτωση φορείς ή οργανώσεις προκειμένου να ασκούν την δική τους πολιτική.

Επίσης τα θαλάσσια καταφύγια, εντός των οποίων θα ασκείται επιλεκτικά παράκτια αλιεία, δεν αποτελούν λύση στο πρόβλημα της υπεραλίευσης. Η σημερινή κατάσταση των ιχθυαποθεμάτων, όπως παρουσιάζεται μέσα από τις επιστημονικές μελέτες, επιτάσσει την λήψη δραστικότερων μέτρων τα οποία δεν θα οξύνουν και τις αντιθέσεις μεταξύ των διαφόρων ομάδων αλιέων, οποιασδήποτε κατηγορίας αλιευτικής δραστηριότητας (επαγγελματική ή ερασιτεχνική). Δημιουργώ θαλάσσιο καταφύγιο, επιτρέπω στον τάδε να ψαρεύει και αποκλείω τον δείνα από κάθε αλιευτική δραστηριότητα, μου ακούγεται κάπως αντισυνταγματικό και εν πάση περιπτώσει δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι εντάσσεται στα πλαίσια της ισότητας των πολιτών. Είναι προτιμότερη η λύση της θέσπισης απολύτως απαγορευμένων για την αλιεία θαλασσίων ζωνών ή χρονικών περιόδων, που θα βασίζεται σε επιστημονικές μελέτες που αφορούν στην αναπαραγωγική περίοδο των αλιευμάτων και των μετακινήσεων που πραγματοποιούν κάποια είδη εξ αυτών.

Σε κάθε περίπτωση χρειάζεται δραστική και δυναμική αλιευτική πολιτική που θα θέτει αυστηρούς όρους και προϋποθέσεις διενέργειας αλιείας, δίνοντας βάση στην θέσπιση μέτρων που θα καταστήσουν τα αλιευτικά εργαλεία επιλεκτικότερα και λιγότερο ζημιογόνα για το θαλάσσιο οικοσύστημα. Επίσης η συγκεκριμένη πολιτική θα πρέπει να είναι δομημένη με τρόπο που να μην επιτρέπει «παιχνίδια» μικροπολιτικών συμφερόντων σε Εθνικό ή τοπικό επίπεδο είτε αυτά γίνονται από φορείς πολιτικής εξουσίας είτε από φορείς που είναι επιφορτισμένοι με το έργο του ελέγχου της αλιευτικής δραστηριότητας.

Κοινή Αλιευτική Πολιτική: «δικαιότερη η πρόταση της Κομισιόν»

«Δικαιότερη και εφαρμόσιμη χαρακτήρισε ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ και μέλος της Επιτροπής Αλιείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (ΕΚ), Κρίτων Αρσένης, την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη μεταρρύθμιση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής κατά την ειδική συζήτηση στο ΕΚ. Η πρόταση που παρουσιάστηκε στην Επιτροπή Αλιείας του ΕΚ από την Επίτροπο Αλιείας Μαρία Δαμανάκη, περιλαμβάνει μέτρα-κλειδί για την ανάσχεση της κατάρρευσης των ευρωπαϊκών ιχθυαποθεμάτων, όπως η εξάλειψη των απορριπτόμενων αλιευμάτων και των παρεμπιπτόντων αλιευμάτων μέσω της υποχρέωσης της εκφόρτωσης όλων των αλιευμάτων συγκεκριμένων ιχθυοαποθεμάτων που αλιεύονται στα νερά της ΕΕ ή από αλιείς της ΕΕ, είτε μπορούν να διατεθούν στην αγορά είτε όχι.» (Βλ. σχετικό άρθρο..).

Το αν χρειαζόταν ή όχι αναθεώρηση η Κοινή Αλιευτική Πολιτική είναι ένα θέμα για το οποίο θα μπορούσαμε να συζητάμε για πολλές ώρες και να ακούμε μία σειρά από αντικρουόμενες απόψεις. Δεν ξέρω εάν η συγκεκριμένη πολιτική δεν μπορούσε να εφαρμοστεί επειδή ήταν προβληματική ή φταίνε τα ίδια κράτη μέλη για ανεπάρκεια μηχανισμών εφαρμογής ή έλλειψη βούλησης. Ενδεχομένως η αλήθεια να βρίσκεται κάπου στην μέση, αν και για την χώρα μας γνωρίζουμε από πρώτο χέρι τι φταίει (τα έχω επαναλάβει πολλές φορές σε προηγούμενες αναρτήσεις μου).
Σαφέστατα, η σημερινή άναρχη κατάσταση που επικρατεί στον τομέα της αλιευτικής διαχείρισης δεν μπορεί να συνεχιστεί επί μακρόν γιατί θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην κατάρρευση των ιχθυαποθεμάτων. Εάν λοιπόν οι αρμόδιοι κρίνουν - βασιζόμενοι στα λάθη του παρελθόντος - ότι με μία νέα Κ.ΑΛ.Π. υπάρχουν ελπίδες να δοθεί νέα πνοή στην θαλάσσια πανίδα, τότε ας προωθήσουν το σχετικό νομοθετικό πακέτο.
Βέβαια για να είμαι ειλικρινής, όταν διαβάζω ότι ένα από τα μέτρα που προωθούνται για την ανάσχεση της κατάρρευσης των ιχθυαποθεμάτων είναι αυτό της υποχρεωτικής εκφόρτωσης όλων των αλιευμάτων μέσω της κατάργησης των απορρίψεων, μου δημιουργούνται μια σειρά από ερωτήματα:
1. Πρόκειται να υπάρξει κατάργηση του ελαχίστου επιτρεπόμενου μεγέθους αλίευσης υδρόβιων οργανισμών; Σε διαφορετική περίπτωση οι αλιείς θα καθίστανται παράνομοι.
2. Εάν τελικά καταργηθούν τα ελάχιστα μεγέθη στα αλιεύματα τότε τι όφελος θα υπάρχει για τους πληθυσμούς των ιχθυαποθεμάτων;
3. Σε περίπτωση μη κατάργησης των ελαχίστων μεγεθών αλιευμάτων, προτίθεται η κομισιόν να επιβάλει νέους όρους στα χρησιμοποιούμενα αλιευτικά εργαλεία καθιστώντας τα επιλεκτικότερα;
4. Εάν τελικά υπάρξει νομοθετική ρύθμιση για τα αλιευτικά εργαλεία, αυτή θα έχει αυστηρό και υποχρεωτικό χαρακτήρα ή θα υπάρξει η δυνατότητα των γνωστών παρεκκλίσεων - που τόσο πολύ λατρεύουμε στην χώρα μας - για τα κράτη μέλη;
Επίσης αυτή η (υπερ)προώθηση των υδατοκαλλιεργειών έχει αρχίσει λιγάκι να με ενοχλεί. Δεν ξέρω που αποσκοπεί αλλά σε βάθος χρόνου και εφόσον δεν αλλάξει η άσχημη κατάσταση που υπάρχει στα ιχθυαποθέματα, πιστεύω ότι λειτουργήσει εις βάρος της παράκτιας αλιείας. Δεν μου αρέσει η θάλασσα να γίνεται αντικείμενο οικονομικής εκμετάλλευσης συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων με τις ευχές της ίδιας της πολιτείας, ενώ σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα να «επιβάλουν» στην αγορά το «κονσερβοποιημένο» και άνοστο ψάρι των ιχθυοκαλλιεργειών. Ελπίζω στον συγκεκριμένο τομέα να υπάρξει κάποιο μέτρο.
Εύχομαι το καινούριο νομοθετικό πλαίσιο να είναι λειτουργικό, αλλά πάνω απ' όλα δίκαιο. Δίκαιο τόσο για την θαλάσσια πανίδα όσο και για τους αλιείς, είτε αυτοί ασχολούνται επαγγελματικά με την αλιεία είτε ερασιτεχνικά.